tag:blogger.com,1999:blog-92063215029143934752024-03-13T02:49:11.817+02:00Κύμβαλον Αλαλάζονkymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.comBlogger182125tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-69034395886451406022017-03-06T09:36:00.000+02:002017-03-06T09:36:30.058+02:00Ο πνευματικός αγώνας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Από το ιστολόγιο της Πεμπτουσίας<br />
<a class="author_name" href="http://www.pemptousia.gr/author/gerontas-iosif-vatopedinos/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name">Γέροντας Ιωσήφ Βατοπαιδινός († 2009)</span> </a><br />
<br /><br />
<div class="text_content">
<div style="text-align: justify;">
• Συστέλλεται η χάρις και αφήνεται μόνος ο άνθρωπος, για να γυμνασθεί «διά πίστεως και ουχί δι’ είδους», που είναι η αισθητή αντίληψη της θείας χάριτος. Αφήνεται ελεύθερος είτε ο εχθρός, είτε ο παλαιός άνθρωπος, να επιδείξουν την παρουσία τους, και έτσι να αποκτήσει ο άνθρωπος πείρα των αδυναμιών του και να καταφύγει με συναίσθηση στον «δυνάμενον σώζειν».</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrcipo5iEr2AfHwsYU4n0zXRHIYjVPo8-cOv7IViD9c8aMriIvZo_kpnmP7C4eMYQ-u-3Jwz6DXEl_Nqj29Idjh8wacQ1tc6hhkd-_RbFkC0sVctqn9G65X_liK0sr1gXIdFnqk9GoETE/s1600/%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CF%258C_%25CE%25BE%25CF%2589%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrcipo5iEr2AfHwsYU4n0zXRHIYjVPo8-cOv7IViD9c8aMriIvZo_kpnmP7C4eMYQ-u-3Jwz6DXEl_Nqj29Idjh8wacQ1tc6hhkd-_RbFkC0sVctqn9G65X_liK0sr1gXIdFnqk9GoETE/s1600/%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BA%25CF%258C_%25CE%25BE%25CF%2589%25CE%25BA%25CE%25BB%25CE%25AE%25CF%2583%25CE%25B9.jpg" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
• Όπως ο πόνος στο σώμα σαν φρουρός, φανερώνει στο πάσχον μέλος την ανωμαλία που υπάρχει, για να προλάβουμε διά της θεραπείας την σήψη και φθορά, έτσι και η συνείδηση ως άλλος πόνος ψυχικός, υποδεικνύει το σφάλμα που θα προκαλέσει την απομάκρυνση της χάριτος και μοιραία τον ψυχικό θάνατο! Γιατί πράγματι, σε όσους προσέχουν γίνεται απαραλόγιστος δικαστής και αλάνθαστος διδάσκαλος, όσοι δε την αμαυρώσουν καταπατώντας την, σ’ αυτούς σιωπά και δεν κινείται.</div>
<div style="text-align: justify;">
• Κάθε αντίληψη από μέρους της χάριτος προωθεί τον άνθρωπο σε βαθύτερους πειρασμούς και πρέπει ακριβώς να συνειδητοποιήσει απαράβατα, ότι κάθε παρηγοριά είναι ειδοποιητήριο για ετοιμασία σε νέο και ίσως σκληρότερο πειρασμό.</div>
<div style="text-align: justify;">
• Πρέπει ο πιστός να δίνει εξετάσεις συνεχώς στην επίθεση της πολύμορφης αμαρτίας, για να πείσει και τους δύο κόσμους, «δεξιούς και αριστερούς», ότι τον μεν Θεό αγαπά γνησίως, τον δε διάβολο βδελύσσεται αξίως. Με την διαφορά ότι, αυτό μία φορά θα επιτευχθεί· η μάχη όμως θα παρατείνεται σ’ όλη μας τη ζωή. Δεν είναι ήττα η παράταση του πολέμου, αλλά δείγμα αγωνιστικότητος και γι’ αυτό δεν αφαιρεί την πάλη και μάχη η θεία χάρις, για να δοξάσει και προβιβάσει τον αγωνιστή.</div>
<div style="text-align: justify;">
• Όπως από μέρους του Θεού απαιτούμε «το μέγα του έλεος», έτσι και στην δική μας πλευρά υπάρχει το υψηλότερο επίτευγμα, το επικερδέστερο επιτήδευμα. «Μακάριοι γαρ φησί, οι πτωχοί τω πνεύματι», δηλ. οι ταπεινοί, και πράγματι είναι και θα είναι μακάριοι όσοι καταπιαστούν μ’ αυτό το μέσον γιατί πρώτα απ’ όλα συντρίβουν τον σατανά, που δεν μπορεί να συνυπάρχει σ’ αυτήν την ασχολία και δεύτερον γίνονται στους ανθρώπους συμπαθητικοί και αγαπητοί. Ποιός δεν αγαπά τον ταπεινό άνθρωπο αφού και στην άλογη φύση είναι αγαπητός; Και πάλιν ποιός δεν αποστρέφεται τον υπερήφανο και εγωιστή;</div>
<div style="text-align: justify;">
• Η ανοχή και μακροθυμία, στις παραξενιές των άλλων, γίνεται αφορμή μισθού και προκοπής, διά του «ανεχόμενοι αλλήλοις εν σπλάχνοις Χριστού». Τί να κάνουμε, όταν η οπτική τους γωνία αμβλιωπεί; Πολλές φορές όμως, η σκληρή και ανάρμοστη συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας, δεν είναι μόνο δική τους αταξία, αλλά και δική μας ευθύνη και ένοχή· και μας δόθηκαν αυτοί, σαν αντίδοτο στην κακοχυμία του αρρώστου εαυτού μας και για έμετο αυτής της διαστροφής.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<a href="http://www.pemptousia.gr/2017/03/o-pnevmatikos-agonas/">http://www.pemptousia.gr/2017/03/o-pnevmatikos-agonas/</a></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-58090482082094098742017-02-28T22:10:00.002+02:002017-03-01T21:25:06.015+02:00Άνοιξη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άλλο δεν έχω, παρά μόνο την άνοιξη που θα' ρθει...<br />
<br />
<br />
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4UgoMsS-N1enJ0FjqPhNEW3VyEP6CeAKOiWXYynFv3cdd1xilVFDzJ89HZz5GGFLWA0NPySpWsvNWW5NwCiwRb7cu8_hL6y1nzQVkr3PxFEh8n8WGRr08cZJRxybND0eIOfhvTcbyDIE/s1600/Agriolouloudo+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%2596%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259F%25CE%25BB%25CF%258D%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4UgoMsS-N1enJ0FjqPhNEW3VyEP6CeAKOiWXYynFv3cdd1xilVFDzJ89HZz5GGFLWA0NPySpWsvNWW5NwCiwRb7cu8_hL6y1nzQVkr3PxFEh8n8WGRr08cZJRxybND0eIOfhvTcbyDIE/s400/Agriolouloudo+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%258C%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%2591%25CE%25BB%25CF%2580%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE%25CF%2582+%25CE%2596%25CF%258E%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%259F%25CE%25BB%25CF%258D%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585.jpg" width="400" /></a><br />
<em><span style="font-size: small;">Αγριολούλουδο στα όρια της αλπικής ζώνης του Ολύμπου</span></em><br />
<br /></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxWjL8uH15VXlAyYAijgN3ffMqFj4ZjunV9DBPF3ZTPKdn7_IbML_prTLhVtpK0Ah7uBWbyZ2a2t6WXdbbiMw' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<em><span style="font-size: small;"><br /></span></em></td></tr>
</tbody></table>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-37577555169101222472017-01-19T22:53:00.001+02:002017-01-19T22:53:51.865+02:00Αγαπώ αληθινά; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #fff2cc; font-family: Verdana; font-size: small;">Από το ιστολόγιο <em>Λόγος Φωτός <a href="http://logosfotos.blogspot.gr/2016/11/blog-post_18.html">http://logosfotos.blogspot.gr/2016/11/blog-post_18.html</a></em></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #fff2cc; font-family: Verdana;"><a data-ved="0ahUKEwiBkte_i8_RAhVBbhQKHXdbBr8QjRwIBw" href="http://www.google.gr/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0ahUKEwiBkte_i8_RAhVBbhQKHXdbBr8QjRwIBw&url=http%3A%2F%2Flolanaenaallo.blogspot.com%2F2013%2F02%2Fblog-post_9353.html&psig=AFQjCNHoJIeVl0kuofN04tcUWdeOtzwXEQ&ust=1484945435492150" id="irc_mil" jsaction="mousedown:irc.rl;keydown:irc.rlk;irc.il;" style="border-image: none; border: 0px currentColor;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για αγία περπέτουα" height="393" id="irc_mi" src="https://1.bp.blogspot.com/-BY6dOU2u8d4/VGjKkHfDRCI/AAAAAAABy3Y/Y_bLFSzi4HI/s1600/23.jpg" style="margin-top: 0px;" width="335" /></a></span></div>
<div style="text-align: center;">
<strong><span style="color: #fff2cc; font-family: Verdana; font-size: large;">«Ἡ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΑΠΗ»</span></strong></div>
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: Verdana, sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Ἀπό τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ»</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;"> ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ </span></b></span></div>
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "georgia" , "times new roman" , serif; font-size: medium;"><b></b></span><br /></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὁ Κύριος εἶπε: </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">«Ὅπου εἶναι συναγμένοι δύο ἤ τρεῖς στό ὄνομά μου, ἐκεῖ εἶμαι κι ἐγώ ἀνάμεσά τους» (Ματθ. 18, 20).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ὥστε, λοιπόν, δέν βρίσκονται δύο-τρεῖς ἑνωμένοι στό ὄνομά Του; Βρίσκονται, ἀλλά σπάνια. Ἄλλωστε δέν μιλάει γιά μιάν ἁπλή τοπική σύναξη καί ἕνωση ἀνθρώπων. Δέν ζητάει μόνο αὐτό. Θέλει, μαζί μέ τήν ἕνωση, νά ὑπάρχουν στούς συναγμένους καί οἱ ἄλλες ἀρετές. Μ’ αὐτά τά λόγια, δηλαδή, θέλει νά πεῖ: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Ἄν κάποιος θά ἔχει Ἐμένα σάν βάση καί προϋπόθεση τῆς ἀγάπης του στόν πλησίον, καί μαζί μ’ αὐτήν τήν ἀγάπη ἔχει καί τίς ἄλλες ἀρετές, τότε θά εἶμαι μαζί του».</span></span></div>
<a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τώρα, ὅμως οἱ περισσότεροι </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; text-align: justify;">ἄνθρωποι ἔχουν ἄλλα κίνητρα. Δέν βασίζουν στόν Χριστό τήν ἀγάπη τους. Ὁ ἕνας ἀγαπάει κάποιον, γιατί κι ἐκεῖνος τοῦ δείχνει ἀγάπη· ὁ ἄλλος ἀγαπάει ἐκεῖνον πού τόν τίμησε· καί ὁ ἄλλος ἀγαπάει ἐκεῖνον πού τοῦ φάνηκε χρήσιμος σέ μιάν ὑπόθεσή του. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif; text-align: justify;">Εἶναι δύσκολο νά βρεῖς κάποιον πού ν’ ἀγαπάει τόν πλησίον μόνο γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ, </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif; text-align: justify;">γιατί σύνδεσμος τῶν ἀνθρώπων εἶναι συνήθως τά ὑλικά συμφέροντα. Μιά ἀγάπη, ὅμως, μέ τέτοια ἐλατήρια, εἶναι χλιαρή καί πρόσκαιρη. Μέ τό παραμικρό πρόβλημα -ὑβριστικό λόγο, χρηματική ζημιά, ζήλεια, φιλοδοξία ἤ κάτι ἄλλο παρόμοιο- ἡ ἀγάπη αὐτή, πού δέν ἔχει θεμέλιο πνευματικό, διαλύεται.</span><br /><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἀπεναντίας, ἡ ἀγάπη πού ἔχει αἰτία καί θεμέλιο τόν Χριστό, εἶναι σταθερή καί ἀκατάλυτη. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Τίποτα δέν μπορεῖ νά τήν διαλύσει, οὔτε συκοφαντίες, οὔτε κίνδυνοι, οὔτε καί ἀπειλή θανάτου ἀκόμα. Ἐκεῖνος πού ἔχει τήν χριστιανική ἀγάπη, ὅσα δυσάρεστα κι ἄν πάθει ἀπό ἕναν ἄνθρωπο, δέν παύει νά τόν ἀγαπάει· γιατί δέν ἐπηρεάζεται ἀπό τά ὅποια παθήματά του, ἀλλά ἐμπνέεται ἀπό τήν Ἀγάπη, τόν Χριστό. Γι’ αὐτό καί ἡ χριστιανική ἀγάπη, ὅπως ἔλεγε ὁ Παῦλος, ποτέ δέν ξεπέφτει.</span></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Καί τί μπορεῖς, ἀλήθεια,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> νά ἐπικαλεστεῖς ὡς αἰτία, γιά νά πάψεις ν’ ἀγαπᾶς τόν συνάνθρωπό σου; Τό ὅτι, ἐνῶ ἐσύ τόν τιμοῦσες, αὐτός σ’ ἔβρισε; Ἤ τό ὅτι, ἐνῶ ἐσύ τόν εὐεργέτησες, αὐτός θέλησε νά σέ βλάψει; Μά ἄν τόν ἀγαπᾶς γιά τόν Χριστό, αὐτές οἱ αἰτίες θά σέ κάνουν ὄχι νά τόν μισήσεις, ἀλλά νά τόν ἀγαπήσεις περισσότερο. Γιατί </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ὅλα ὅσα καταργοῦν τήν συνηθισμένη συμφεροντολογική ἀγάπη, δυναμώνουν τήν χριστιανική ἀγάπη.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Πῶς;</span></span></div>
<b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;"><br /></b><span style="color: #fff2cc;"> <b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Πρῶτον, ἐπειδή </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">ὅποιος σοῦ φέρεται ἐχθρικά, σοῦ ἐξασφαλίζει ἀμοιβή ἀπό τόν Θεό· καί δεύτερον, ἐπειδή αὐτός, ὡς πνευματικά ἄρρωστος, χρειάζεται τήν συμπάθεια καί τήν συμπαράστασή σου.</span></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἔτσι, λοιπόν,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ὅποιος ἔχει ἀληθινή ἀγάπη, ἐξακολουθεῖ ν’ ἀγαπάει τόν πλησίον, εἴτε αὐτός τόν μισεῖ, εἴτε τόν βρίζει, εἴτε τόν ἀπειλεῖ, μέ τήν ἱκανοποίηση ὅτι ἀγαπάει γιά τόν Χριστό, ἀλλά καί μιμεῖται τόν Χριστό, πού τέτοιαν ἀγάπη ἔδειξε στούς ἐχθρούς Του. Ὄχι μόνο θυσιάστηκε γιά κείνους πού Τόν μίσησαν καί Τόν σταύρωσαν, μά καί παρακαλοῦσε τόν Πατέρα Του νά τούς συγχωρέσει: «Πατέρα, συγχώρεσέ τους, δέν ξέρουν τί κάνουν» (Λουκ. 23,34).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη, </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">ἐπίσης, δέν ξέρει τί θά πεῖ συμφέρον. Γι’ αὐτό ὁ Παῦλος μᾶς συμβουλεύει: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Κανείς νά μήν ἐπιδιώκει ὅ,τι βολεύει τόν ἴδιο, ἀλλά ὅ,τι βοηθάει τόν ἄλλον» </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(Α΄ Κορ. 10, 24). Μά οὔτε καί ἡ ζήλεια γνωρίζει ἀγάπη, γιατί ὅποιος ἀγαπάει ἀληθινά, θεωρεῖ τά καλά τοῦ πλησίον σάν δικά του.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἔτσι </b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἡ ἀγάπη σιγά-σιγά μεταβάλλει τόν ἄνθρωπο σέ ἄγγελο. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ἀφοῦ τόν ἀπαλλάξει ἀπό τόν θυμό, τόν φθόνο καί κάθε ἄλλο τυραννικό πάθος, τόν βγάζει ἀπό τήν ἀνθρώπινη φυσική κατάσταση </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">καί τόν εἰσάγει στήν κατάσταση τῆς ἀγγελικῆς ἀπάθειας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Πῶς γεννιέται, ὅμως μέσα στή ψυχή τοῦ ἀνθρώπου ἡ ἀγάπη;</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη εἶναι καρπός</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> τῆς ἀρετῆς. Ἀλλά καί ἡ ἀγάπη, μέ τήν σειρά της, γεννάει τήν ἀρετή. Καί νά πῶς γίνεται αὐτό:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὁ ἐνάρετος</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> δέν προτιμάει τά χρήματα ἀπό τήν ἀγάπη στόν συνάνθρωπό του. Δέν εἶναι μνησίκακος. Δέν εἶναι ἄδικος. Δέν εἶναι κακολόγος. Ὅλα τά ὑπομένει μέ ψυχική γενναιότητα. Ἀπ’ αὐτά προέρχεται ἡ ἀγάπη. Τό ὅτι </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἀπό τήν ἀρετή γεννιέται ἡ ἀγάπη,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> τό φανερώνουν τά λόγια του Κυρίου: «Ὅταν θά πληθύνει ἡ κακία, θά ψυχρανθεῖ ἡ ἀγάπη» (Ματθ. 24, 12). </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Καί τό ὅτι ἀπό τήν ἀγάπη πάλι γεννιέται ἡ ἀρετή,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> τό φανερώνουν τά λόγια του Παύλου: «Ὅποιος ἀγαπάει τόν ἄλλο, ἔχει τηρήσει τό σύνολο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ» (Ρωμ. 13, 8). Ὅποιος ἔχει τό ἕνα, ὁπωσδήποτε θά ἔχει καί τό ἄλλο. Καί ἀντίθετα: </span><br /><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ὅποιος δέν ἀγαπάει, θά κάνει καί τό κακό· καί ὅποιος κάνει τό κακό, δέν ἀγαπάει</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">. Τήν ἀγάπη, ἑπομένως, ἄς προσπαθήσουμε ν’ ἀποκτήσουμε, γιατί εἶναι ἕνα φρούριο, πού μᾶς προφυλάσσει ἀπό κάθε κακό.</span></span></div>
<b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;"><br /></b><span style="color: #fff2cc;"> <b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὁ ἀπόστολος δέν εἶπε</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ἁπλᾶ «ἀγαπᾶτε», ἀλλά «ἐπιδιώκετε τήν ἀγάπη» (Α΄ Κορ. 14, 1), καθώς ἀπαιτεῖται μεγάλος ἀγώνας γιά νά τήν ἀποκτήσουμε. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἡ ἀγάπη τρέχει γοργά κι ἐξαφανίζεται, γιατί πολλά πράγματα τοῦ κόσμου τούτου τήν καταστρέφουν.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ἄς τήν ἐπιδιώκουμε, ἄς τρέχουμε συνεχῶς ἀπό πίσω της, γιά νά τήν συλλάβουμε, πρίν προφτάσει νά μᾶς φύγει.</span></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὁ Παῦλος μᾶς ἀναφέρει </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί τούς λόγους, γιά τούς ὁποίους πρέπει ν ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο, λέγοντας: «Νά δείχνετε μέ στοργή τήν ἀδελφική ἀγάπη σας γιά τούς ἄλλους» (Ρωμ. 12, 10). Θέλει νά πεῖ: Εἶστε ἀδέλφια, καί γι’ αὐτό πρέπει νά ἔχετε ἀγάπη ἀδελφική μεταξύ σας. Αὐτό εἶπε καί ὁ Μωυσῆς στούς Ἑβραίους ἐκείνους, πού φιλονικοῦσαν στήν Αἴγυπτο: </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">«Γιατί μαλώνετε;</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ἀδέλφια εἶστε» (πρβλ. Ἐξ. 2, 13). Ἀξιοπαρατήρητο εἶναι τό ὅτι ὁ ἀπόστολος, ἐνῶ συμβουλεύει στοργή καί ἀγάπη ἀδελφική ὁ ἕνας στόν ἄλλον, ὅταν ἀναφέρεται στίς σχέσεις τῶν χριστιανῶν μέ τούς ἄπιστους, λέει κάτι διαφορετικό: «Ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπό σᾶς, νά ζεῖτε εἰρηνικά μέ ὅλους τους ἀνθρώπους» (Ρωμ. 12, 18). Στήν περίπτωση τῶν ἀπίστων, δηλαδή, ζητάει νά μή φιλονικοῦμε, ἐνῶ στήν περίπτωση τῶν ἀδελφῶν μας χριστιανῶν ζητάει ἐπιπλέον στοργή, φιλαδελφία, ἀγάπη εἰλικρινῆ καί ἀνυπόκριτη, ἀγάπη θερμή καί μόνιμη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">Πῶς, ὅμως, θά εἶναι μόνιμη ἡ ἀγάπη;</span></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Μᾶς τό ὑποδεικνύει </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί αὐτό ὁ ἀπόστολος, λέγοντας: «Νά τό συναγωνίζεστε ποιός θά τιμήσει περισσότερο τόν ἄλλο» (Ρωμ. 12, 10). Μ αὐτόν τόν τρόπο καί δημιουργεῖται ἡ ἀγάπη καί μόνιμα παραμένει. Γιατί, στ’ ἀλήθεια, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">δέν ὑπάρχει καλύτερο μέσο γιά τήν διατήρηση τῆς ἀγάπης, ὅσο τό νά παραχωροῦμε στόν ἄλλον τά πρωτεῖα τῆς τιμῆς.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ἔτσι καί ἡ ἀγάπη γίνεται ζωηρή καί ἡ ἀλληλοεκτίμηση βαθειά.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Πέρα ἀπό τήν τιμή,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> χρειάζεται ἀκόμα νά δείχνουμε ἐνδιαφέρον γιά τά προβλήματα τοῦ ἄλλου, γιατί </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ὁ συνδυασμός τῆς τιμῆς μέ τό ἐνδιαφέρον δημιουργεῖ τήν πιό θερμή ἀγάπη. </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Δέν φτάνει ν’ ἀγαπᾶμε </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">μόνο μέ τήν καρδιά, ἀλλά εἶναι ἀπαραίτητα κι αὐτά τά δυό, τιμή καί ἐνδιαφέρον, πού εἶναι τῆς ἀγάπης ἐκδηλώσεις, ἀλλά συνάμα καί προϋποθέσεις. Γεννιοῦνται ἀπό τήν ἀγάπη, ἀλλά καί γεννοῦν ἀγάπη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Πρέπει νά γνωρίζουμε πώς ἡ ἀγάπη δέν εἶναι κάτι τό προαιρετικό. Εἶναι ὑποχρέωση. </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὀφείλεις ν’ ἀγαπᾶς</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> τόν ἀδελφό σου, τόσο γιατί εἶστε μέλος ὁ ἕνας του ἄλλου. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἄν λείψει ἡ ἀγάπη, ἔρχεται ἡ καταστροφή.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Ὀφείλεις, ὅμως, ν’ ἀγαπᾶς τόν ἀδελφό σου καί γιά ἕναν ἄλλον λόγο:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Γιατί ἔχεις κέρδος </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί ὠφέλεια, ἀφοῦ μέ τήν ἀγάπη τηρεῖς ὅλο τόν νόμο τοῦ Θεοῦ. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἔτσι ὁ ἀδελφός, πού ἀγαπᾶς, γίνεται εὐεργέτης σου. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Καί πράγματι, «τό μή μοιχεύσεις, μή φονεύσεις, μήν κλέψεις, μήν ἐπιθυμήσεις καί ὅλες γενικά οἱ ἐντολές συνοψίζονται σέ τούτην τήν μία, τό ν’ ἀγαπήσεις τόν πλησίον σου σάν τόν ἑαυτό σου» (Ρωμ. 13, 9).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Καί ὁ ἴδιος ὁ Χριστός </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">βεβαίωσε, ὅτι ὅλος ὁ νόμος καί ἡ διδασκαλία τῶν προφητῶν συνοψίζονται στήν ἀγάπη (Ματθ. 22, 40). Καί κοίτα πόσο ψηλά τήν ἔβαλε: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Καθόρισε δύο ἐντολές ἀγάπης καί τά ὅρια τῆς καθεμιᾶς. Ἡ πρώτη, εἶπε, εἶναι τό ν’ ἀγαπᾶς τόν Κύριο, τόν Θεό σου· καί ἡ δεύτερη, τό ἴδιο σπουδαία, εἶναι τό ν’ ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου ὅπως τόν ἑαυτό σου</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (Ματθ. 22, 37-39). Τί μπορεῖ νά φτάσει τήν φιλανθρωπία καί τήν καλωσύνη τοῦ Χριστοῦ!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τήν ἀγάπη σ’ Αὐτόν, </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">μολονότι εἴμαστε ἀνυπολόγιστα κατώτεροί Του, τήν ἐξισώνει μέ τήν ἀγάπη στόν συνάνθρωπό μας. Γι’ αὐτό καί τά ὅρια τῶν δύο αὐτῶν ἐντολῶν ἀγάπης σχεδόν ταυτίζονται. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γιά τήν πρώτη, στόν Θεό, εἶπε «μ’ ὅλη τήν καρδιά σου καί μ’ ὅλη τήν ψυχή σου» </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(Ματθ. 22, 37)· </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">καί γιά τήν δεύτερη, στόν πλησίον, εἶπε «ὅπως τόν ἑαυτό σου»</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (Ματθ. 22, 39). Καί εἶναι αὐτονόητο, ὅτι χωρίς τήν δεύτερη δέν ὠφελεῖ καθόλου ἡ πρώτη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"></span><span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἄλλωστε, ὅπως λέει</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«ἄν κάποιος πεῖ πώς ἀγαπάει τόν Θεό, μισεῖ ὅμως τόν ἀδελφό του, εἶναι ψεύτης.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ὅποιος ἀγαπάει τόν Θεό, πρέπει ν’ ἀγαπάει καί τόν ἀδελφό του» (Α΄ Ἰω. 4, 20-21).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὅποιος ἔχει ἀγάπη,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> δέν κάνει κακό στόν πλησίον. Ἀφοῦ </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ ἐκπλήρωση ὅλων τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">ἔχει δύο πλεονεκτήματα, τήν ἀποφυγή τοῦ κακοῦ ἀπό τήν μιά καί τήν ἐπιτέλεση τοῦ καλοῦ ἀπό τήν ἄλλη. Καί ἐκπλήρωση ὅλων τῶν ἐντολῶν ὀνομάζεται, ὄχι μόνο γιατί ἀποτελεῖ σύνοψη ὅλων τῶν χριστιανικῶν καθηκόντων μας, ἀλλά καί γιατί κάνει εὔκολη τήν ἐκπλήρωσή τους.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη ἀποτελεῖ </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">χρέος, πού μένει πάντα ἀνεξόφλητο. Ὅσο ἐργαζόμαστε γιά τήν ἀπόδοσή του, τόσο αὐτό αὐξάνεται. Ὅταν πρόκειται γιά ὀφειλές χρημάτων, θαυμάζουμε ὅσους δέν ἔχουν χρέη, ἐνῶ, ὅταν πρόκειται γιά τήν ὀφειλή τῆς ἀγάπης, καλοτυχίζουμε ἐκείνους πού χρωστᾶνε πολλά. Γι’ αὐτό καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος γράφει: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Μήν ἀφήνετε κανένα χρέος σέ κανέναν, ἐκτός βέβαια ἀπό τήν ἀγάπη, πού τήν ὀφείλετε πάντοτε ὁ ἕνας στόν ἄλλο»</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (Ρωμ. 13, 8). Θέλει μ’ αὐτά τά λόγια νά μᾶς διδάξει, ὅτι τό χρέος τῆς ἀγάπης πρέπει πάντα νά τό ἐξοφλοῦμε καί συνάμα νά τό ὀφείλουμε. Ποτέ μάλιστα νά μήν πάψουμε νά τό ὀφείλουμε, ὅσο βρισκόμαστε σέ τούτην τήν ζωή. Γιατί ὅσο βαρύ καί ἀβάσταχτο εἶναι τό νά χρωστάει κανείς χρήματα, ἄλλο τόσο ἀξιοκατάκριτο εἶναι τό νά μή χρωστάει ἀγάπη. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἡ ἀγάπη εἶναι ἕνα χρέος πού παραμένει, ὅπως εἶπα, πάντα ἀνεξόφλητο. Γιατί αὐτό τό χρέος εἶναι πού περισσότερο ἀπ’ ὁ,τιδήποτε ἄλλο συγκροτεῖ τήν ζωή μας καί μᾶς συνδέει στενότερα.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Κάθε καλή πράξη εἶναι τῆς ἀγάπης καρπός. Γι’ αὐτό ὁ Κύριος ἀναφέρθηκε πολλές φορές στήν ἀγάπη. «Ἔτσι θά σᾶς ξεχωρίζουν ὅλοι πώς εἶστε μαθητές μου», εἶπε, «ἄν ἔχετε ἀγάπη ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο» (Ἰω. 13, 35).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὅπως σ’ ὅλη μας τήν ζωή </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">τρέφουμε τό σῶμα μας, ἔτσι πρέπει καί ν’ ἀγαπᾶμε τούς συνανθρώπους μας, μέ περισσότερο μάλιστα ζῆλο ἀπ’ αὐτόν τῆς τροφοδοσίας τοῦ σώματος, γιατί ἡ ἀγάπη ὁδηγεῖ στήν αἰώνια ζωή καί δέν θά πάψει νά ὑπάρχει ποτέ.</span></span></div>
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"></span><br /></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"><b>Τήν ἀναγκαιότητα τῆς ἀγάπης</b> τήν μαθαίνουμε ὄχι μόνο ἀπό τά λόγια του Θεοῦ, ἀλλά κι ἀπό τά ἔργα Του. Ἕνα τέτοιο μάθημα εἶναι ὁ τρόπος τῆς δημιουργίας μας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ὁ Θεός, δημιουργώντας τόν πρῶτο ἄνθρωπο, καθόρισε νά προέλθουν ἀπ’ αὐτόν ὅλοι οἱ ἄλλοι, γιά νά θεωρούμαστε ὅλοι σάν ἕνας ἄνθρωπος καί νά συνδεόμαστε μέ τήν ἀγάπη. </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τόν ἀγαπητικό σύνδεσμο</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ὅλων τῶν ἀνθρώπων ἐπέβαλε σοφά μέ τίς συναλλαγές, πού ἀναγκαζόμαστε νά ἔχουμε μεταξύ μας. Γιατί ἔδωσε πλῆθος ἀγαθῶν στόν κόσμο, ὄχι ὅμως ὅλα παντοῦ, ἀλλά σέ κάθε χώρα ὁρισμένα εἴδη. Ἔτσι εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ἐρχόμαστε σέ δοσοληψίες, δίνοντας ὅσα μᾶς περισσεύουν καί παίρνοντας ὅ,τι ἔχουμε ἀνάγκη, καί ν’ ἀγαπᾶμε τούς συνανθρώπους μας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τό ἴδιο ἔκανε ὁ Θεός </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί σέ κάθε ἄνθρωπο ξεχωριστά. Δέν ἐπέτρεψε στόν καθέναν νά ἔχει ὅλες τίς γνώσεις, ἀλλά στόν ἕναν νά ἔχει γνώσεις ἰατρικῆς, στόν ἄλλον οἰκοδομικῆς, στόν ἄλλον κάποιας ἄλλης ἐπιστήμης ἤ τέχνης κ.ο.κ., γιά νά ἔχουμε ὁ ἕνας τήν ἀνάγκη τοῦ ἄλλου κι ἔτσι ν’ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τό ἴδιο γίνεται </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί στά πνευματικά χαρίσματα, ὅπως λέει ὁ ἀπόστολος: «Στόν ἕναν τό Ἅγιο Πνεῦμα δίνει τό χάρισμα νά μιλάει μέ θεϊκή σοφία, σ’ ἕναν ἄλλον νά μιλάει μέ θεϊκή γνώση, σ’ ἄλλον νά θεραπεύει ἀσθένειες, σ’ ἄλλον νά μιλάει διάφορα εἴδη γλωσσῶν καί σ’ ἄλλον νά ἐξηγεῖ αὐτές τίς γλῶσσες» (πρβλ. Α΄ Κορ. 12, 8-10).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἐπειδή, ὅμως, τίποτα </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">δέν εἶναι ἀνώτερο ἀπό τήν ἀγάπη, τήν ἔβαλε πάνω ἀπ’ ὅλα, λέγοντας: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Ἄν μπορῶ νά λαλῶ ὅλες τίς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμα καί τῶν ἀγγέλων, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη γιά τούς ἄλλους, τά λόγια μου ἀκούγονται σάν ἦχος χάλκινης καμπάνας ἤ σάν κυμβάλου ἀλαλαγμός. Κι ἄν ἔχω τῆς προφητείας τό χάρισμα καί κατέχω ὅλα τά μυστήρια καί ὅλη τήν γνώση, κι ἄν ἔχω ἀκόμα ὅλη τήν πίστη, ἔτσι πού νά μετακινῶ βουνά, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη, εἶμαι ἕνα τίποτα» </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(Α΄ Κόρ.13, 1-2). Καί δέν στάθηκε ὡς ἐδῶ, ἀλλά πρόσθεσε ὅτι κι αὐτός ὁ θάνατος γιά τήν πίστη εἶναι ἀνώφελος, ἄν λείπει ἡ ἀγάπη (Α΄ Κορ. 13, 3). Γιά ποιό λόγο τόνισε τόσο πολύ τήν σημασία τῆς ἀγάπης; </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἐπειδή γνώριζε, </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">σάν σοφός γεωργός τῶν ψυχῶν μας, πώς, ὅταν ἡ ἀγάπη ριζώσει καλά μέσα μας, θά ξεπροβάλουν ἀπ’ αὐτήν, σάν ἄλλα βλαστάρια, ὅλες οἱ ἀρετές.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Γιατί, ὅμως, ν’ ἀναφέρουν </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">τά μικρά ἐπιχειρήματα γιά τήν σπουδαιότητα τῆς ἀγάπης καί νά παραλείπουμε τά μεγάλα; </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἀπό ἀγάπη ἦρθε κοντά μας ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ κι ἔγινε ἄνθρωπος, γιά νά καταργήσει τήν πλάνη τῆς εἰδωλολατρίας, νά φέρει τήν ἀληθινή θεογνωσία καί νά μᾶς χαρίσει τήν αἰώνια ζωή,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ὅπως λέει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Τόσο πολύ ἀγάπησε ὁ Θεός τόν κόσμο, ὥστε παρέδωσε στόν θάνατο τόν μονογενῆ Του Υἱό, γιά νά μή χαθεῖ ὅποιος πιστεύει σ’ Αὐτόν, ἀλλά νά ἔχει ζωή αἰώνια» (Ἰω. 3, 16). Ἀπό τήν ἀγάπη φλογισμένος ὁ Παῦλος εἶπε τά οὐράνια τοῦτα λόγια: «</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τί, λοιπόν, μπορεῖ νά μᾶς χωρίσει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ; Μήπως τά παθήματα, οἱ στενοχώριες, οἱ διωγμοί, ἡ πείνα, ἡ γύμνια, οἱ κίνδυνοι ἤ ὁ μαρτυρικός θάνατος;»</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (Ρωμ. 8, 35). Καί ἀφοῦ ἀδιαφόρησε γιά ὅλες αὐτές τίς δυσκολίες, θεωρώντας τες ἀνίσχυρες, ἀνέφερε τίς πιό φοβερές, περιφρονώντας τες κι αὐτές:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">«Οὔτε θάνατος, οὔτε ζωή, οὔτε ἄγγελοι, οὔτε παρόντα, οὔτε μέλλοντα, οὔτε κάτι ἄλλο, εἴτε στόν οὐρανό, εἴτε στόν ἅδη, οὔτε κανένα ἄλλο δημιούργημα θά μπορέσουν ποτέ νά μᾶς χωρίσουν ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὅπως αὐτή φανερώθηκε στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Κυρίου μας» (Ρωμ. 8, 38, 39).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "Trebuchet MS", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη σοῦ </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">παρουσιάζει τόν πλησίον σάν ἄλλον ἑαυτό σου, σέ διδάσκει νά χαίρεσαι γιά τήν εὐτυχία ἐκείνου, σάν νά εἶναι δική σου εὐτυχία, καί νά λυπᾶσαι γιά τίς συμφορές του, σάν νά εἶναι δικές σου συμφορές. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἡ ἀγάπη κάνει ἕνα σῶμα τούς πολλούς καί δοχεῖα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τίς ψυχές τους. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Γιατί τό Πνεῦμα τῆς εἰρήνης δέν ἀναπαύεται ἐκεῖ πού βασιλεύει ἡ διαίρεση, ἀλλά ἐκεῖ πού ἐπικρατεῖ ἑνότητα ψυχῶν. Ἡ ἀγάπη, ἐπίσης, κάνει κοινά σέ ὅλους τά ἀγαθά τοῦ καθενός, ὅπως βλέπουμε στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων: «Κανείς δέν θεωροῦσε ὅτι κάτι ἀπό τά ὑπάρχοντά του ἦταν δικό του, ἀλλά ὅλα τά εἶχαν κοινά» (Πράξ. 4, 32).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Ἐκτός ἀπ’ αὐτά,</b> </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἡ ἀγάπη χαρίζει στούς ἀνθρώπους μεγάλη δύναμη. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Δέν ὑπάρχει κάστρο τόσο γερό, ἀχάλαστο καί ἄπαρτο ἀπ’ τούς ἐχθρούς, ὅσο εἶναι ἕνα σύνολο ἀνθρώπων ἀγαπημένων καί σφιχτοδεμένων μέ τόν καρπό τῆς ἀγάπης, τήν ὁμόνοια. Καί τοῦ διαβόλου ἀκόμα τίς ἐπιθέσεις μποροῦν ν ἀποκρούσουν, γιατί, ἀντιμετωπίζοντάς τον ἑνωμένοι, γίνονται ἀήττητοι, ἐξουδετερώνουν τά τεχνάσματά του καί στήνουν λαμπρά τρόπαια τῆς ἀγάπης. Ὅπως οἱ χορδές τῆς λύρας, μολονότι εἶναι πολλές, δίνουν ἕναν γλυκύτατο ἦχο, καθώς συνεργάζονται ὅλες ἁρμονικά κάτω ἀπό τά δάχτυλα τοῦ μουσικοῦ, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἔτσι κι ἐκεῖνοι πού ἔχουν ὁμόνοια, σάν ἄλλη λύρα ἀγάπης, δίνουν μιά θαυμάσια μελωδία.</span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γι’ αὐτό ὁ Παῦλος συμβουλεύει τούς πιστούς νά</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ἐπιδιώκουν σέ κάθε περίσταση τήν ὁμοφροσύνη, νά </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">θεωροῦν τούς ἄλλους ἀνώτερους ἀπό τόν ἑαυτό τους, </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">γιά νά μή διαλύεται ἡ ἀγάπη ἀπό τήν κενοδοξία, νά εἶναι μονοιασμένοι, νά τιμοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλο, νά ὑπηρετοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλο.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη μᾶς κάνει ἄμεμπτους,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> γιατί ἐμποδίζει τήν πλεονεξία, τήν λαγνεία, τόν φθόνο καί ἄλλα πάθη νά κυριέψουν τήν ψυχή. Γενικά, δέν ὑπάρχει πάθος, δέν ὑπάρχει ἁμάρτημα πού νά μήν τό καταστρέφει ἡ ἀγάπη. Εὐκολότερα μπορεῖ νά γλυτώσει ἀπό τοῦ καμινιοῦ τίς φλόγες ἕνα ξερό κλαράκι, παρά ἀπό τῆς ἀγάπης τήν φωτιά ἡ ἁμαρτία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἄν, λοιπόν, φυτέψουμε τήν ἀγάπη στήν καρδιά μας, θά εἴμαστε ἅγιοι.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ναί, γιατί ὅλοι οἱ ἅγιοι μέ τήν ἀγάπη εὐαρέστησαν τόν Θεό. Γιά ποιό λόγο ὁ Ἄβελ ἔγινε θῦμα φόνου καί ὄχι φονιᾶς; Γιατί εἶχε σφοδρή ἀγάπη στόν ἀδελφό του καί δέν μποροῦσε νά τοῦ κάνει κακό οὔτε ὅταν ἐκεῖνος τόν σκότωνε. Γιά ποιό λόγο ὁ Κάιν φθόνησε τόν Ἀβελ καί τόν θανάτωσε; </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γιατί στήν ψυχή του δέν εἶχε ἀγάπη.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Γιά ποιό λόγο οἱ δυό γιοί τοῦ Νῶε, ὁ Σήμ καί ὁ Ἰάφεθ, ἀπέκτησαν καλή φήμη; Γιατί ἀγαποῦσαν πολύ τόν πατέρα τους καί δέν ἀνέχονταν νά τόν δοῦν γυμνό. Καί τόν τρίτο, τόν Χάμ, γιατί τόν καταράστηκε ὁ Νῶε; Γιατί δέν ἀγαποῦσε τόν πατέρα του καί τόν περιγέλασε. Μά καί τοῦ Ἀβραάμ ἡ μεγάλη φήμη ποῦ ὀφείλεται; Στήν ἀγάπη πού ἔδειξε τόσο στόν ἀνηψιό του Λώτ ὅσο καί στούς Σοδομῖτες, πού γιά τήν σωτηρία τους μεσολάβησε στόν Θεό.</span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"><b>Γεμᾶτοι ἀγάπη, </b>γεμᾶτοι φιλοστοργία, γεμάτοι συμπόνια ἦταν οἱ ἅγιοι. Σκεφτεῖτε τόν Παῦλο, πού ἐνῶ καί στή φωτιά ἔπεφτε, ἐνῶ ἔμενε ἀκλόνητος στίς δοκιμασίες, ἐνῶ δέν φοβόταν παρά μόνο τόν Θεό, ἐνῶ δέν λογαρίαζε τίποτα, οὔτε κι αὐτόν ἀκόμα τόν ἅδη, ὅταν εἶδε τά δάκρυα ἀγαπητῶν του προσώπων, λύγισε, αὐτός ὁ ἀλύγιστος, συγκινήθηκε καί εἶπε: «Γιατί κλαῖτε καί μοῦ σκίζετε τήν καρδιά;» (Πράξ. 21, 13). </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Καί θά ρωτήσετε:</b> Μπόρεσαν τά δάκρυα νά συντρίψουν τήν διαμαντένια ἐκείνη ψυχή; Βέβαια. Γιατί, ὅπως ὁ ἴδιος ἔλεγε, ὅλα τά ὑπερνικοῦσε μέ τήν δύναμη τῆς ἀγάπης, ὄχι ὅμως καί τήν ἴδια τήν ἀγάπη, πού τόν ἔπνιγε καί τόν κατανικοῦσε. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Νά τί ἀρέσει στόν Θεό! Τόν ἄνθρωπο πού δέν μπόρεσε νά συντρίψει ἡ ἄγρια θάλασσα, μπόρεσαν νά τόν συντρίψουν λίγα δάκρυα ἀγάπης. Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ δύναμή της!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Θέλετε νά δεῖτε </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">καί τόν ἴδιο τόν Παῦλο νά κλαίει; Νά τί λέει σέ ἄλλη περίπτωση: «Τρία χρόνια συνέχεια δέν ἔπαψα νύχτα καί ἡμέρα νά νουθετῶ μέ δάκρυα τόν καθένα σας» (Πράξ. 20, 31). </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἡ μεγάλη του ἀγάπη τόν ἔκανε νά φοβᾶται, μήπως πάθουν κανένα κακό οἱ ἀγαπημένοι του χριστιανοί, καί γι’ αὐτό μέ δάκρυα τούς συμβούλευε.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τό βλέπουμε καί στόν </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">πάγκαλο Ἰωσήφ. Αὐτός ὁ βράχος, πού ἔμεινε ἀλύγιστος μπροστά στήν ἀκαταμάχητη δύναμη τῆς ἀκόλαστης ἐκείνης γυναίκας καί στή φωτιά τῆς ἁμαρτίας, ὅταν εἶδε τ’ ἀδέλφια του, τά ὁποῖα μάλιστα τόν εἶχαν πουλήσει, τόν εἶχαν ρίξει σ’ ἕναν λάκκο καί εἶχαν θελήσει νά τόν σκοτώσουν, συγκινήθηκε, συγκλονίστηκε ψυχικά καί, ἐπειδή δέν μποροῦσε νά συγκρατήσει τά δάκρυά του, μπῆκε στό διπλανό δωμάτιο κι ἔκλαψε.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Τήν ἐντολή τῆς ἀγάπης ὁ Κύριος,</b> λίγο πρίν παραδοθεῖ στούς Ἰουδαίους καί σταυρωθεῖ, τήν ὀνόμασε νέα:</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> «Σᾶς δίνω μιά νέα ἐντολή»,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> εἶπε στούς μαθητές Του, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«νά ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλο» </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">(Ἰω. 13, 34). Γιατί, ὅμως, τήν ὀνομάζει νέα, ἀφοῦ καί στήν Παλαιά Διαθήκη ὑπῆρχε; Ἐπειδή τήν ἔδωσε μέ νέο τρόπο, βελτιωμένο, ἀνώτερο.</span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Γι’ αὐτό πρόσθεσε: </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">«Ὅπως σᾶς ἀγάπησα Ἐγώ ἔτσι ν’ ἀγαπᾶτε κι ἐσεῖς ὁ ἕνας τόν ἄλλον». </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"><b>«Ἡ ἀγάπη μου γιά σᾶς, </b>ἤθελε νά τούς πεῖ, δέν εἶναι ἀνταπόδοση σέ κάτι ποῦ μου προσφέρατε, γιατί ἐγώ πρῶτος σας ἀγάπησα. Μέ τόν ἴδιον τρόπο κι ἐσεῖς πρεπεῖ νά εὐεργετεῖτε τούς συνανθρώπους σας, ὄχι ἀνταποδοτικά, ἀλλ’ ἀπό ἀγάπη αὐθόρμητη». Καί ἀφοῦ παρέλειψε τά θαύματα, πού θά ἔκαναν στό ὄνομά Του καί μέ τήν δύναμή Του, εἶπε ὅτι ἡ ἀγάπη εἶναι ἐκείνη πού θά τούς χαρακτηρίζει ὡς μαθητές Του. Παράξενο! Γιατί ὄχι τά θαύματα, ἀλλά ἡ ἀγάπη; </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἐπειδή ἡ ἀγάπη εἶναι τό κύριο γνώρισμα τῶν ἁγίων καί ἀποτελεῖ τό θεμέλιό τῆς ἀρετῆς. Μ’ αὐτήν προπαντός σωζόμαστε ὅλοι,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> αὐτή δημιουργεῖ ἐργάτες τοῦ Χριστοῦ, αὐτή σαγηνεύει τίς ψυχές, αὐτή φέρνει τά χαμένα πρόβατα στή μάντρα τῆς Ἐκκλησίας.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Καί τά θαύματα , </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">πού θά ἔκαναν οἱ ἀπόστολοι, δέν θά φανέρωναν πώς ἦταν μαθητές Του; Καθόλου. Ἀκοῦστε τί εἶπε κάποτε: «Πολλοί θά μοῦ ποῦν: “Κύριε, δέν προφητέψαμε στό ὄνομά Σου; Δέν διώξαμε δαιμόνια στό ὄνομά Σου; Δέν κάναμε τόσα θαύματα στό ὄνομά Σου;”. Καί τότε θά τούς πῶ κι ἐγώ </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">“Ποτέ δέν σᾶς ἤξερα”</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">»</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> (Ματθ. 7, 22-23). Καί μιάν ἄλλη φορά, ὅταν οἱ ἀπόστολοι ἦταν χαρούμενοι, γιατί καί τά δαιμόνια τούς ὑπάκουαν , ὁ Κύριος τούς εἶπε: «Μή χαίρεστε γι’ αὐτό, ἀλλά γιατί τά ὀνόματά σας ἔχουν γραφτεῖ στόν οὐρανό» (πρβλ. Λουκ. 10, 20).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Τά θαύματα πού ἔκαναν,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> βέβαια, βοήθησαν στήν προσέλκυση τῆς οἰκουμένης στή χριστιανική πίστη, ἐπειδή ὅμως προϋπῆρχε ἡ ἀγάπη, χωρίς τήν ὁποία οὔτε θαύματα θά γίνονταν. Ἡ ἀγάπη τούς ἔδωσε τήν ἁγιότητα καί τήν δυνατότητα νά ἔχουν ὅλοι μιά ψυχή καί μιά καρδιά. Ἄν δέν ἦταν ἑνωμένοι μέ τόν δεσμό τῆς ἀγάπης, δέν θά μποροῦσαν νά κάνουν τίποτα.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Αὐτά, ὅμως, ὁ Κύριος </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">δέν τά ἔλεγε μόνο γιά τούς τότε μαθητές Του, ἀλλά καί γιά ὅλους ὅσοι στό μέλλον θά πίστευαν σ’ Ἐκεῖνον. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Γιατί καί σήμερα, αὐτό πού κρατάει τούς ἄπιστους μακριά ἀπό τόν Χριστό </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">δέν εἶναι τό ὅτι δέν γίνονται θαύματα,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> ὅπως λένε μερικοί,</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"> ἀλλά τό ὅτι λείπει ἡ ἀγάπη ἀπό τούς χριστιανούς.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Τούς ἄπιστους δέν τούς τραβᾶνε τόσο τά θαύματα , ὅσο ἡ ἐνάρετη ζωή, πού μόνο ἡ ἀγάπη τήν δημιουργεῖ. Τούς θαυματοποιούς πολλές φορές τούς κατηγόρησαν σάν λαοπλάνους, ποτέ ὅμως ἐκείνους πού εἶχαν βίο ἅγιο. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ὅποιος ἔχει ἀγάπη,<b> </b>εἶναι πιό ἀξιοθαύμαστος ἀπό κεῖνον πού καί νεκρούς ἀκόμη ἀνασταίνει. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Κ</span></span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">αί αὐτό εἶναι φυσικό. Γιατί ἡ νεκρανάσταση, ὡς θαῦμα, ἐξαρτᾶται ἀπό τήν ἀγαθή προαίρεση καί τόν εὐσεβῆ ζῆλο τοῦ καθενός.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀγάπη εἶναι τό γνώρισμα </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">τοῦ ἀληθινοῦ χριστιανοῦ καί φανερώνει τόν σταυρωμένο μαθητή τοῦ Χριστοῦ, πού τίποτα τό κοινό δέν ἔχει μέ τά γήινα πράγματα. Χωρίς τήν ἀγάπη, καί τό μαρτύριο ἀκόμα καθόλου δέν ὠφελεῖ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἄς ἀποκτήσουμε, λοιπόν, </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">αὐτό τό ὑπέροχο χάρισμα, τό ν’ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλο. Καί </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">μή μοῦ πεῖτε πώς ἀγαπᾶμε, ἐπειδή ἔχουμε κάποιους φίλους, ἄλλος δύο, ἄλλος τρεῖς καί ἄλλος τέσσερις.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Αὐτή δέν εἶναι ἀγάπη γνήσια, ἀγάπη χριστιανική, ἀγάπη σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ὅποιος ἔχει τήν ἀγάπη</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> πού θέλει ὁ Θεός, δέν ἀγαπάει μόνο τούς φίλους του, πού τόν ἀγαποῦν, μά ὅλους τους ἀνθρώπους, ἀκόμα καί τούς ἐχθρούς του, πού τόν μισοῦν καί τόν ἀδικοῦν.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Τό λέει ὁ Κύριος:</b> «</span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ν’ ἀγαπᾶτε τούς ἐχθρούς σας,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> νά δίνετε εὐχές σ’ αὐτούς πού σᾶς δίνουν κατάρες, νά εὐεργετεῖτε αὐτούς πού σᾶς μισοῦν καί νά προσεύχεστε γι’ αὐτούς πού σᾶς κακομεταχειρίζονται καί σᾶς καταδιώκουν, </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">γιά νά γίνετε παιδιά τοῦ οὐράνιου Πατέρα, </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">γιατί Αὐτός ἀνατέλλει τόν ἥλιό Του γιά κακούς καί καλούς καί στέλνει τήν βροχή σέ δικαίους καί ἀδίκους. Ἄν ἀγαπήσετε μόνο ὅσους σᾶς ἀγαποῦν, ποιάν ἀμοιβή περιμένετε ἀπό τόν Θεό;» (Ματθ. 5, 44-46).</span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἄν ἐπικρατοῦσε παντοῦ ἡ ἀγάπη, πόσο διαφορετικός θά ἦταν ὁ κόσμος μας!</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Οὔτε νόμοι, οὔτε δικαστήρια, οὔτε ποινές θά χρειάζονταν. Κανένας δέν θά ἀδικοῦσε τόν πλησίον. Οἱ φόνοι, οἱ φιλονικίες, οἱ πόλεμοι, οἱ ἀναστατώσεις, οἱ ἁρπαγές, οἱ πλεονεξίες καί ὅλες οἱ ἀδικίες θά ἐξαφανίζονταν. Ἡ κακία θά ἦταν ὁλότελα ἄγνωστη. Γιατί ἡ ἀγάπη ἔχει τό μοναδικό πλεονέκτημα, ὅτι δέν συνοδεύεται, ὅπως οἱ ἄλλες ἀρετές, ἀπό ὁρισμένες κακίες. </span><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Ἡ ἀκτημοσύνη,</b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> λ.χ., εἶναι συχνά ἑνωμένη μέ τήν κενοδοξία, ἡ εὐγλωττία μέ τήν φιλοδοξία, ἡ θαυματουργία μέ τήν ὑπερηφάνεια, ἡ ἐλεημοσύνη μέ τήν λαγνεία, ἡ ταπεινοφροσύνη μέ τήν ἐσωτερική ὑψηλοφροσύνη κ.ο.κ. Αὐτά δέν ὑπάρχουν στήν ἀγάπη, τήν ἀληθινή ἀγάπη. </span></span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ὁ ἄνθρωπος πού ἀγαπάει, ζεῖ στή γῆ ὅπως θά ζοῦσε στόν οὐρανό,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> μέ ἀδιατάρακτη γαλήνη καί εὐτυχία, μέ ψυχή καθαρή ἀπό φθόνο, ζήλια, ὀργή, ὑπερηφάνεια, κακή ἐπιθυμία.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Ὅπως κανείς δέν κάνει κακό στόν ἑαυτό του,</b> ἔτσι κι αὐτός δέν κάνει κακό στόν πλησίον του, πού τόν θεωρεῖ σάν ἄλλον ἑαυτό του. Νά </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ὁ ἄνθρωπος τῆς ἀγάπης ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος!</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Ἐκεῖνος, ὅμως πού δέν ἔχει ἀγάπη, ὅσα θαύματα κι ἄν κάνει, ὅσο τέλεια γνώση τῶν θείων ἀληθειῶν κι ἄν ἔχει, χιλιάδες νεκρούς κι ἄν ἀναστήσει, τίποτα δέν θά κερδίσει, ἀφοῦ ζεῖ μόνο γιά τόν ἑαυτό του, μακριά ἀπό τούς ἄλλους.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Γι’ αὐτό ἀκριβῶς ὁ Χριστός καθόρισε τήν ἀγάπη στόν πλησίον ὡς δεῖγμα τῆς τέλειας ἀγάπης σ’ Ἐκεῖνον.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">«Ἄν μ ἀγαπᾶς», </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">εἶπε στόν ἀπόστολο Πέτρο, «ποίμαινε τά πρόβατά μου» (Ἰω. 21, 16). Ὑπαινιγμός εἶναι καί τοῦτο, ὅτι </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">ἡ ἀγάπη ἔχει μεγαλύτερη ἀξία ἀπό τό μαρτύριο. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ἄν στήν κοινωνία μας ἐπικρατοῦσε ἡ ἀγάπη, δέν θά ὑπῆρχαν διακρίσεις, δέν θά ὑπῆρχαν δοῦλοι καί ἐλεύθεροι, ἀρχόμενοι καί ἄρχοντες, φτωχοί καί πλούσιοι, μικροί καί μεγάλοι. Ὁ διάβολος, ἐπίσης, καί οἱ δαίμονές του θά ἦταν ὁλότελα ἄγνωστοι καί ἀνίσχυροι. Γιατί ἀπό κάθε τεῖχος ἰσχυρότερη καί ἀπό κάθε μέταλλο δυνατότερη εἶναι ἡ ἀγάπη.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif;">Δέν τήν καταβάλλουν </b><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">οὔτε ὁ πλοῦτος οὔτε ἡ φτώχεια· ἤ μᾶλλον, ὅπου αὐτή ἐπικρατεῖ, ἐκεῖ δέν ὑπάρχουν πλοῦτος καί φτώχεια, ἀλλά μόνο τά καλά καί τῶν δύο: Ἀπό τόν πλοῦτο παίρνει ἡ φτώχεια τά ἀναγκαῖα γιά τήν συντήρηση μέσα, ἐνῶ ἀπό τήν φτώχεια παίρνει ὁ πλοῦτος τήν ἀμεριμνία. Ἔτσι ἐξαφανίζονται καί τοῦ πλούτου οἱ φροντίδες καί τῆς φτώχειας οἱ φόβοι.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Γιατί, ὅμως, ν’ ἀναφέρω</b> μόνο τίς ὠφέλειες πού προξενεῖ ἡ ἀγάπη στούς ἄλλους; </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Αὐτή καθεαυτή ἡ ἀγάπη πόσο ὡραία εἶναι! Μέ πόση χαρά καί εἰρήνη πλημμυρίζει τήν ψυχή, πού τήν κατέχει! </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Αὐτό εἶναι ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα πλεονεκτήματά της. Οἱ ἄλλες ἀρετές, ὅπως ἡ νηστεία, ἡ ἀγρυπνία, ἡ ἐγκράτεια, συνοδεύονται ἀπό κάποιον κόπο, πολλές φορές μάλιστα προκαλοῦν στούς ἄλλους τόν φθόνο. Ἡ ἀγάπη, ὅμως, πέρα ἀπό τίς ἄλλες ὠφέλειές της, δημιουργεῖ πολύ εὐχάριστη διάθεση καί ποτέ κόπο. Ὅπως ἡ μέλισσσα μαζεύει ἀπό διάφορα λουλούδια τόν ζαχαρένιο χυμό καί τόν φέρνει στήν κυψέλη, ἔτσι καί ἡ ἀγάπη μαζεύει ἀπό παντοῦ τά καλά καί τά συγκεντρώνει μέσα στήν ψυχή, στήν ὁποία κατοικεῖ. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Καί δοῦλος ἄν εἶναι αὐτός πού ἔχει στήν ψυχή του ἀγάπη, ἡ δουλεία του τοῦ φαίνεται πιό εὐχάριστη ἀπό τήν ἐλευθερία,</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> γιατί χαίρεται ὑπηρετεῖ παρά νά τόν ὑπηρετοῦν, νά βοηθάει παρά νά τόν βοηθοῦν. Ἡ ἀγάπη ἀλλάζει τήν φύση τῶν πραγμάτων καί, ἔχοντας τά χέρια της γεμᾶτα ἀπ’ ὅλα τ’ ἀγαθά, μᾶς πλησιάζει μέ στοργή μεγαλύτερη ἀπό τήν βασιλική. Τά κοπιαστικά καί δύσκολα ἔργα τά κάνει ἐλαφριά καί εὔκολα, ἀποκαλύπτοντάς μας τήν γλυκύτητα τῆς ἀρετῆς καί τήν πικράδα τῆς κακίας. Θά σᾶς ἀναφέρω μερικά σχετικά παραδείγματα:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">* Τό νά προσφέρεις στούς ἄλλους φαίνεται βαρύ, ἡ ἀγάπη ὅμως τό κάνει ἐλαφρύ.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Τό νά παίρνεις ἀπό τούς ἄλλους φαίνεται εὐχάριστο, ἡ ἀγάπη ὅμως τό κάνει δυσάρεστο.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Τό νά κακολογεῖς τούς ἄλλους φαίνεται ἀπολαυστικό, ἡ ἀγάπη ὅμως τό κάνει πικρό.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Γιά τήν ἀγάπη ἡ μεγαλύτερη ἀπόλαυση εἶναι ὁ καλός λόγος καί ὁ ἔπαινος ὅλων.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Ὁ θυμός, πάλι, δίνει κάποιαν ἄγρια εὐχαρίστηση, ὄχι ὅμως στόν ἄνθρωπο τῆς ἀγάπης, γιατί αὐτός δέν γνωρίζει τόν θυμό.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">* Ἄν τόν λυπήσει ὁ συνάνθρωπός του, δέν θυμώνει, ἀλλά ξεσπάει σέ δάκρυα, παρακάλια καί ἱκεσίες.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Ἄν δεῖ τόν συνάνθρωπό του νά ἁμαρτάνει, θρηνεῖ καί πονάει ψυχικά· μά ὁ πόνος τοῦτος εἶναι γλυκός, γιατί τά δάκρυα καί ἡ λύπη τῆς ἀγάπης εἶναι ἀνώτερα ἀπό κάθε γέλιο καί κάθε χαρά.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"> * Τήν εἰρήνη καί τήν ἀνάπαυση, πού αἰσθάνονται ὅσοι κλαῖνε γιά τ’ ἀγαπημένα τους πρόσωπα, δέν τήν αἰσθάνονται ὅσοι γελοῦν.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b>Ἵσως θά μέ ρωτήσετε: </b>Δέν φέρνει εὐχαρίστηση, ἔστω καί ἄτοπη, ὁποιαδήποτε ἀγάπη; Ὄχι. </span><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Μόνο ἡ γνήσια ἀγάπη φέρνει καθαρή καί ἀνόθευτη χαρά.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Καί γνήσια ἀγάπη δέν εἶναι ἡ κοσμική, ἡ ἀγοραία, πού ἀποτελεῖ μᾶλλον κακία καί ἐλάττωμα, ἀλλά ἡ χριστιανική, ἡ πνευματική, ἐκείνη πού μᾶς ζητάει ὁ Παῦλος, ἐκείνη πού ἀποβλέπει στό συμφέρον τοῦ πλησίον. Αὐτήν τήν ἀγάπη εἶχε ὁ ἀπόστολος, πού ἔλεγε: «Ποιός ἀσθενεῖ καί δέν ἀσθενῶ κι ἐγώ; Ποιός ὑποκύπτει στόν πειρασμό καί δέν ὑποφέρω κι ἐγώ;» (Β΄ Κορ. 11, 29).</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τίποτα δέν παροργίζει<b> </b>τόσο τόν Θεό, ὅσο ἡ ἀδιαφορία μας γιά τόν πλησίον.</span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"> Γι’ αὐτό πρόσταξε νά τιμωρηθεῖ αὐστηρά ὁ δοῦλος πού ἔδειξε σκληρότητα στούς συνδούλους του. <b>Γι’ αὐτό εἶπε πώς οἱ μαθητές</b> Του πρέπει νά ἔχουν γνώρισμά τους τήν ἀγάπη. Γιατί ἡ ἀγάπη φυσιολογικά ὁδηγεῖ στό ἐνδιαφέρον γιά τόν πλησίον.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Καί πάλι θά μέ ρωτήσετε:</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;"><b>Φροντίζοντας γιά τόν πλησίον,</b> δέν θά παραμελήσουμε τήν δική μας σωτηρία; Δέν ὑπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Ἀπεναντίας, μάλιστα. Γιατί ἐκεῖνος πού ἐνδιαφέρεται γιά τούς ἄλλους, σέ κανέναν δέν προξενεῖ λύπη. Ὅλους τους συμπαθεῖ καί ὅλους τους βοηθάει, ὅσο μπορεῖ. Δέν ἁρπάζει τίποτε ἀπό κανένα. Οὔτε πλεονέκτης εἶναι, οὔτε κλέφτης, οὔτε ψεύτης. Κάθε κακό τό ἀποφεύγει καί τό καλό πάντα ἐπιδιώκει. Προσεύχεται γιά τούς ἐχθρούς του. Εὐεργετεῖ ὅσους τόν ἀδικοῦν. Δέν βρίζει καί δέν κακολογεῖ, ὅ,τι κι ἄν τοῦ κάνουν. Μέ ὅλα τοῦτα δέν συμβάλλουμε στή σωτηρία μας;</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Ἡ ἀγάπη, λοιπόν, εἶναι ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας. </span><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Αὐτόν τόν δρόμο ἄς ἀκολουθήσουμε, γιά νά κληρονομήσουμε τήν αἰώνια ζωή.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">«Ἀγάπη, προφητείας χορηγός, Ἀγάπη, ἐλλάμψεως ἄβυσσος».</span></span></div>
<span style="color: #fff2cc;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"></span><br /></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">Ἀπό τό βιβλίο «ΘΕΜΑΤΑ ΖΩΗΣ»</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">Ὀμιλίες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b><span style="color: #fff2cc;">ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ</span></b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Πηγή: </span><a href="http://www.gonia.gr/gonia.php?article=634"><span style="color: #fff2cc;">Ορθόδοξος Χριστιανική Γωνιά</span></a></span></div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-70933205074919369852017-01-05T19:22:00.001+02:002017-01-05T19:23:53.403+02:00Άγια Θεοφάνεια<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="border-image: none;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjKQWfYGrQGPFjdxvAAnq204L-gqLj0V-TWpAgMomjgTERSjj-e-wlfLjepEv96LQHtwRFUu3aSiqzil2FU1bMSkjUQz936xeJ0mCrUVV1Ea_f6fy0z-wg-L12ioBT2Tbr54FoyUaHpjM/s1600/photo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="539" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjKQWfYGrQGPFjdxvAAnq204L-gqLj0V-TWpAgMomjgTERSjj-e-wlfLjepEv96LQHtwRFUu3aSiqzil2FU1bMSkjUQz936xeJ0mCrUVV1Ea_f6fy0z-wg-L12ioBT2Tbr54FoyUaHpjM/s640/photo.jpg" width="640" /></a></div>
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-572276252943967998" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #783f04; font-family: "verdana" , sans-serif; font-size: large;"><b><span style="color: #fff2cc;">Λόγος εις τα Άγια Θεοφάνεια</span></b></span></div>
</div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><b></b></span><span style="color: #fff2cc;"> </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: "trebuchet ms", sans-serif; font-size: x-large;"><span style="color: #fff2cc;">του Αγίου Πρόκλου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως</span></b></div>
</div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"></span><span style="color: #fff2cc;"> </span><br />
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Από το ιστολόγιο<em> <strong>Λόγος Φωτός</strong></em></span></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /><span style="color: #fff2cc;"></span></span></div>
</div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"></span><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><span style="color: #fff2cc;">Φάνηκε ο Χριστός στον κόσμο και τον άχαρο κόσμο στόλισε μ᾿ απέραντη ευφροσύνη. Σήκωσε πάνω Του την αμαρτία του κόσμου, και καταπάτησε για πάντα τον εχθρό του κόσμου. Αγίασε τις πηγές των υδάτων και φώτισε τις ψυχές των ανθρώπων. Θαύματα αναμείχθηκαν με μεγαλύτερα θαύματα.</span></span></div>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Σήμερα, από τη χαρά που έφερε ο Σωτήρας μας Χριστός, χωρίστηκαν η γη και η θάλασσα και απ᾿ άκρη ως άκρη γέμισε ο κόσμος ευφροσύνη. Η σημερινή γιορτή αποκαλύπτει μεγαλύτερα θαύματα από εκείνη της Χριστουγεννιάτικης νυχτιάς.<b> </b>Γιατί εκείνη την νύχτα που μας πέρασε, χαιρότανε μονάχα η γη, καθώς βάσταζε πάνω της στην αγκαλιά της φάτνης τον Παντοκράτορα Θεό. Τη μέρα όμως, που γιορτάζουμε τα Θεοφάνεια, ευφραίνεται μαζί της και η θάλασσα. Και ευφραίνεται, γιατί δια μέσου του Ιορδάνη λαμβάνει μέρος και αυτή στην ευλογία του αγιασμού.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Στη γιορτή της θείας Γέννησης ο Θεός φάνηκε βρέφος μικρό, νεογέννητο, δείχνοντας έτσι τη δική μας νηπιότητα. Σήμερα όμως Τον βλέπουμε τέλειο άνθρωπο, τέλειο Υιό, από τέλειο Πατέρα γεννημένον. Εκεί φανέρωσε το θείο βρέφος το αστέρι που ανέτειλε από την ανατολή, και εδώ ομολογεί γι᾿ Αυτόν από τον ουρανό ο Θεός Πατέρας, από Τον οποίον γεννήθηκε προ των αιώνων.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Εκεί Τού πρόσφεραν - ωσάν σε βασιλιά - δώρα οι Μάγοι, που πεζοπόρησαν από την ανατολή. Εδώ άγγελοι από τον ουρανό φερμένοι Τού πρόσφεραν τη διακονία που πρέπει μόνο σε Θεό. Εκεί τυλίχτηκε μέσα στα σπάργανα και εδώ λύνει με το βάπτισμα τις σειρές των παραπτωμάτων και τα δεσμά της αμαρτίας μας. Εκεί ο βασιλιάς των ουρανών ντύθηκε σαν βασιλική αλουργίδα τον κόσμο, εδώ η πηγή της ζωής ντύνεται ολόγυρα τα ποταμίσια κύματα.</span><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br />
<span style="color: #fff2cc;">Ελάτε λοιπόν να δείτε παράδοξα θαύματα. Ο Ήλιος της δικαιοσύνης λούζεται στου Ιορδάνη τα νερά. Η φωτιά βουτάει και σμίγει με τα νερά.<b> </b>Και ο Θεός από άνθρωπο αγιάζεται. Σήμερα ολόκληρη η κτίση βροντοφωνάζει και ανυμνεί: «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου!!» Συ που έρχεσαι δια της Προνοίας Σου μέσα απ᾿ όλα τα κτίσματά Σου. Συ που συντηρείς το ύψος του στερεώματος και έντεχνα οδηγείς σαν ήμερο άλογο με χαλινάρι την τροχιά του Ήλιου. Συ που βάζεις σε τάξη χωρίς διόλου ν᾿ ανακατεύονται τα πλήθη των αστέρων και μας κερνάς πλούσια αγέρα για να αναπνέουμε ασταμάτητα ζωή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Συ που ζεσταίνεις και ζωογονείς τη μάννα γη ώστε να μας χαρίζει τους καρπούς της ολοχρονίς. Συ που δαμάζεις και σταματάς την πολυκύμαντη θάλασσα ζώνοντάς την ολόγυρα μ᾿ ένα μικρούτσικο χαλινάρι από αμμοχάλικο. Συ που σπρώχνεις τα νερά από της γης τα σπλάχνα και φτιάχνεις τις πηγές. Συ που καθοδηγείς τις ποταμίσιες όχθες να πορεύονται χωρίς χαμό και περιπλάνηση ως τη θάλασσα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Τούτα όλα τα θαυμάσια αναλογιζόμαστε και από τα κατάβαθά μας βγαίνει η κραυγή:<br /><br />«Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Πες μας λοιπόν, ποιος είναι Αυτός, μακάριε Δαυίδ;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Ο Κύριος και ο Θεός μας που μας φανερώθηκε μ᾿ ανθρώπινη μορφή.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Αλλά δεν το λέει αυτό μόνον ο προφήτης Δαυίδ. Το λέει και ο Απόστολος Παύλος που συμφωνεί μαζί του και διδάσκει: «Μας φανερώθηκε η Χάρη του Θεού που σώζει κάθε άνθρωπο και μας διδάσκει όλους μας». Όχι μερικούς αλλά όλους μας. Σ᾿ όλους, Ιουδαίους και Έλληνες χαρίζει με το βάπτισμα τη σωτηρία και υποδείχνει το σωτήριο αυτό λουτρό σαν ευεργέτημα δοσμένο δωρεάν σε κάθε ανθρώπινη ψυχή που το ζητάει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Ελάτε να δείτε πρωτόγνωρο κατακλυσμό, πολύ μεγαλύτερο και δυνατότερο απ᾿ εκείνον που γίνηκε την εποχή του Νώε. Εκεί το νερό έπνιξε τους ανθρώπους και εδώ το νερό του βαπτίσματος, κείνους που είχαν πεθάνει πνευματικά ξαναζωντάνεψε, με τη δύναμη του Θεού που σήμερα βαπτίστηκε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Εκεί ο Νώε έφτιαξε κιβωτό στέρεα από ξύλα και εδώ ο Χριστός ο νοητός Νώε, προσέλαβε από την άφθορο παρθένο Μαρία την κιβωτό του σώματος. Εκεί ο Νώε άλειψε την κιβωτό εξωτερικά με άσφαλτο πίσσα. Εδώ ο Χριστός δυνάμωσε και περιφρούρησε την κιβωτό του σώματος με το χρίσμα της πίστεως. Εκεί περιστερά που βάσταζε κλαδί ελιάς προμήνυσε την ευωδία του Δεσπότου Χριστού. Εδώ το Πνεύμα το Άγιον με τη μορφή ολόασπρης περιστεράς παρουσιάστηκε και σ᾿ όλους φανέρωσε τον ελεήμονα Κύριο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Αλλά με καταπλήττει η υπερβολική ταπείνωση του Κυρίου. Γιατί δεν αρκέστηκε, Αυτός ο γεννημένος τέλειος Υιός από τέλειο Πατέρα, να γεννηθεί και επί γης τέλειο βρέφος από τα σπλάχνα μιας γυναίκας. Δεν αρκέστηκε Εκείνος που είναι σύνθρονος με τον Θεό Πατέρα να λάβει τη μορφή του δούλου αλλά και σαν τον τελευταίο αμαρτωλό προσέρχεται να βαπτισθεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Αλλά ας μη γίνει η κοινή για όλους τους ανθρώπους ευεργεσία σκάνδαλο, γι᾿ αυτούς που τούτη την ώρα με ακούνε. Γιατί βαπτίζεται ο Δεσπότης πάντων Χριστός, όχι γιατί έχει ανάγκη από ψυχικό καθαρισμό, αλλά για να οικονομήσει με δύο τρόπους το συμφέρον των ψυχών μας, ώστε και με το νερό να μας δωρίσει την αγιαστική χάρη και να προτρέψει τον καθένα μας να βαπτιστεί.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Καθώς μας λέει ο ιερός Ευαγγελιστής, ήρθε ο Ιησούς από τη Γαλιλαία στον Ιορδάνη όπου βρισκόταν ο Ιωάννης για να βαπτιστεί απ̉ αυτόν. Το τι συνέβηκε τότε αδελφοί μου δεν μπορεί να το χωρέσει νους ανθρώπινος. Γιατί ξεπερνάνε κάθε θέαμα και άκουσμα όσα συνέβηκαν εκεί. Τρέμει ο νους. Χάνεται η λαλιά μη τολμώντας να εξιστορήσει τα ανέκφραστα.<br /><br />Γι’ αυτό λοιπόν και όταν είδε ο Ιωάννης τον Δεσπότη μας Χριστό να τον πλησιάζει, με πολύ καρδιοχτύπι, πέφτοντας και αγκαλιάζοντας τα πόδια Του του είπε παρακλητικά: Γιατί βιάζει εμένα τον αδύνατο άνθρωπο ο Παντοδύναμος Θεός μου να κάνω κάτι που ξεπερνάει τις δυνάμεις μου; Δεν είμαι εγώ σε θέση να επιχειρήσω κάτι τέτοιο. Πως να τολμήσω να Σε βαπτίσω; Πότε συνέβηκε να καθαριστεί η φωτιά από το ξερό χορτάρι;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Πότε έπλυνε η λάσπη την πηγή; Πώς να βαπτίσω Εσένα τον Κριτή της οικουμένης εγώ ο υπεύθυνος για τόσες αμαρτίες; Πώς να Σε βαπτίσω Δέσποτά μου; Δεν βλέπω αμαρτία πάνω Σου. Δεν έχεις πέσει θύμα της κατάρας του προπάτορα Αδάμ. Δεν έχεις καθόλου λερωθεί από την αμαρτία. Γιατί αν και έκλινες ουρανούς και κατέβηκες, τίποτα από τα θελήματα του Θεού Πατέρα δεν παρέβηκες. Τι κάνεις Δέσποτά μου; Γιατί μ᾿ αναγκάζεις να κάνω κάτι που ξεπερνάει τις δυνάμεις μου; Ποτέ και τίποτα δεν τόλμησα να κάνω απ᾿ όλα όσα παροργίζουν την αγαθωσύνη Σου.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Σαν δούλος πιστός, γεμάτος αγάπη και σεβασμό για τον αφέντη του, πρότρεξα και μήνυσα στον κόσμο την παρουσία Σου. Ενώ βρισκόμουνα ακόμη μέσα στην κοιλιά της μάνας μου, δανείστηκα τη γλώσσα της και Θεό του κόσμου Σε κήρυξα. Όλους τους προετοίμασα να Σε δεχθούν, να Σ᾿ απαντήσουν. Πες μου λοιπόν Κύριέ μου<b>, </b>πώς θ᾿ ανεχθεί να δει ο ήλιος τον Παντοκράτορα Θεό έτσι να εξευτελίζεται από την τόλμη ενός δούλου Του και δεν θα ρίξει καυτερές φωτοβολίδες να με κατακάψει, όπως έκανε εκείνους τους καιρούς τους άσωτους Σοδομίτες; Πώς θα αντέξει η γη να δει Εκείνον που αγιάζει τους αγγέλους, απέριττα να βαπτίζεται από χέρι ανθρώπου αμαρτωλού και δεν θ᾿ ανοίξει τα σπλάχνα της για να με καταπιεί, όπως έκανε τον Αβειρών και τον Δαθάν;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Πώς να βαπτίσω Δέσποτά μου Εσένα που δεν μολύνθηκες από της φυσικής γέννησης το λέρωμα; «Εξ ασπόρου γαστρός, άσπορος προήλθε καρπός». Πώς λοιπόν εγώ ο χιλιολερωμένος από την αμαρτία άνθρωπος να αγνίσω τον Θεό; Θεό αναμάρτητο;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Εγώ έχω ανάγκη να βαπτιστώ από Σένα και Συ έρχεσαι σε μένα; Μ᾿ έστειλες να βαπτίζω, Κύριέ μου, και δεν παράκουσα την εντολή Σου. Προέτρεπα όλους προς το βάπτισμα και τους έλεγα: «Ομολογήστε ενώπιον του Κυρίου τις αμαρτίες σας, γιατί Αυτός είναι ο μόνος αγαθός. Αυτός που έρχεται πίσω μου δεν είναι βλοσυρός και αυστηρός. Είναι αγαθός και Υιός Πατέρα Αγαθού. Δεν φέρεται για λίγο μονάχα μ᾿ αγαθοσύνη και ύστερα αλλάζει διάθεση για τον αμαρτωλό άνθρωπο, αλλά το έλεός Του μένει εις τον αιώνα. Και επειδή το έλεός Του είναι αμέτρητο γι᾿ αυτό και οι ουράνιες δυνάμεις ανυμνώντας Τού έλεγαν:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">«Ευλογημένος Συ που έρχεσαι στο όνομα του Κυρίου». Ο Κύριος και ο Θεός μας μας φανερώθηκε. Μας φανερώθηκε ο Ήλιος της δικαιοσύνης και διέλυσε το σκοτάδι της άγνοιας που μας περιέλουζε. Μας φανερώθηκε ο ουράνιος τσοπάνης και έδιωξε από το κοπάδι των παιδιών Του τους λύκους του διαβόλου. Μας φανερώθηκε ο Μονογενής Υιός του Πατρός και χάρισε με το βάπτισμα την υιοθεσία στους πιστούς. Μας φανερώθηκε η ζωή ολόκληρου του κόσμου και με το θάνατό Του θανάτωσε τον θάνατο ως αθάνατος και αξίωσε να ζήσουν ζωή αθάνατη, εκείνοι που είχαν πέσει στη φθορά και στο θάνατο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: #fff2cc;">Αλλά ενώ γίνονταν όλα αυτά, ο Θεός Πατέρας αγαλλώμενος με την υπερβολική ταπείνωση του Υιού, ανοίγει διάπλατα τις πύλες του ουρανού και με βροντερή φωνή ξεχειλισμένη από αισθήματα που πλημμυρίζουνε μια πατρική καρδιά, ανακράζει: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός». Και για να μην μπερδευτεί ο νους όσων ακούγανε όλα τούτα - αν είναι δηλαδή Υιός ο Βαπτιστής ή ο Χριστός- έρχεται το Άγιον Πνεύμα, σαν άσπρο περιστέρι και δείχνει Εκείνον που βαπτιζόταν και που ο Θεός Πατέρας τον μαρτυρούσε στους ανθρώπους σαν μονογενή Υιό Του. <b>Σ᾿ Αυτόν πρέπει η δόξα, το κράτος, η τιμή και η προσκύνηση σήμερα και πάντοτε και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.</b></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyXmtmkbg8IhkgS0EKv50sAMQ6qNFjxEPJjFfFhWD_d0OJFIG0BKsALXXro1oL6VXuc8anRNWYgGhg4C1t7WIvUuu4vD9oTMlPVH4VjLWUh2Q7WUqt6frMUJcrTo6A5gtrBW0DOMDdxLE/s1600/Proclus_of_constantinople+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: #fff2cc;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyXmtmkbg8IhkgS0EKv50sAMQ6qNFjxEPJjFfFhWD_d0OJFIG0BKsALXXro1oL6VXuc8anRNWYgGhg4C1t7WIvUuu4vD9oTMlPVH4VjLWUh2Q7WUqt6frMUJcrTo6A5gtrBW0DOMDdxLE/s320/Proclus_of_constantinople+%25281%2529.jpg" width="203" /></span></a></div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><span style="color: #fff2cc;">Λόγος εις τα Άγια Θεοφάνεια</span></span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: medium;"><span style="color: #fff2cc;">Αγίου Πρόκλου Πατριάρχη Κων/πόλεως</span></span></b></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #fff2cc;">Πηγή: </span><a href="http://www.profitisilias.com.gr/index.php/component/k2/item/208-logos-sta-theofaneia.html#"><span style="color: #fff2cc;">Προφήτης Ηλίας</span></a></div>
</div>
</span><br /></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-17455100174401487942017-01-02T19:27:00.001+02:002017-01-02T19:27:53.147+02:00Η παρουσία του Θεού μέσα στο σύμπαν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
Η Παρουσία του Θεού μέσα στο Σύμπαν ~ <strong>Αρχιμ. Επιφανίου Χατζηγιάγκου</strong> <div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-191193678481584219" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3-x1tRm0GXDVKOKVfYaiB3FQ4WzZRJpUuiq16hDpeRqtkUBtX7jwUhyNRwINimjFAmB_hCuDhIYdLjA7KXEHzce45PwOEt3qSj4ztrzCjYa36H5naBKZWeErv-7z-gB0kQwc8yqouDY/s1600/10258807_578883762209203_115398735961078465_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="313" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3-x1tRm0GXDVKOKVfYaiB3FQ4WzZRJpUuiq16hDpeRqtkUBtX7jwUhyNRwINimjFAmB_hCuDhIYdLjA7KXEHzce45PwOEt3qSj4ztrzCjYa36H5naBKZWeErv-7z-gB0kQwc8yqouDY/s640/10258807_578883762209203_115398735961078465_n.jpg" width="640" /></a></div>
<br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"></span><div style="text-align: left;">
<br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Το πιο σημαντικό ερώτημα: </span></b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Υπάρχει Θεός;</b> </span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b> </b></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Πώς θα μπορούσε κάποιος να γνωρίσει τον Θεό και να πιστέψει στην ύπαρξή Του;</b> </span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ένα ερώτημα που απασχόλησε τον άνθρωπο από τα πανάρχαια χρόνια μέχρι σήμερα. Η ύπαρξη του Θεού είναι το πιο βασικό θέμα της ζωής μας. Αν υπάρχει Θεός και μεταφυσικός κόσμος, η ζωή μας έχει νόημα και περιεχόμενο. Αν δεν υπάρχει Θεός, η ζωή μας είναι μια πορεία που ξεκινά από το μηδέν και καταλήγει στο μηδέν.</span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><div style="text-align: justify;">
<br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Γι' αυτό, η πρώτη και βασική αλήθεια που ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεως είναι η ύπαρξη του Θεού: «Πιστεύω εις ένα Θεόν». Και ο απόστολος Παύλος τονίζει: «Πιστεύσαι δει τον προσερχόμενον τω Θεώ ότι έστι και τοις εκξητούσιν αυτόν μισθαποδότης γίνεται» (Εβρ. 11, 6).</span><br /><b><br /></b> <span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Δηλαδή, εκείνος που πλησιάζει το Θεό για να Τον λατρεύσει, </b>θα πρέπει προηγουμένως να πιστέψει ότι υπάρχει Θεός και ότι θα αποδώσει στον καθένα κατά τα έργα του.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Αφού λοιπόν η ύπαρξη του Θεού είναι το θεμέλιο της πίστεως, γι' αυτό και πολεμήθηκε όσο τίποτε άλλο από τους υλιστές και άθεους...</span><br /><br /><span style="color: #ffe599;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Θεός μέσα από τα έργα Του</span></b></span><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Πώς θα μπορούσε κάποιος να γνωρίσει τον Θεό και να πιστέψει στην ύπαρξί Του;</b> Βεβαίως ο Θεός ως προς την ουσία Του είναι άυλος και αόρατος. «Θεόν ουδείς εώρακε πώποτε» (Ιω. 1, 18). Φανερώνεται όμως στον άνθρωπο και κάνει αισθητή την παρουσία Του μέσα από τις ενέργειές Του. Το πρώτο και βασικό μέσο με το οποίο ο Θεός φανερώθηκε στους ανθρώπους είναι ο φυσικός κόσμος. Αυτό το μεγαλειώδες Σύμπαν, το απέραντο ως προς το μέγεθος, το τέλειο ως προς την κατασκευή, το αρμονικό ως προς τη λειτουργία, το υπέροχο ως προς την ομορφιά, μαρτυρεί την ύπαρξι ενός απείρου, πανσόφου και παντοδυνάμου Θεού Δημιουργού.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Και όπως ένας ζωγραφικός πίνακας μας υποχρεώνει να δεχθούμε καλλιτέχνη που τον ζωγράφισε</b>, ένα άγαλμα μας παραπέμπει στον γλύπτη που το δη μιούργησε και ένα ρολόι προϋποθέτει ένα ωρολογο ποιό που το κατασκεύασε, έτσι και ο φυσικός κόσμος που βλέπουμε γύρω μας, που είναι απείρως πιο τέλειος και ποικιλόμορφος και πολύπλοκος από κάθε ανθρώπινο κατασκεύασμα, μας υποχρεώνει να δεχθούμε ότι κάποιος τον έπλασε. «Πας οίκος κατα σκευάζεται υπό τινος, ο δε τα πάντα κατασκευάσας Θεός», όπως πολύ εύλογα αποφαίνεται ο απ. Παύλος (Εβρ. 3, 4). Δηλαδή, κάθε σπίτι φτιάχνεται από κά ποιον τεχνίτη και εκείνος που έφτιαξε τα πάντα είναι ο Θεός.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο έναστρος ουρανός</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>«Όλα μιλούν για το Θεό», έλεγε ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός.</b> «Όπου κι αν στρέψω τη ματιά μου, παντού Εσέ, Θεέ, θα δω», ψάλλει ένας χριστιανός ποιητής. Παντού υπάρχει η παρουσία του Θεού μέσα στη φύσι.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Εκεί όμως που ο άνθρωπος κυριεύεται από θαυμασμό και δέος είναι ο έναστρος ουρανός. Τα αναρίθμητα άστρα με τα ποικίλα χρώματα και τη διαφορετική λαμπρότητα, που σαν διαμάντια στολίζουν τον ουράνιο θόλο, είναι ένα από τα πιο μαγευτικά θεάματα της φύσεως.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Το πρώτο που θαυμάζει κανείς μελετώντας το αστρικό σύμπαν</b> είναι ο αριθμός των αστέρων. Με γυμνό μάτι μπορεί κάποιος να δει περίπου 5.000 α στέρια. Αν όμως στρέψει στον ουρανό ενα ισχυρό τηλεσκόπιο, θα δει πολύ περισσότερα, εκατομμύρια.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με τις έρευνες και τις ανακαλύψεις των αστρονόμων, τα αστέρια μέσα στο σύμπαν είναι κατανεμημένα σε τεράστιες ομάδες που ονομάζονται γαλαξίες. Ο κάθε γαλαξίας αποτελείται από 100 έως 200 δισεκατομμύρια άστρα! Υπολογίζεται ότι μέσα στο σύμπαν υπάρχουν γύρω στο ένα τρισεκατομμύ ριο τέτοιοι γαλαξίες! Φανταστείτε λοιπόν πόσα άστρα υπάρχουν.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Το δεύτερο που θαυμάζει κανείς είναι οι τεράστιες αποστάσεις </b>που χωρίζουν τα αστέρια μεταξύ τους. Όπως γνωρίζουμε από τα μαθητικά μας χρόνια, το φως τρέχει με μια ασύλληπτα μεγάλη ταχύτη τα, την μεγαλύτερη που υπάρχει μέσα στο Σύμπαν. Τρέχει με 300.000 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο! Δηλαδή σ' ένα δευτερόλεπτο διανύει απόστασι σχεδόν από τη Γη μέχρι τη Σελήνη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η απόστασι από τη Γη μέχρι τον Ήλιο είναι 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Ένα αεροπλάνο θα χρειαζόταν 20 χρόνια για να πάει στον Ήλιο. Το φως όμως, με την ιλιγγιώδη ταχύτητά του, κάνει αυτό το ταξίδι μόλις σε 8 λεπτά.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Το πιο κοντινό αστέρι σε μας είναι ο «εγγύτατος του Κενταύρου». </b>Ξέρετε πόσο χρόνο κάνει το φως για να έλθει από εκεί μέχρις εδώ; Το φως, με την ταχύτητα των 300.000 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, χρειάζεται 4 ολόκληρα χρόνια να ταξιδεύει, για να φτάσει από τον εγγύτατο του Κενταύρου μέχρι τη Γη. Ένα αεροπλάνο θα χρειαζόταν 6 εκατομμύρια χρόνια! Και αυτό, όπως είπαμε, είναι το πιο κοντινό μας αστέρι. Υπάρχουν αστέρια που απέχουν 20, 30, 60 έτη φωτός και περισσότερο.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><span style="color: #ffe599;">Η διάμετρος του γαλαξία μας είναι 100.000 ετη φωτός.</span> </span>Δηλαδή, για να πάει το φως από τη μια άκρη του γαλαξία μέχρι την άλλη χρειάζεται να ταξιδεύει 100.000 χρόνια! Δεν μπορεί ο άνθρωπος να συλλάβει τις αποστάσεις αυτές. Ας μην προχωρήσουμε στις αποστάσεις μεταξύ των γαλαξιών και στη διάμετρο του Σύμπαντος, γιατί θα μας καταλάβει ίλιγγος.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Ένα τρίτο θέμα που προκαλεί θαυμασμό είναι τα μεγέθη των άστρων.</b> Για παράδειγμα ο Ήλιος, που είναι ένα αστέρι μέσου μεγέθους, είναι 1.300.000 φορές μεγαλύτερος από τη Γη. Αν θεωρήσουμε τον Ήλιο σαν ενα πορτοκάλι, η Γη θα είναι κοντά του σαν κόκκος άμμου! Και υπάρχουν αστέρια πολύ μεγαλύτερα από τον Ήλιο.</span><br /><span style="color: #741b47;"><br /></span> <span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b><span style="color: #ffe599;">• Άλλο σημαντικό χαρακτηριστικό του Σύμπαντος είναι η κίνηση.</span></b></span> Όλα τα ουράνια σώματα κινούνται. Η Σελήνη κινείται γύρω από τη Γη. Η Γη και οι άλλοι πλανήτες κινούνται γύρω από τον Ήλιο. Ολόκληρο το ηλιακό σύστημα κινείται γύρω από το κέν τρο του γαλαξία κ.ο.κ.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Οι ταχύτητες των κινήσεων αυτών είναι τεράστιες. Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 110 χιλιάδες χιλιόμετρα την ώρα.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Άλλα και οι άλλοι πλανήτες περιστρέφονται με μεγάλες ταχύτητες γύρω από τον Ήλιο,<span style="color: #351c75;"> σε αυστηρά καθορισμένες τροχιές, </span>υπακούοντας σε θαυμάσιους νόμους (νόμοι του Κέπλερ).</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Και όχι μόνο το δικό μας σύστημα, αλλά όλα τα άστρα, οι γαλαξίες, τα σμήνη των γαλαξιών, κινούν ται με απόλυτη τάξη και αρμονία. Ένας ουράνιος τροχονόμος, ενα αόρατο χέρι κατευθύνει τις τερά στιες ουράνιες σφαίρες, ώστε να ακολουθούν απαρασάλευτα και για αιώνες την πορεία τους μέσα στο αχανές Σύμπαν.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Το πιο καταπληκτικό όμως είναι ότι όλα τα ουράνια σώματα έλκονται μεταξύ τους με μια αόρατη και μυστηριώδη δύναμη, που λέγεται παγκόσμια έλξη, ή βαρύτητα.</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αν υποθέσουμε ότι για μια στιγμή σταματούσε να υπάρχει η δύναμη αυτή της βαρύτητας, όλα τα ουράνια σώματα θα ξέφευγαν από τις τροχιές τους και το Σύμπαν θα διαλυόταν.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Ποιος έθεσε την θαυμαστή αυτή δύναμη που συνέχει και περικρατεί το Σύμπαν; </b>Ο μέγιστος των φυσικών όλων των αιώνων, που ανακάλυψε και το νόμο της παγκοσμίου έλξεως, ο βαθειά θρησκευόμενος επιστήμων και βαθύς μελετητής της Αγίας Γραφής, <span style="color: #783f04;"><span style="color: #ffe599;">ο Ισαάκ Νεύτων,</span></span> γράφει στο περίφημο έργο του «Principia»: </span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">«Ο μεγαλοπρεπής δεσμός που συνδέει τα άστρα μεταξύ τους είναι δυνατό να προέρχεται μόνο από <b>τη σοφία και τη βούληση ενός Όντος ισχυρού και λογικού.</b> Και αυτό το ονομάζουμε Κύριο και Θεό Παντοδύναμο».</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.candianews.gr/wp-content/uploads/2014/01/Untitled-210-620x330.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="irc_mi" height="212" src="http://www.candianews.gr/wp-content/uploads/2014/01/Untitled-210-620x330.jpg" style="margin-top: 32px;" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> </span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Και ο μεγάλος φιλόσοφος της αρχαίας Ελλάδος Αριστοτέλης λέει τα εξής:</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">«Όπως ο ναυτικός που βλέπει να προβάλλει από μακρυά κάποιο καράβι με ολάνοιχτα πανιά, σκέφτεται πως υπάρχει δίχως άλλο κάποιος κυβερνήτης του καραβιού που το κατευθύνει και το προσεγγίζει στο λιμάνι, έτσι και όσοι σήκωσαν για πρώτη φορά τα μάτια τους στον ουρανό και αντίκρυσαν τον ήλιο να διανύει την τροχιά του από την ανατολή μέχρι τη δύση και είδαν τις καλοχαραγμένες γραμμές των άστρων, αναζήτησαν τον Μεγάλο Δημιουργό του υπέροχου αυτού Σύμπαντος, γιατί ήταν αναγκασμένοι λογικά να παραδεχθούν, ότι αυτός ο θαυμάσιος για την αρμονία του κόσμος<span style="color: #783f04;"><b> <span style="color: black;">δεν μπορεί να έγινε στην τύχη, αλλά χρωστά την ύπαρξή του σε κάποιο Ον πανίσχυρο και άπειρο»</span></b></span> (Σέξτος, Εμπειρ. Δογμ. III, 2)</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #ffe599;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο Ήλιος</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ffe599;">Ας δούμε τώρα τον ήλιο, το λαμπρό αυτό άστρο που μας φωτίζει,</span> μας θερμαίνει και μας ζωογονεί.• Οι φυσικές ιδιότητες τον ήλιου.</span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> Ο ήλιος απέχει από τη γη, όπως έχουμε αναφέρει, 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα και είναι ως προς το μέγεθος 1.300.000 φορές μεγαλύτερος από τη γη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Γύρω απ’ αυτόν περιστρέφονται οι πλανήτες, τους οποίους έλκει με τη βαρύτητά του.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η ύλη από την οποία αποτελείται (κυρίως τα αέρια υδρογόνο και ήλιο) βρίσκεται σε διάπυρη κατάστασι. Η θερμοκρασία στην επιφάνεια του είναι 6.000 βαθμοί Κελσίου, ενώ στο κέντρο του φτάνει τους 15 εκατομμύρια βαθμούς!</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ο ήλιος εκπέμπει τεράστια ποσά θερμότητας στο διάστημα. Ένα μέρος της θερμότητας αυτής δέχεται και η γη και έτσι υπάρχει και διατηρείται η ζωή.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Ένα μεγάλο ερώτημα που απασχόλησε τους επιστήμονες είναι το πώς </b>παράγει τη θερμότητα του ο ήλιος. Μετά από πολλές μελέτες κατέληξαν στο συμπέρασμα, ότι η θερμότητα που εκπέμπει ο ήλιος οφείλεται στην πυρηνική ενέργεια. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι το φωτεινό αυτό άστρο, όπως και όλα τα άστρα του ουρανού, είναι ένα γιγαντιαίο πυρηνικό εργοστάσιο. Με θαυμαστούς μηχανισμούς «καίει» το καύσιμό του, που είναι το υδρογόνο και ακτινοβολεί σταθερά εδώ και 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Με τον ίδιο σταθερό ρυθμό θα συνεχίσει να ακτινοβολεί για άλλα τόσα χρόνια. <b>Η θαυμαστή αυτή σταθερότητα, με την οποία εκπέμπει την ακτινοβολία</b> και τη θερμότητα, που είναι τόσο απαραίτητη για την ύπαρξη και την διατήρηση της ζωής, οφείλεται σ' ένα ρυθμιστικό παράγοντα, κι αυτός είναι η βαρύτητα. Αυτή συγκρατεί τις τεράστιες δυνάμεις που προκαλούνται στο εσωτερικό του ήλιου και δεν τον αφήνει να εκραγεί.</span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br /></span> <span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">• Η χρησιμότητα του ήλιου</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ο ήλιος είναι η πηγή της ζωής στον πλανήτη μας. Ας δούμε μερικές από τις πολύτιμες προσφορές του.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">1. Με τη θερμότητα που εκπέμπει εξασφαλίζεται η κατάλληλη θερμοκρασία για να γίνουν οι βιοχημικές διαδικασίες μέσα στους ζωντανούς οργανισμούς, και να παραχθούν οι διάφορες ουσίες <span style="color: #ffe599;">που είναι απαραίτητες για τη ζωή.</span></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>2. Συντελεί σε μια θαυμαστή λειτουργία, τη φωτοσύνθεση, </b>χάρη στην οποία τα φυτά παίρνουν νερό από τη γη και διοξείδιο του άνθρακα από την ατμό σφαιρα και μας δίνουν οξυγόνο και τη γλυκόζη. Το οξυγόνο το αναπνέουμε και η γλυκόζη αποτελεί βασικό συστατικό των τροφών μας.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">3. Με τη θερμότητά του ο ήλιος εξατμίζει το νερό της θάλασσας, το μετατρέπει σε υδρατμούς, που στη συνέχεια γίνονται βροχή για να ποτίσουν ολόκληρη τη γη. Κάθε χρόνο εξατμίζονται από τη θάλασσα 400 τρισεκατομμύρια τόνοι νερού.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">4. Επίσης ο ήλιος προκαλεί τους ανέμους, οι οποίοι μεταφέρουν τους υδρατμούς σε όλη τη γη. Επι πλέον οι άνεμοι εξασφαλίζουν μια ομοιόμορφη κατανομή της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>5. Τέλος ο ήλιος είτε άμεσα είτε έμμεσα είναι η πηγή ενέργειας στη γη, </b>αφού τα ξύλα, τα κάρβουνα, τα πετρέλαια και τα άλλα καύσιμα οφείλουν την προέλευσί τους στη φωτοσύνθεσι και συνεπώς στον ήλιο. Αλλά και οι τροφές που τρώμε είναι κι αυτές κονσέρβες ηλιακής ενέργειας.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν θεού»</span></span><span style="color: #783f04;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"> </span></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiad1uf0OAqPRwx5e5H40ZhOsTNRmBRmREc9AgOf9JcCl2-XU6XXqXxhvNN6xyoiO_k_gVgZ3qe4Adqs1FFBMROgcuAF5b4Go3LFHj-MIAlHuVlwaNpWsOZInpyA4wW961UT2F7uAb3WTQ/s1600/100-Great-Escapes-kp-40.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiad1uf0OAqPRwx5e5H40ZhOsTNRmBRmREc9AgOf9JcCl2-XU6XXqXxhvNN6xyoiO_k_gVgZ3qe4Adqs1FFBMROgcuAF5b4Go3LFHj-MIAlHuVlwaNpWsOZInpyA4wW961UT2F7uAb3WTQ/s400/100-Great-Escapes-kp-40.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Όλα αυτά και άλλα πολλά μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ένας πάνσοφος και παντοδύναμος δημιουργός που τα σχεδίασε και τα έπλασε.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Το αχανές Σύμπαν με τα τρισεκατομμύρια άστρα, οι αρμονικές κινήσεις τους,</b> η μυστηριώδης έλξη που τα συγκρατεί, ο θαυμαστός μηχανισμός με τον οποίο φωτοβολούν, η γενικότερη τάξη που επικρατεί στο Σύμπαν, οι τέλειοι νόμοι που το κυβερνούν, καθώς και ένας βαθύτερος σκοπός που κρύβεται σ' αυτό, μας προκαλούν τον θαυμασμό και την έκπληξη. Δεν μπορεί όλα αυτά να έγιναν τυχαία. Όλα μαρτυρούν και φωνάζουν με μια σιωπηλή κραυγή, ότι υπάρχει Θεός, και όλα ψάλλουν και υμνούν με μια μυστική μελωδία τα μεγαλεία του Πλάστη. «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν δε χειρών αυτού αναγγέλει το στερέωμα». (Ψαλμ. 18, 2).</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Ένας μεγάλος φιλόσοφος, ο Καντ, έλεγε: </b>«Δύο πράγματα γεμίζουν την ψυχή μου με θαυμασμό· ο έναστρος ουρανός που είναι πάνω μου και η φωνή της συνειδήσεως που είναι μέσα μου».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ο πρώτος αστροναύτης Γιούρυ Γκαγκάριν είπε κάποτε: «Εκεί που πέταξα δεν είδα πουθενά τον Θεό». Πόσο επιπόλαια έβγαλε αυτό το συμπέρασμα! Απάντηση σ' αυτό που είπε έδωσε ένας άλλος αστροναύτης, ο Γκόρτον Κούπερ, με δύο πτήσεις στο διάστημα: «Κατά τις πτήσεις μου στο διάστημα, ούτε κι εγώ είδα πουθενά το Θεό· είδα όμως μερικά από τα θαύματα που δημιούργησε». Τέλος, ο μεγάλος μουσουργός Haydn είπε: «Μ' αυτό τον τρόπο πρέπει να εξοικειωθούμε προς τα θαύματα του ουρανού ώστε να γίνουν γέφυρα προς τον Θεό».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #351c75;"><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η Γη, ένας μοναδικός πλανήτης </span></b></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Γενικά στοιχεία</span></b><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η γη είναι ο τρίτος στη σειρά πλανήτης. Είναι μια τεράστια σφαίρα με διάμετρο 13.000 χιλιόμετρα και μάζα 6 εξάκις εκατομμύρια τόννους. Περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο με ταχύτητα 110.000 χιλιόμετρα την ώρα σαν ένα τεράστιο διαστημόπλοιο με 6 δισεκατομμύρια επιβάτες. Κινείται με σταθερό χρόνο περιστροφής, σε αυστηρά καθορισμένη τροχιά, χωρίς τραντάγματα ή θορύβους. Και το κυριότερο δε στηρίζεται πουθενά. Κινείται στο κενό. Ο χρόνος περιστροφής της γης γύρω από τον ήλιο είναι 365 ήμερες και 6 ώρες περίπου. </span><br /><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η ακρίβεια στο χρόνο περιστροφής είναι καταπληκτική.</span></b><br /><br /><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Σε 1.800 χρόνια δεν άλλαξε ούτε κατά ένα εκατοστό του δευτερολέπτου.</span></span><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γι' αυτό μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια και τις εκλείψεις.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Εκτός από την κίνησι γύρω από τον ήλιο η γη περιστρέφεται και γύρω από τον εαυτό της σε 24 ώρες.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αυτές είναι οι πιο γνωστές κινήσεις της γης. Υπάρχουν όμως και άλλες, δεκατέσσερις συνολικά.</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">• Υπάρχουν εξωγήινοι;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ένα πανάρχαιο ερώτημα που απασχόλησε τον άνθρωπο είναι το αν είμαστε μόνοι στο Σύμπαν. Πολύς λόγος γίνεται για εξωγήινους και για ζωή σε άλλους πλανήτες. Αφού υπάρχουν τόσα τρισεκατομμύρια άστρα και το καθένα έχει τους πλανήτες του, γιατί να θεωρείται απίθανο κάποιοι απ’ αυτούς να έχουν τις συνθήκες που είναι απαραίτητες για τη ζωή; Αυτό υποστηρίζουν πολλοί, επιστήμονες και μη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ωστόσο, οι πιθανότητες για ύπαρξη ζωής σε άλλους πλανήτες όλο και μικραίνουν. Η γη, όπως θα δούμε στη συνέχεια, είναι ένας μοναδικός πλανήτης που συγκεντρώνει όλες τις προϋποθέσεις για την ύπαρξη της ζωής.</span><br /><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Και αυτές οι προϋποθέσεις είναι πάρα πολλές, ώστε να είναι εντελώς απίθανο να συγκεντρώνονται όλες μαζί σε ένα πλανήτη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Οι θαυμαστές ιδιαιτερότητες της γης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Θα δούμε τώρα κάποιες από τις πάμπολλες ιδιαιτερότητες της γης, που την καθιστούν ένα μοναδικό πλανήτη μέσα στο Σύμπαν.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">1. Η θέση της γης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">α) Στον γαλαξία. Η γη βρίσκεται σ' ένα «ήσυχο» σημείο του γαλαξία μας· στην «Γαλαξιακή Κατοική σιμη Ζώνη» (GHZ). Απέχει 25 χιλιάδες έτη φωτός από το κέντρο του. Αν ήταν πιο κοντά, θα βομβαρδιζόταν από την κοσμική ακτινοβολία η οποία παράγεται από τις εκρήξεις των supernova, που βρίθουν στο κέντρο του γαλαξία. Αυτό θα σήμαινε την καταστροφή της.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αν αντιθέτως βρισκόταν πιο μακριά, στα όρια του γαλαξία, εκεί δεν υπάρχουν άφθονα μέταλλα απαραίτητα για τη ζωή.</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">β) Στο Ηλιακό Σύστημα. Η θέσι της γης στο Ηλιακό Σύστημα θεωρείται επίσης ιδανική. Βρίσκεται στην «Κατοικήσιμη Ζώνη» του Ηλιακού Συστήματος. Ούτε κοντά στον Ήλιο, οπότε θα είχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες, όπως η Αφροδίτη, ούτε μακρυά, ο πότε θα είχαμε χαμηλές θερμοκρασίες, όπως ο Άρης.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η «χρυσή απόσταση» Γης-Ηλίου εξασφαλίζει τη δυνατότητα σχηματισμού των βιομορίων (υδατανθράκων, πρωτεϊνών κ.λπ) τα οποία συνθέτουν τους ζωντανούς οργανισμούς</span>.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η θερμοκρασία της γης εξασφαλίζει επίσης την ύπαρξη του νερού σε υγρή φάση. Το νερό σε υγρή μορφή διαλύει τις χημικές ουσίες, ώστε να μπορούν να ενωθούν μεταξύ τους και να συνθέσουν άλλες πιο πολύπλοκες απαραίτητες στη ζωή. Ακόμα, αν βρισκόταν στα εξωτερικά όρια του Ηλιακού Συστήματος, θα βομβαρδιζόταν αδιάκοπα από αστεροειδείς και κομήτες.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">2. Ο ήλιος. Είναι τέτοιος ο αστρικός τύπος του ήλιου μας (μέγεθος, σταθερότητα ακτινοβολίας, φασματικός τύπος κ.ά.) που ευνοεί την ύπαρξη της ζωής.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">3. Λίγο πιο μακρυά από τη Γη περιστρέφονται δύο μεγάλοι πλανήτες· ο Δίας (318 φορές μεγαλύτε ρος της Γης) και ο Κρόνος (95 φορές μεγαλύτερος). Αυτοί λειτουργούν σαν παγίδες των μετεωριτών, κομητών κ.λπ., έλκοντάς τους με την ισχυρή βαρύτητα που έχουν. Είναι τα «αλεξικέραυνα» που προστατεύουν τη γη.</span><br /><b><br /></b> <span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Αν ο Δίας δεν υπήρχε ή βρισκόταν σε εσωτερική τροχιά, η Γη θα δεχόταν μια βροχή </b>από αστρικά αντικείμενα (10.000 φορές περισσότερα), γεγονός που θα εμπόδιζε την ύπαρξι της ζωής.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">4. Η κλίση του άξονα της γης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ένα άλλο θαυμαστό φαινόμενο που συναντούμε στη Γη είναι ότι ο άξονας περιστροφής της παρου σιάζει μια κλίση 23,5 μοιρών. Αυτή η κλίση, σε συνδυασμό με την κίνηση της Γης γύρω από τον Ήλιο εξασφαλίζει τις τέσσερις εποχές του έτους.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αν δεν υπήρχε αυτή η κλίση δεν θα είχαμε τις εναλλαγές των εποχών, αλλά κάθε περιοχή της Γης θα είχε μονίμως μια εποχή.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">5. Η περιστροφή της Γης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η περιστροφή της Γης γύρω από τον εαυτό της σε 24 ώρες προκαλεί την ημέρα και τη νύκτα. Αν δεν υπήρχε αυτή η περιστροφή, τότε η μια πλευρά της Γης θα είχε μονίμως ημέρα και η άλλη μονίμως νύκτα.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">6. Η ύπαρξη της Σελήνης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Η Γη έχει και ένα δορυφόρο, τη Σελήνη, που περιστρέφεται γύρω απ’ αυτήν. Πέρα από την ομορφιά και τη γοητεία που προκαλεί με το γλυκό της φως, εκπληρώνει και άλλους, ουσιαστικότερους σκοπούς.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Κατ' αρχήν, η ύπαρξι της Σελήνης με τη σχετικά μεγάλη μάζα της, εξασφαλίζει τη σταθερότητα του άξονα περιστροφής της Γης. Αν η Σελήνη δεν υπήρχε, και μάλιστα στην κατάλληλη θέσι, ή αν ήταν μικρότερη, όπως οι δορυφόροι άλλων πλανητών, ο άξονας της Γης θα άλλαζε διαρκώς διεύθυνση, με αποτέλεσμα την αστάθεια στο κλίμα, που θα καθιστούσε δύσκολη ή και αδύνατη την ύπαρξη ζωής. </span><br /><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Σύμφωνα με τους υπολογισμούς κάποιου αστροφυσικού, αν δεν υπήρχε η Σελήνη, η θερμοκρασία στη γη θα κατέβαινε στους<span style="color: #351c75;"> -100° C</span> το χειμώνα και θα ανέβαινε στους <span style="color: #660000;"><span style="color: #ffe599;">+ 150° C</span></span> το καλοκαίρι!</span></b><br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img class="irc_mi" height="250" src="http://physics4u.gr/blog/wp-content/uploads/2015/01/giselini.jpg" style="margin-top: 0px;" width="400" /> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> </span></b><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> </span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Μια άλλη συμβολή της Σελήνης είναι οι παλίρροιες που προκαλεί.</b> Όπως γνωρίζουμε τα νερά των θαλασσών ανεβαίνουν και κατεβαίνουν δύο φορές το εικοσιτετράωρο. Αυτό οφείλεται κυρίως στην έλξη της Σελήνης. Με τις παλίρροιες γίνεται ανάδευση (ανακάτεμα) του νερού της θαλάσσης, γεγονός που αποτρέπει την αποσύνθεσι.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">7. Η μάζα της Γης</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ένα άλλο σημαντικό δεδομένο που ευνοεί την ύπαρξι ζωής στον πλανήτη μας είναι η μάζα της Γης. Η Γη διαθέτει την ακριβώς απαιτούμενη μάζα. Αν η μάζα της ήταν μικρότερη, θα είχε μικρότερη βαρυτική έλξι, οπότε δεν θα μπορούσε να συγκρατήσει την ατμόσφαιρα (όπως η Σελήνη). Αν η μάζα της ήταν μεγαλύτερη, θα είλκυε περισσότερους μετεωρίτες που θα προκαλούσαν καταστροφές.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ερωτήματα</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Πώς έτυχαν όλες αυτές οι θαυμαστές συμπτώσεις σ' ένα και μόνο πλανήτη;</span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε η Γη να βρίσκεται στην κατάλληλη θέσι μέσα στον γαλαξία;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε να είναι και πλανήτης σ' ένα αστέρι σαν τον Ήλιο, που είναι κατάλληλος για να συντη ρήσει τη ζωή;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><span style="color: #f9cb9c;">• Πώς έτυχε να βρίσκεται και στην κατάλληλη απόσταση από τον Ήλιο</span></span> (ούτε πολύ κοντά, ούτε πολύ μακρυά) ώστε να έχει την απαιτούμενη θερμοκρασία για να μπορεί να αναπτυχθεί η ζωή;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε να την περιβάλλουν και δύο μεγάλοι πλανήτες (ο Δίας και ο Κρόνος) που σαν αλεξικέραυνο την προστατεύουν από τους μετεωρίτες και τα άλλα ουράνια αντικείμενα που θα την απειλούσαν;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε ο άξονας της Γης να έχει και <span style="color: #4c1130;">την κατάλληλη κλίσι (23,5°)</span>, ώστε να υπάρχουν οι εποχές;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε να έχει και ένα δορυφόρο (τη Σελήνη) που να έχει το κατάλληλο μέγεθος ώστε να κρατά σταθερό τον άξονα της για να εναλλάσσονται ομαλά οι τέσσερις εποχές;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Πώς έτυχε να έχει και την κατάλληλη μάζα ώστε να συγκρατεί την ατμόσφαιρα;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Όλα αυτά και άλλα πολλά ερωτήματα μαρτυρούν ένα σοφό σχέδιο, που το επεξεργάσθηκε ένας τέλειος Νους </b>και το πραγματοποίησε μια άπειρη Δύναμι, με σκοπό να κάνει αυτό τον πλανήτη, τη Γη μας, ένα ξεχωριστό δημιούργημα που θα φιλοξενούσε το θαυμαστό φαινόμενο που λέγεται ζωή.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Αν προχωρήσει κανείς περισσότερο, θ’ ανακαλύψει και άλλες ''συμπτώσεις'' μέσα στο Σύμπαν</b> και ιδιαιτέρως στη Γη. Όλη αυτή η έρευνα οδηγεί τελικά σ' ένα συγκλονιστικό συμπέρασμα: Όλο το Σύμπαν, όλος ο φυσικός κόσμος και η Γη ξεχωριστά, έγιναν για τον άνθρωπο. Μη βιαστείτε να πείτε ότι είναι υπερβολή που διακηρύττουν θεολόγοι ή θρησκόληπτοι άνθρωποι. Το συμπέρασμα αυτό είναι μια άποψι στην οποία κατέληξαν στις μέρες μας οι επιστήμονες και ονομάζεται ανθρωπική αρχή.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Η ατμόσφαιρα</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αφού είδαμε μερικές από τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζει ο πλανήτης μας μέσα στο αστρικό σύμπαν, ας πούμε λίγα λόγια και για την ατμόσφαιρα που την καλύπτει.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Ατμόσφαιρα ονομάζεται το στρώμα του αέρα που περιβάλλει τη γη. Είναι μια αέρια θάλασσα, μέσα στην οποία κολυμπάνε όλοι οι χερσαίοι οργανισμοί. Συγκρατείται, όπως είπαμε, από την βαρύτητα και φθάνει πρακτικά σε ύψος 3.500 χιλιομέτρων.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Η ατμόσφαιρα είναι μίγμα πολλών αερίων, </b>το καθένα από τα οποία εξυπηρετεί και ένα σκοπό. Τα κυριότερα αέρια είναι τα εξής:</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">α) Το Οξυγόνο. Βρίσκεται σε ποσοστό 21%. Είναι απαραίτητο για τη ζωή, διότι προκαλεί τις καύσεις μέσα στους οργανισμούς, από τις οποίες παρά γεται κίνησι και κάθε είδους ενέργεια.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #741b47;"><b><span style="color: #ffe599;">Το ποσοστό, στο οποίο το συναντούμε, είναι το ιδανικό για την ομαλή λειτουργία της ζωής.</span></b></span> Αν ήταν μικρότερο, θα είχαμε δύσπνοιες. Αν ήταν μεγαλύτερο, θα είχαμε καταστρεπτικές συνέπειες, διότι το oξυγόνο σε μεγάλες ποσότητες είναι τοξικό (δηλητηριώδες) για τους οργανισμούς. Επίσης θα προκαλούνταν εύκολα πυρκαγιές.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">β) Το Άζωτο. Βρίσκεται σε ποσοστό 78%. Παίζει κι αυτό σημαντικό ρόλο στο περιβάλλον και στη ζωή. Αφ' ενός αραιώνει το οξυγόνο. Αφ' ετέρου με τις αστραπές και τους κεραυνούς ενώνεται με το οξυγόνο, και στη συνέχεια πέφτοντας στη γη με τη βροχή, γίνεται λίπασμα για τα φυτά (αζωτούχα λιπάσματα).</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">γ) Τρίτο βασικό συστατικό της ατμόσφαιρας είναι το διοξείδιο του άνθρακα. Βρίσκεται γενικά σε πολύ μικρό ποσοστό (μικρότερο του 1%). Όμως η παρουσία του είναι απαραίτητη, όσο και του οξυγόνου. <b>Διότι το διοξείδιο του άνθρακα είναι αναγκαίο για τη φωτοσύνθεσι,</b> κατά την οποία τα φυτά το χρησιμοποιούν μαζί με το νερό για να παρασκευάσουν τη γλυκόζη και στη συνέχεια τους καρπούς, το ξύλο και όλα τα φυτικά παράγωγα. Συνεπώς, χωρίς διοξείδιο του άνθρακα δε θα υπήρχε φυτική ζωή και α σφαλώς ούτε ζωική.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><b><span style="color: #ffe599;">Και εδώ υπάρχουν λεπτές ισορροπίες.</span> </b></span>Αν το ποσοστό του διοξειδίου του άνθρακα αυξηθεί, τότε έχουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου, που συνεπάγεται αύξησι της θερμοκρασίας της γης. Επίσης η αύξησι θα επέφερε βλαβερές συνέπειες στα ζώα, δύσπνοια και θάνατο. Αντίθετα, αν το ποσοστό μειωθεί, αυτό θα επηρέαζε τα φυτά και θα είχαμε ελάττωσι του οξυγόνου της ατμόσφαιρας.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">δ) Όζον. Είναι ένα αέριο που το συναντούμε στην ανώτερη ατμόσφαιρα σε ύψος 24 χιλιομέτρων. Έχει πάχος μόλις<span style="color: #351c75;"> μισό εκατοστό του μέτρου. </span>Και όμως, αυτό το λεπτότατο στρώμα του όζοντος μας προστατεύει σαν μια ομπρέλα από τις βλαβερές υπεριώδεις ακτινοβολίες του ήλιου, που είναι καρκινογόνες!</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Όλοι έχουμε ακούσει για την τρύπα του όζοντος και γενικά για την καταστροφή του χρησίμου αυτού αερίου, που έχει ως αποτέλεσμα ο ήλιος να έχει γίνει 500 φορές πιο επικίνδυνος απ’ ό,τι πριν από μερικές δεκαετίες.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>ε) Τέλος, βασικό αέριο είναι και οι υδρατμοί,</b> οι οποίοι προέρχονται από την εξάτμισι του νερού των θαλασσών και των λιμνών. Αυτοί οι υδρατμοί γίνονται σύννεφα και στη συνέχεια πέφτουν σαν βροχή στη γη για να καλύψουν τις ανάγκες σε νερό όλων των ζωντανών οργανισμών.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Εκτός όμως από την προμήθεια νερού την οποία εξασφαλίζουν, οι υδρατμοί συντελούν και σε κάτι άλλο πολύ σπουδαίο. Μειώνουν τη μεγάλη διαφορά θερμοκρασιών που θα υπήρχε μεταξύ ημέρας και νύκτας. Αν δεν υπήρχαν υδρατμοί στην ατμόσφαιρα, την ημέρα η γη θα καιγόταν από την υψηλή θερμοκρασία, ενώ την νύκτα θα υπήρχε πολικό ψύχος. Επομένως, ζωή δεν θα μπορούσε εύκολα να υπάρξει.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Πέρα απ’ αυτά που αναφέραμε για τη χρησιμότητα του κάθε αερίου ξεχωριστά, θα πρέπει να συμπληρώσουμε και κάποιες άλλες σημαντικές ωφέλειες που μας προσφέρει η ατμόσφαιρα.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Κατ' αρχήν αποτελεί το μέσο της διαδόσεως του ήχου. </b>Ο κάθε ήχος (ομιλία, μουσική, θόρυβος κ.λπ.) ταξιδεύει και φτάνει στο αυτί μας μέσω του ατμοσφαιρικού αέρα.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Επίσης η ατμόσφαιρα μας προστατεύει από τους μετεωρίτες,</b> οι οποίοι όταν μπουν στην ατμόσφαιρα, λόγω της μεγάλης ταχύτητας που έχουν, υπερθερμαίνονται εξ αιτίας της τριβής τους με τον αέρα, αναφλέγονται και διαλύονται. Είναι τα «αστέρια» που βλέπουμε να πέφτουν τις νύκτες. Σπάνια φτάνουν στη γη. Ενώ στη Σελήνη, που δεν υπάρχει ατμόσφαιρα, πέφτουν πολύ περισσότεροι μετεωρίτες και δημιουργούν τους γνωστούς κρατήρες που βλέπουμε στην επιφάνειά της.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Γι' αυτή τη λεπτομέρεια ο μεγάλος Άγγλος φυσικός Joule (Τζάουλ) αναφωνεί:</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">«Η ψυχή μου ξεχειλίζει από θαυμασμό και ευγνωμοσύνη, όταν σκέφτομαι <span style="color: #ffe599;">τη θαυμάσια οργάνωση, που επενόησε ο Δημιουργός της Φύσεως, </span>για να προστατεύσει τα πλάσματά Του. Χωρίς την ατμόσφαιρα, που μας καλύπτει σαν μια ασπίδα, θα ήμασταν εκτεθειμένοι συχνά σε βομβαρδισμό αναπόφευκτο».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Οι θάλασσες (υδρόσφαιρα)</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Μετά από την ατμόσφαιρα και όλα τα θαυμαστά που γνωρίσαμε γι' αυτήν, ας στρέψουμε την προσοχή μας στις θάλασσες, τις απέραντες αυτές δεξαμενές του νερού.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Το νερό και οι θαυμαστές ιδιότητές του</span></b><br /><span style="color: #351c75;"><br /></span> <b><span style="color: #351c75;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Το νερό είναι η πιο πολύτιμη ουσία στο σύμπαν. Και οι λόγοι είναι κυρίως οι εξής: </span></span></b> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/waves-660.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" class="irc_mi" height="289" src="http://www.iefimerida.gr/sites/default/files/waves-660.png" style="margin-top: 47px;" width="640" /></a></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><div style="text-align: justify;">
<br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>α) Αποτελεί βασικό στοιχείο στη φωτοσύνθεσι.</b> Όπως αναφέραμε και πιο πάνω, κατά τη φωτοσύνθεσι τα φυτά παίρνουν νερό από τη γη με τις ρίζες τους και διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα και μετά από πολύπλοκες χημικές διαδικασίες παρά γουν οξυγόνο και γλυκόζη. Συνεπώς το οξυγόνο που αναπνέουμε προέρχεται από το νερό που απορροφούν τα φυτά.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>β) Είναι άριστος διαλύτης.</b> Το νερό που περιέχεται στο σάλιο και στα υγρά του στομάχου διαλύει τις θρεπτικές ουσίες που βρίσκονται στις τροφές και έτσι μπορεί ο οργανισμός να τις απορροφήσει και να τις αφομοιώσει.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>γ) Διατηρεί σταθερή τη θερμοκρασία των οργανισμών. </b>Κι αυτό διότι το νερό δεν αλλάζει εύκολα τη θερμοκρασία του. Αυτή η ιδιότητα εξασφαλίζει στους οργανισμούς, που αποτελούνται κατά 70% από νερό, μια θερμική σταθερότητα στις αυξομειώσεις της θερμοκρασίας του περιβάλλοντος.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Για τους πιο πάνω λόγους, και για πολλούς άλλους, το νερό είναι περισσότερο αναγκαίο από την τροφή. Χωρίς τροφή μπορεί να ζήσει κάποιος για μερικές εβδομάδες. Χωρίς νερό όμως δεν μπορεί να ζήσει ούτε μια εβδομάδα.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Η προμήθεια του νερού</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Αφού λοιπόν το νερό είναι τόσο πολύτιμο και αναγκαίο, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να το προμηθεύονται όλοι οι ζωντανοί οργανισμοί.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Όλοι γνωρίζουμε τον καταπληκτικό τρόπο με τον οποίο προμηθεύεται η γη το πολύτιμο αυτό αγαθό. Υπάρχουν οι τεράστιες αποθήκες νερού· οι θάλασσες και οι λίμνες. Με τη θερμότητα του ήλιου εξατμίζονται μεγάλες ποσότητες νερού.</span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Όπως ήδη αναφέραμε, κάθε χρόνο εξατμίζονται από τις θάλασσες και τις λίμνες 400 τρισεκατομμύρια τόννοι νερού. Με τους άνεμους οι υδρατμοί αυτοί μεταφέρονται παντού, σε όλη τη γη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Εκεί, γίνεται το αντίθετο φαινόμενο. Οι υδρατμοί ψύχονται, υγροποιούνται, γίνονται σύννεφα και μετά βροχή, η οποία πέφτει και ποτίζει όλη τη γη.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Όσον αφορά τη βροχή, πρέπει να πούμε ότι ο τρόπος δημιουργίας της είναι ακόμα άγνωστος. </b>Μόνο θεωρίες υπάρχουν. Επίσης είναι θαυμαστό το γεγονός ότι οι σταγόνες της βροχής έχουν κάποιο όριο ως προς το μέγεθος. Διαφορετικά, αν ήταν μεγαλύτερες, θα σκορπούσαν θάνατο και όχι ζωή.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Όλοκληρώνοντας την αναφορά μας αυτή για τη θάλασσα αξίζει να πούμε ότι:</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>α) Οι θάλασσες καλύπτουν το 70% της επιφανείας της γης. </b>Αν κάλυπταν μεγαλύτερη έκτασι, θα είχαμε πλημμύρες, υγρασία και άλλα ανεπιθύμητα φαινόμενα που θα δυσκόλευαν τη ζωή. Αν κάλυπταν μικρότερη έκτασι, θα υπήρχε ξηρασία και λιγότερη βλάστησι, που κι αυτό θα είχε αρνητικές συνέπειες στους ζωντανούς οργανισμούς.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #20124d;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">β) Μέσα στις θάλασσες υπάρχει αλάτι. Έχει κι αυτό τον λόγο του. Το άλας, όπως γνωρίζουμε, είναι αντισηπτικό· εμποδίζει την σήψι και την αποσύνθεσι μέσα στο θαλάσσιο οικοσύστημα.</span></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">γ) Τέλος, μέσα στις θάλασσες ζουν αναρίθμητα είδη ψαριών και άλλων θαλασσίων οργανισμών, με τους οποίους τρέφεται ο άνθρωπος, και που προσθέτουν μια τεράστια ποικιλία μέσα στον κόσμο των έμ βιων όντων που προκαλεί θαυμασμό.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας»</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Από τη σύντομη μελέτη που κάναμε στα δύο αυτά συστήματα, την ατμόσφαιρα και τις θάλασσες, βρήκαμε και πάλι αφορμές να θαυμάσουμε τη σοφία και την πρόνοια που υπάρχει στο καθετί.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Το πολύτιμο οξυγόνο βρίσκεται στην ακριβή αναλογία,</b> ώστε να λειτουργεί ομαλά η ζωή στους οργανισμούς. Χρήσιμο επίσης είναι και το άζωτο.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Το διοξείδιο του άνθρακα συνεισφέρει κι αυτό τα μέγιστα, διότι αποτελεί βασική πρώτη ύλη όλων των τροφών που καταναλώνουμε, αλλά και των καυσίμων που παράγουν την κίνησι και τη θέρμανσι.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Το όζον αποτελεί την ασπίδα</b> που μας προστατεύει από τις βλαβερές ακτίνες του ήλιου.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">•Οι υδρατμοί μας προμηθεύουν το νερό και αποτρέπουν τις μεγάλες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">• Θαυμάσαμε επίσης τις καταπληκτικές ιδιότητες του νερού αλλά και την αναγκαιότητά του στο φαινόμενο της ζωής.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Είδαμε τέλος με τι σοφό τρόπο μεταφέρεται το νερό από τις θάλασσες,</b> όπου βρίσκεται αποθηκευμένο, σε όλη τη γη για να ποτίσει κάθε ζωντανό οργανισμό και να «αρδεύση άπασαν την κτίσιν προς ζωογονίαν».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε τη μελέτη μας αυτή με αναφορά στον αόρατο κόσμο του ατόμου, στα στοιχειώδη σωματίδια από τα οποία αποτελείται το σύμπαν και στις θεμελιώδεις δυνάμεις που τα συγκρατούν.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><b><span style="color: #ffe599;">Πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα παρουσίαζε η μελέτη του κυττάρου,</span> </b></span>που είναι η μικρότερη μονάδα ζωής με την εξαιρετικά πολύπλοκη κατασκευή του, το πλήθος των οργανιδίων που βρίσκονται σ' αυτό και ιδιαιτέρως το DNA πάνω στο οποίο βρίσκονται κωδικοποιημένες όλες οι ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του οργανισμού.</span><br /><br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://meresparaxenes.files.wordpress.com/2015/04/05eed-cebfcebfcebfcebfcebf.jpg?w=400&h=277" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://meresparaxenes.files.wordpress.com/2015/04/05eed-cebfcebfcebfcebfcebf.jpg?w=400&h=277" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Θαυμασμό προκαλεί και ο κόσμος των φυτών, των ψαριών, των πουλιών και των ζώων. Για ένα έντομο, τη μέλισσα, έχουν γραφεί τόμοι ολόκληροι βιβλίων.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Εκεί όμως που μένει κανείς κατάπληκτος και ο θαυμασμός φτάνει στο αποκορύφωμα, είναι το αν θρώπινο σώμα, το τέλειο αυτό καλλιτέχνημα, που αποτελεί την κορωνίδα της δημιουργίας.</span><br /><span style="color: #783f04;"><br /></span> <span style="color: #ffe599;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Τι να πει κανείς για την καρδιά, που σαν μια αντλία δουλεύει ασταμάτητα στέλλοντας το αίμα σ' όλο το σώμα;</span></span><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Τι να πει κανείς για το πεπτικό σύστημα, με το οποίο οι τροφές διαλύονται και στη συνέχεια ξανασυναρμολογούνται από τον οργανισμό για να γίνουν κόκκαλα, κρέας, νεύρα, λίπος κ.λπ.;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>• Τι να πει κανείς για το αίμα, που μεταφέρει τις θρεπτικές ουσίες </b>και το οξυγόνο στα 100 τρισεκατομμύρια κύτταρα του σώματός μας, ώστε όλα ανεξαιρέ τως να τραφούν και να παράγουν την ενέργεια που τους χρειάζεται;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Τι να πει κανείς για το μάτι, που είναι μια τέλεια φωτογραφική μηχανή; Ή για το αυτί, που σαν ραντάρ συλλαμβάνει και επεξεργάζεται τους ήχους;</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #783f04;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ffe599;">Τέλος, τι να πει κανείς για τον εγκέφαλο του ανθρώπου, που θεωρείται το τελειότερο δημιούργημα σ' όλο το σύμπαν;</span></span></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Για όλα αυτά ο κάθε καλοπροαίρετος ερευνητής αναφωνεί με δέος:</span></b><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">«Μέγας ει, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου και ουδείς λόγος εξαρκέσει προς ύμνον των θαυμάσιων σου».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Θα χρειάζονταν τόμοι χιλιάδων σελίδων για να περιγράψουν τα θαύματα της φύσεως. Όλα μαρτυρούν την ύπαρξι Θεού Δημιουργού. Μέσα απ’ αυτά φαίνεται η παντοδυναμία, η πανσοφία αλλά και η αγαθότητα του Θεού.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><span style="color: #ffe599;">Ο φυσικός κόσμος, όπως λέει ο Μέγας Βασίλειος, αποτελεί «διδασκαλείον</span></span> και παιδευτήριον θεογνωσίας των ανθρωπίνων ψυχών, διά των δρωμένων και αισθητών χειραγωγίαν τω νω παρεχόμενος, προς την θεωρίαν των αοράτων». </span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Δηλαδή, ο φυσικός κόσμος εκτός από κατοικία του ανθρώπου είναι και σχολείο για να γνωρίσει τον Θεό. Και μέσα από αυτά που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε να οδηγείται ο νους μας στη θεωρία των αοράτων. </span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"> </span><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3-x1tRm0GXDVKOKVfYaiB3FQ4WzZRJpUuiq16hDpeRqtkUBtX7jwUhyNRwINimjFAmB_hCuDhIYdLjA7KXEHzce45PwOEt3qSj4ztrzCjYa36H5naBKZWeErv-7z-gB0kQwc8yqouDY/s1600/10258807_578883762209203_115398735961078465_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz3-x1tRm0GXDVKOKVfYaiB3FQ4WzZRJpUuiq16hDpeRqtkUBtX7jwUhyNRwINimjFAmB_hCuDhIYdLjA7KXEHzce45PwOEt3qSj4ztrzCjYa36H5naBKZWeErv-7z-gB0kQwc8yqouDY/s400/10258807_578883762209203_115398735961078465_n.jpg" width="400" /></a></span></div>
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Είναι ένα βιβλίο του Θεού, ένα άλλο Ευαγγέλιο, </b>γραμμένο σε γλώσσα που όλοι οι άνθρωποι μπορούν να την διαβάσουν, ακόμα και οι αγράμματοι, και μέσα απ’ αυτό να εννοήσουν όχι βέβαια την ουσία Του, αλλά τα ιδιώματά Του.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><span style="color: #ffe599;">«Ουκ εκ της ουσίας αυτού τον Θεόν γνωρίζομεν», παρατηρεί ο αγ. Μάξιμος ο ομολογητής,</span></span> «αλλ' εκ της μεγαλουργίας αυτού και προνοίας των όντων. Διά τούτων γαρ, ως δι' εσόπτρων, την άπειρον αγαθότη τα και σοφίαν και δύναμιν κατανοούμεν». Δεν γνωρίζουμε, λέει, τον Θεό από την ουσία Του, αλλά από τα μεγαλειώδη έργα Του και την πρόνοια που δείχνει στα δημιουργήματά Του. Μέσα απ’ αυτά, σαν από καθρέφτη, κατανοούμε την άπειρη αγαθότητα και σοφία και δύναμί Του.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Κάποτε περπατούσαν στους αγρούς ο μεγάλος φυσικός Κέλβιν με τον διαπρεπή χημικό Λίμπιχ.</b> Τότε ο Κέλβιν τον ρώτησε αν τα άνθη που απλώνονταν μπροστά τους προήλθαν από τυχαία ένωσι των στοιχείων, οπότε ο Λίμπιχ απάντησε: </span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">«Θα μου ήταν πολύ πιο εύκολο να δεχθώ ότι ένα βιβλίο Βοτανικής γράφτηκε με τυχαίο ανακάτεμα των τυπογραφικών στοιχείων που το αποτελούν, παρά ότι τα άνθη αυτά έγιναν από τυφλό συνδυασμό των χημικών στοιχείων που τα αποτελούν».</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Θα ήθελα να κλείσουμε τη φτωχή αυτή αναφορά μας στην φυσική αποκάλυψι </b>με λόγια όχι της Αγίας Γραφής ή κάποιου πατέρα της Εκκλησίας αλλά ενός μεγάλου και σεμνού επιστήμονα, του κορυφαίου αστρονόμου όλων των αιώνων, <b><span style="color: #ffe599;">του Κέπλερ.</span></b></span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Αυτού που ανακάλυψε τους τρεις υπέροχους νόμους της κινήσεως των πλανητών.</b> Εκστατικός, μπροστά στο θείο μεγαλείο που αντίκρυσε στον έναστρο ουρανό, αφήνει την ψυχή του ελεύθερη να πετάξει στους υπερουράνιους θόλους.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Λέει λοιπόν σε κάποια μελέτη του:</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>«Πριν απομακρυνθώ από το τραπέζι των επιστημονικών μου ερευνών, </b>θέλω να σηκώσω τα μάτια μου και τα χέρια μου στον ουρανό και ν' αφήσω την ταπεινή μου προσευχή θερμή να υψωθεί προς Αυτόν που δημιούργησε το φως.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #783f04;"><span style="color: #ffe599;"><b>Κύριε και δημιουργέ μου</b>.</span> </span>Θερμά σ' ευχαριστώ που με τα δημιουργήματά σου μου έδωσες τόση χαρά. Σ' ευχαριστώ που με τα έργα των χειρών σου μου χάρισες αληθινή απόλαυσι. </span><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><b>Όσο μπόρεσα με το μικρό μου μυαλό ν' αντιληφθώ το άπειρο μεγαλείο Σου, φανέρωσα στους ανθρώπους </b>το ασύλληπτο κάλλος της δημιουργίας Σου. Κύριε, συγχώρεσέ με, αν είπα κάτι ανάξιο της μεγαλωσύνης Σου, ή κάτι που δεν αποδίδει ολόκληρο τον απέραντο σεβασμό που οφείλουμε στο άγιο Όνομά Σου...</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ουρανέ, Γη, Ήλιε, Σελήνη, Άστρα, δοξολογείστε Τον.</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">Και συ, ψυχή μου, ψάλλε στον Κύριο και Δημιουργό Σου ακατάπαυστο αίνο μέχρι την τελευταία σου πνοή!</span><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"></span><br /><span style="color: #783f04;"><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><span style="color: #ffe599;">Τιμή και δόξα ανήκει σ' Αυτόν εις τους αιώνας. Αμήν».</span></span></span><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" class="irc_mi" height="327" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuIdw2guCVnqJCqPC8wQRa5a2F5_d3m9oKkLTdpnnaMMmXZmZBYQP19sXhzRolIQc5_dXk7TDapm9Y9XYO-qWSFAmNp9j6Y_OhFETYCnQHGXbtOBQi-ZdfYEpf8oDsY0dKYvGsRpxf2RFd/s640/225368_424161800998406_1215552814_n.jpg" style="margin-top: 33px;" width="480" /><br /><br /><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;"><br /><b><i>Η Παρουσία του Θεού μέσα στο Σύμπαν </i></b><br /><i><strong><span style="color: #20124d;">Αρχιμ. Επιφανίου Χατζηγιάγκου ~ Φυσικού </span></strong><br />Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη"</i><br /><i>Πηγή: www.impantokratoros.gr </i></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-45085274343040360492017-01-02T08:51:00.001+02:002017-01-02T08:53:53.215+02:00Η σιωπή του Ιωσήφ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;">
<img alt="iosif3" class="attachment-900x9999 size-900x9999" height="320" src="http://pemptousia-2.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2016/12/iosif3.gif" width="241" /></div>
<br />
<br />
Του <a class="author_name" href="http://www.pemptousia.gr/author/protopr-vasilios-kalliakmanis-kathi/" itemprop="author" itemscope="" itemtype="http://schema.org/Person"><span itemprop="name"><strong>Πρωτοπρεσβύτερου Βασιλείου Ι. Καλλιακμάνη, Καθηγητή Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.</strong></span></a> <br />
<br />
<br />
<strong>α) </strong>Εάν είναι αληθές ότι η γλώσσα του μέλλοντος αιώνος θα είναι η σιωπή, τότε ο Ιωσήφ, ο Μνήστωρ της Παρθένου, είναι τύπος του ανθρώπου του μέλλοντος αιώνος. Στα ευαγγέλια δεν διασώζεται κανένας λόγος του, δεν αναφέρεται καμιά συνομιλία του. Περιγράφονται μόνο οι σκέψεις του και οι ενέργειές του. Προσεγγίζει το μυστήριο της άφατης κένωσης του Υιού και Λόγου του Θεού με δέος, περίσκεψη και σιωπή. Κι όταν λογισμοί αμφιβολίας τον κατακλύζουν, κι όταν η ταραχή τού προξενεί ανυπόφορο ψυχικό πόνο, τότε μιλάει ο ουρανός.<br />
<div class="text_content">
<div style="text-align: justify;">
β) Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Ο Ιωσήφ επιλέχθηκε στο κατώφλι του γήρατός του να γίνει προστάτης και φύλαξ της Παρθένου. Όμως στη διάρκεια της μνηστείας, Εκείνη βρέθηκε έγκυος “εκ Πνεύματος Αγίου”. Το γεγονός αυτό του προκάλεσε αμφιβολίες και την θεώρησε “κλεψίγαμο”. Σύμφωνα με τον ποιητή του Ακαθίστου ΄Υμνου: “Ζάλην ένδοθεν έχων λογισμών αμφιβόλων, ο σώφρων Ιωσήφ εταράχθη”.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>γ)</strong> Η ταραχή αυτή “μεταφράζεται” με γλαφυρό και δραματικό τρόπο από άλλο υμνωδό: “Τάδε λέγει Ιωσήφ προς την Παρθένον· Μαρία, τι το δράμα τούτο, ο εν σοι τεθέαμαι; Απορώ και εξίσταμαι, και τον νουν καταπλήττομαι. Αντί τιμής, αισχύνην· αντ’ ευφροσύνης, την λύπην· αντί του απαινείσθαι, τον ψόγον μοι προσήγαγες. Ουκ έτι φέρω λοιπόν, το όνειδος ανθρώπων· υπό γαρ ιερέων εκ του ναού ως άμεμπτον Κυρίου σε παρέλαβον· και τι το ορώμενον;”.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>δ)</strong> Όμως παρά τους λογισμούς, επειδή ο Ιωσήφ ήταν ευσεβής και δίκαιος, δεν θέλησε να διαπομπεύσει τη Μαριάμ. Αποφάσισε να διαλύσει τον αρραβώνα χωρίς επίσημη διαδικασία. Τότε ακριβώς εμφανίστηκε στον ύπνο του άγγελος Κυρίου και του είπε: “Ιωσήφ, απόγονε του Δαβίδ, μη διστάσεις να πάρεις στο σπίτι σου τη Μαριάμ, γιατί το παιδί που περιμένει προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα. Θα γεννήσει γιο, και θα του δώσεις το όνομα Ιησούς, γιατί αυτός θα σώσει το λαό του από τις αμαρτίες του” (Ματθ. 1, 20-21).</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>ε)</strong> Ο Ιωσήφ είναι μοναδικό πρόσωπο, διότι ακολούθησε την οδό της καρδιάς και όχι την αυστηρότητα του νόμου. Χαρακτηρίστηκε δίκαιος, παρότι δεν έμεινε προσκολλημένος στον παλαιό νόμο, τον οποίο υπερέβη συνεργώντας στο έργο της χάριτος. Έγινε διάκονος της νέας διαθήκης, όχι του γράμματος του νόμου αλλά του Πνεύματος του Θεού. “Το γαρ γράμμα αποκτέννει, το δε πνεύμα ζωοποιεί” (Β’ Κορ. 3,7). Εξάλλου, η χριστιανική δικαιοσύνη βρίσκεται πέρα και πάνω από τα όρια οποιασδήποτε προσκόλλησης στο γράμμα του νόμου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>στ)</strong> Ο ευαγγελικός λόγος είναι ζωντανός και δραστικός, πιο κοφτερός κι από κάθε δίκοπο σπαθί· εισχωρεί βαθιά και κρίνει τους διαλογισμούς και τις προθέσεις των ανθρώπων (βλ. Εβρ. 4,12). Εξίσου όμως σωστική μπορεί να αποβεί και η σιωπή. Όχι η ένοχη σιωπή, αλλά εκείνη που συνοδεύεται από απλότητα καρδιάς, διαύγεια, ευρυχωρία και άνευ όρων υπακοή στο θείο θέλημα. Στην περίπτωση του Ιωσήφ η σιωπή υπουργεί το θαύμα της Γεννήσεως του Χριστού.</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>ζ)</strong> Σε εποχή πολυλογίας, αργολογίας και πληθωρισμού ακόμη και του εκκλησιαστικού λόγου, είναι σχεδόν αδύνατο να εκτιμηθεί η αξία της σιωπής. Είναι ακόμη δύσκολο στη σύγχρονη ορθολογιστική εποχή να προσεγγίσει κάποιος τη θεία Γέννηση όπως ο Ιωσήφ. Εκείνος όμως που θα υπερβεί το κέλυφος της ανθρώπινης λογικής και θα λευκάνει την καρδιά του, θα γευθεί έστω και αμυδρά την παρουσία του “πτωχεύσαντος δι’ ημάς” Λυτρωτή, είτε “ένδον εν τη καρδία”, είτε στα πρόσωπα των αγαπητών αδελφών αλλά και των “άλλων”, των ελαχίστων.</div>
<br />
<em>Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα “Μακεδονία της Κυριακής” 22 Δεκεμβρίου 2012.</em><br />
<em><br /></em><br />
<em><a href="http://www.pemptousia.gr/2016/12/i-siopi-tou-iosif/">http://www.pemptousia.gr/2016/12/i-siopi-tou-iosif/</a></em></div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-78247050471047264902017-01-01T22:11:00.002+02:002017-01-01T22:11:37.840+02:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Άνοιξε το παράθυρο<br />
να μπει το Φως,<br />
ο Χριστός!<br />
<br /><br />
<em>Άγιος Πορφύριος</em><br />
<br /><br />
Καλή χρονιά σε όλους.<br />
<br /><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVaT7oYdJXAkN_pEp1nL_oVDR78qSdsIv23nWnmmwWJJimyVsqoMy3OPJgVqn2jVIaZN608yiTgn504ZvsbKrwc4oofKLZHvK8fIyADkoAQ0ONA7js02i1DsSg3cakObQseH-9GCI4ZSY/s1600/article_24114.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVaT7oYdJXAkN_pEp1nL_oVDR78qSdsIv23nWnmmwWJJimyVsqoMy3OPJgVqn2jVIaZN608yiTgn504ZvsbKrwc4oofKLZHvK8fIyADkoAQ0ONA7js02i1DsSg3cakObQseH-9GCI4ZSY/s400/article_24114.jpg" width="400" /></a></div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-7715142708535930302016-10-23T13:14:00.001+03:002016-10-23T13:14:36.016+03:00<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Καλή ακρόαση από έναν αγαπημένο καλλιτέχνη που προσπάθησε να το παλέψει και "αρνήθηκε πολλά..."</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7RN9AoXWS05R3dRZsbkGP8pxdAcbWYs26SBgI-nWnWniVZI-Z1nSGZgXt-ervojxDjkjkQEWKSQsfIPuru839XI40es0Yxazx8geH7rzjQgz-AEdsUGuwaO3jEhXjSMKPmcbqV1UVsk/s1600/asimos2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiN7RN9AoXWS05R3dRZsbkGP8pxdAcbWYs26SBgI-nWnWniVZI-Z1nSGZgXt-ervojxDjkjkQEWKSQsfIPuru839XI40es0Yxazx8geH7rzjQgz-AEdsUGuwaO3jEhXjSMKPmcbqV1UVsk/s1600/asimos2.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.youtube.com/watch?v=7bpY8Lthnl8">https://www.youtube.com/watch?v=7bpY8Lthnl8</a></div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-84675644174781580702016-10-15T20:52:00.000+03:002016-10-15T20:52:05.179+03:0023 ρητά από τον Ντοστογιέφσκι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;"><br /></span></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Πρέπει να αγαπάς την ζωή περισσότερο από το ίδιο το νόημα της ζωής.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Ένα καινούργιο βήμα, μια καινούργια λέξη είναι ό,τι οι άνθρωποι φοβούνται.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Υπάρχουν όρια στο μυαλό του κάθε ενός, που πέρα από αυτά είναι επικίνδυνο να περάσεις. Μόλις περάσεις την γραμμή, είναι αδύνατο να γυρίσεις πίσω.</span></div>
</li>
</ul>
<div align="justify">
<ul>
<li><span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η ευτυχία δεν βρίσκεται στην ευτυχία αλλά στην προσπάθεια για αυτήν.</span></li>
</ul>
<br />
<ul style="text-align: left;">
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Όταν σταματάς να διαβάζεις βιβλία, παύεις να σκέφτεσαι.</span></div>
</li>
</ul>
<div align="justify">
<a href="http://antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/02/book-of-the-sea.jpg"><span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;"><img alt="Το βιβλίο της θάλασσας David Burliuk" height="517" src="https://i0.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/02/book-of-the-sea.jpg" width="366" /></span></a></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η ευτυχία δεν βρίσκεται στο να περιορισμό αλλά στον έλεγχο το εαυτού σου.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η ευτυχία δεν αποκτάται με τα εύκολα πλούτη αλλά όταν μοχθήσεις για να τα αποκτήσεις.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Σε μια καρδιά που αγαπά πραγματικά ή η ζήλια θα σκοτώσει την αγάπη ή η αγάπη θα σκοτώσει την ζήλια.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Δεν χρειάζεται πολύ για να καταστρέψεις έναν άνθρωπο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να τον πείσεις ότι η δουλειά που κάνει στερείται εντελώς και αναμφισβήτητα κάθε χρησιμότητα και νόημα.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η σιωπή είναι πάντα όμορφη και το σιωπηλό πρόσωπο είναι πάντα πιο όμορφο από αυτό που μιλάει.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Ένα πρόσωπο μπορεί να είναι σοφό αλλά για να ενεργήσει σοφά, μόνο η εξυπνάδα δεν φτάνει.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου αν σταματάς και ρίχνεις πέτρες σε κάθε σκυλί που γαβγίζει.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Θέλω να μιλήσω για όλα με ένα τουλάχιστον πρόσωπο όπως μιλάω για τα πράγματα με τον εαυτό μου.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Είναι απίστευτο τι μπορεί να κάνει μια αχτίδα του ήλιου στην ψυχή σου.</span></div>
</li>
</ul>
<div align="justify">
<a href="http://antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/11/boat-sun.jpg"><span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;"><img alt="boat-sun" height="331" src="https://i0.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2015/11/boat-sun.jpg" width="413" /></span></a><span style="font-family: Calibri; font-size: small;"></span></div>
<ul style="text-align: left;">
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Κανείς πρέπει να μιλά ανοιχτά με τους άλλους ώστε να αποκαλύπτει τις σκέψεις του μέσα από το πρόσωπό του, που δείχνει την ανησυχία που κρύβει η καρδιά του. Μια λέξη που λέγεται με πειθώ, με απόλυτη ειλικρίνεια και χωρίς κανένα δισταγμό, ενώ κοιτάς τον άλλον μέσα στα μάτια σημαίνει πολλά περισσότερα από ότι πολλές σελίδες από ένα βιβλίο.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Κανείς αισθάνεται να πνίγεται χωρίς ένα σκοπό στην ζωή.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η ψυχή γιατρεύεται όταν είσαι κοντά σε παιδιά.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Ακόμη και με τα χέρια δεμένα μπορεί κανείς να κάνει το καλό, αν το θέλει.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Η ομορφιά θα σώσει τον κόσμο.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Οι άνθρωποι μερικές φορές μιλάνε για θηριώδη κακία αλλά αυτό είναι μεγάλη αδικία για τα θηρία. Ένα θηρίο δεν μπορεί ποτέ να είναι τόσο κακό όσο ο άνθρωπος, τόσο επιδέξια κακό.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Οι μεγάλοι δεν ξέρουν ότι ένα παιδί μπορεί να δώσει μια πολύ καλή συμβουλή ακόμη και για την πιο σοβαρή περίπτωση.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Μην γεμίζεις την μνήμη σου με όλες εκείνες τις φορές που αισθάνθηκες να σε προσβάλλουν. Ίσως καταλήξεις να μην έχεις χώρο για τις υπέροχες στιγμές που πέρασες.</span></div>
</li>
<li><div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Ένας άνθρωπος που ξέρει πως να αγκαλιάσει έναν άλλον, είναι καλός άνθρωπος.</span></div>
</li>
</ul>
<div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;"><img alt="aa-Dostoevsky" border="0" height="206" src="https://i1.wp.com/antikleidi.com/wp-content/uploads/2013/02/aa-Dostoevsky.jpg" style="border-image: none; border: 0px currentColor; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="400" /></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;"></span><br /></div>
<div align="justify">
<span style="color: black; font-family: Calibri; font-size: small;"><a href="https://iliaxtida.wordpress.com/2016/10/15/23-%ce%ac-%cf%8c-%ce%ad-epsi/">Πηγή</a></span></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-48858718264073041652016-09-26T14:01:00.000+03:002016-09-26T14:01:57.899+03:00Είδα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<table><tbody>
<tr><td style="line-height: 1.4em; margin-bottom: 0px;"><span style="color: #1155cc;">Από το Ζωντανό Ιστολόγιο (istologio.org)</span><div style="margin: 1em 0px 3px;">
<a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?hl=el&q=http://i2.wp.com/istologio.org/wp-content/uploads/2015/10/Love-Through-The-Eyes-of-Beauty.jpg&source=gmail&ust=1474973424065000&usg=AFQjCNF22w_g8GJUbCnLj9_J4i32rU2Pag" href="http://i2.wp.com/istologio.org/wp-content/uploads/2015/10/Love-Through-The-Eyes-of-Beauty.jpg" target="_blank"><img alt="Love Through The Eyes of Beauty" class="CToWUd" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgCJNcSS-lWhKuREJJGiuPtA9aPZaKpDWcNyDGzw4gLFVkV_S8HKz2Y9W69nldKSm6YnV2Kxp8pEPiclrbrlVGKPk6_mhNNF6EFg07KAsYF1FPUGNUMVE-7LudFQQbzDLVAZEwu55gjK0Gbn9GHAWjxsLfnoNFt7Eme1SNNXy87GIn4mqNQyF77bZN4ACyRiGyS8Pvc82KHk8CH10XTGcF3DbSPR50cQ2XUjSXIrns=s0-d-e1-ft" /></a></div>
<div style="color: black; font-family: Georgia,Helvetica,Arial,Sans-Serif; font-size: 13px; line-height: 140%; margin: 0px;">
Κοιτάζοντας μέσα στο κίτρινο, διάφανο σπάρτο,<br />μπόρεσα κι είδα, θαρρώ, το βάθος του κόσμου:<br />την ομορφιά, τη σοφία , το γούστο<br /> εκείνου που τόφτιαξε. Το ίδιο και μες<br /> στο βλέμμα του σκίουρου . Είναι μια παρουσία<br /> ζώσα το φως, είναι ένας σύντροφος.<br />Ξεπερνά τις γυμνές επιφάνειες<br /> και είναι γι αυτό που ενώ με πονούσε η μοναξιά,<br />την αμφισβητούσα.<br />
Νικηφόρος Βρεττάκος<br />
Πηγή: <a data-saferedirecturl="https://www.google.com/url?hl=el&q=http://salograia.blogspot.gr/2016/09/blog-post_34.html&source=gmail&ust=1474973424065000&usg=AFQjCNERS74yrwej6tM1ARdiQe473blYKw" href="http://salograia.blogspot.gr/2016/09/blog-post_34.html" target="_blank"><span style="color: #1155cc;">Σαλογραία</span></a> </div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-30394168554368299462016-09-24T11:10:00.001+03:002016-09-24T11:13:12.854+03:00Γερνάω μαμά…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="post-title" style="text-align: left;">
Ένα συγκινητικό κείμενο από τη Στεύη Τσούτση.</div>
<br />
<br />
Γερνάω μαμά.<br />
Και δε με νοιάζει το ότι μεγαλώνω. Συμβιβάστηκα με τις αλλαγές πάνω μου, συνήθισα τις μικρές και μεγάλες μου ρυτίδες.<br />
Δε με νοιάζει που γερνάω. Με νοιάζει που δε μαθαίνω. Πόσες φορές θα πρέπει να πληγωθώ μαμά για να μάθω να θυμάμαι πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί;<br />
Πόσες φορές θα φάω τα μούτρα μου για να μάθω να θυμάμαι πως δε σκέφτονται όλοι σαν κι εμένα;<br />
Πληγώνουν οι άνθρωποι μαμά. Κι ας τους έχεις δώσει την πιο διαλεχτή ουσία της ψυχής σου. Πληγώνουν κι ας τους έδωσες αγάπη, προσοχή, εμπιστοσύνη.<br />
Κι εγώ κουράστηκα να πέφτω έξω στις εκτιμήσεις μου. Κουράστηκα να γελιέμαι και να ξεγελιέμαι. Βαρέθηκα τα αποκαλυπτήρια εκείνα που μου δείχνουν το μέγεθος της ευπιστίας μου.<br />
Καλή με λένε. Μαλάκα με θεωρώ. Με ένα μεγάλο μέτωπο που γράφει: “Εδώ τα καλά ψέματα”. Πασάρετέ τα, θα τα πιστέψω. Γιατί εγώ στους ανθρώπους έμαθα να βλέπω τη φωτεινή πλευρά. Έμαθα να πιστεύω σε αυτή. Κι όταν φανερώνονται τα σκοτάδια μένω χαζή να κοιτώ. Και να πέφτω. Ολοένα να πέφτω στα βάραθρα με τα μούτρα. Και δεν έχει τέλος η πτώση μαμά.<br />
Δεν έχουν τέλος οι κοροϊδίες των ανθρώπων.<br />
Κι έμαθα να ξεσπώ στις λέξεις αντί στα μούτρα τους. Έμαθα να γράφω για το δίκιο μου αντί να το ζητώ. Έμαθα να συντάσσω την αλήθεια μου αντί να τη διεκδικώ. Εκτός εποχής με έκανες μαμά. Κι αυτό που με ανησυχεί περισσότερο από όλα είναι το παιδί που αύριο θα φέρω στον κόσμο. Πώς θα το ετοιμάσω να μη μου το πληγώνουν; Πώς θα του δείξω την κακία όταν εγώ η ίδια δεν έχω μάθει τόσα χρόνια να την καταλαβαίνω;<br />
Πονώ μαμά. Και μόνο στη σκέψη ότι αύριο κάποιος θα πληγώσει το παιδί μου τρελαίνομαι. Όπως ξέρω ότι τρελαίνεσαι κι εσύ ακόμη και σήμερα.<br />
Γερνάω μαμά. Πονάω μαμά. Δεν έμαθα τίποτα μαμά από όλες τις πληγές που μου φορτώσανε κατάσαρκα. Δεν έμαθα από ψέματα, δεν έμαθα από δήθεν, δεν έμαθα από συμφέροντα και λυκοφιλίες.<br />
Μόνο που ευχαριστώ για τις δύο κολώνες που μου χαρίστηκαν. Εκείνα τα δύο φωτεινά, σταθερά σημεία που ήταν και παραμένουν τα σημάδια μου. Η πυξίδα και το αραξοβόλι μου. Ένα εσύ κι ένα αυτός. Το απάγκιο στις φουρτούνες των ανθρώπων που ολοένα εμπιστεύομαι και διαρκώς πέφτω έξω.<br />
Γιατί είπαμε, γερνάω αλλά δε μαθαίνω.<br />
Μόνο ελπίζω. Και διαψεύδομαι. Και λέω θα προσέχω. Μα τα ξεχνάω και πάλι εμπιστεύομαι. Και ξανά και ξανά.<br />
Ως πότε;<br />
<br />
~Στεύη Τσούτση~<br />
<a href="http://synodoiporia.gr/2016/09/21/%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bd%ce%ac%cf%89-%ce%bc%ce%b1%ce%bc%ce%ac/">Πηγή</a></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-52765669169611908662016-09-11T21:49:00.000+03:002016-09-11T21:49:29.104+03:00Ενός θνητού κραυγή <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><br />
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-1020840338891020953" itemprop="description articleBody">
<div class="separator" dir="ltr" style="clear: both; text-align: center;" trbidi="on">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBOtFZ1QSaUOQaTyyJANu7oDDH3PisInCJxUtrPCdipLIzSmidT-ssvVqp9SCkYkovJl3xzetO70-GwW9tFGpIH7o7hgva0qePdN6wT6-AoaByaaVmc90Nwkle7ajdA9I4EMSKoXTpBJIQ/s1600/proseuxh_04.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBOtFZ1QSaUOQaTyyJANu7oDDH3PisInCJxUtrPCdipLIzSmidT-ssvVqp9SCkYkovJl3xzetO70-GwW9tFGpIH7o7hgva0qePdN6wT6-AoaByaaVmc90Nwkle7ajdA9I4EMSKoXTpBJIQ/s1600/proseuxh_04.png" /></a></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><span class="content">Κύριε, δίχως Εσένα, είμεθα εδώ, εορτάζοντες δίχως εορτή, επιστήμονες δίχως γνώση, γονείς δίχως παιδιά, παιδιά δίχως γονείς, ζωντανοί δίχως ζωή, οδοιπόροι δίχως δρόμο, κράζοντες δίχως κραυγή, νοσταλγούντες δίχως ταξίδι, πονεμένοι δίχως πόνο, αγαπώντες δίχως αγάπη, θρηνούντες δίχως θρήνο, είμαστε εδώ ως λέξεις άδειες, μορφές κενές, δίχως ουσία και ομορφιά…</span></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="content"><br /></span></div>
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span class="content"><a href="http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr/2016/09/blog-post_40.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/AsJXNo+(%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AC">Πηγή</a></span></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-21558857938819220822016-07-19T00:59:00.001+03:002016-07-19T00:59:39.412+03:00…και επί γης ειρήνη…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><br />
<div style="clear: both;">
</div>
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 16px;"><img alt="b2" src="http://www.synodoiporia.gr/images/articles/2016/07/18/b2.jpg" style="float: left; margin-right: 9px;" /></span><span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">Η ζωή είναι</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"> γι’ αυτούς</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"> που έχουν</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"> όρθια</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"> την ψυχή τους,</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">όπως τα ιστία</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"> του πλοίου.</span><br />
<br />
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino;"><strong><span style="font-size: 12pt;"><em><span style="color: #ffe599;"><span style="font-size: 12pt;">Παπαδόπουλος Θεόφιλος, </span><span style="font-size: 12pt;">Δάσκαλος</span></span></em></span></strong></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino;"><strong><span style="font-size: 12pt;"><span style="font-size: 12pt;"><br /></span></span></strong></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ακούνε, δέχονται όλο τον αέρα, όλες τις θύελλες, χωρίς να γονατίσουν, να παραλύσουν και να παραδοθούν στην απελπισία.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Η ευτυχία και η ηθική χαρά του ανθρώπου γεννιούνται μέσα στην ψυχή του. Μπορεί έξω να φυσά ο παγωμένος αέρας, που κατεβαίνει από τους χιονολόφους της ζωής, όμως μέσα στη χαρούμενη ψυχή του ανθρώπου ρίχνει τις ζεστές της ανταύγειες η αγάπη και η ευλογία.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Από μια τέτοια ψυχή, δυνατή, γεμάτη ηθική χαρά και ευγένεια, λείπουν πάντοτε οι σκοτεινές ψυχικές κατωτερότητες. Δεν αντέχουν μέσα στο φως της αγάπης και χάνονται. Κι οι ευγενικές ψυχές μοιάζουν τότε με φάτνη, σαν αυτή που γεννιέται ο Χριστός μας…</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Τέτοιες είναι οι ψυχές των παιδιών μας. Όσο χιόνι κι αν πέσει πάνω τους, μέσα τους έχουν ζέστη, ήμερη, ευλογία και ευδοκία. Και σαν δώρα έχουν οι ψυχές των παιδιών μας τα γλυκά όνειρα και τον ηθικό πόθο να αξιωθούν, να μεγαλώσουν, να προσφέρουν στην κοινωνία και να δεχτούν απ’ αυτή τα μεγάλα δώρα της προόδου.….τότε συγκλίνουν οι ουρανοί, σταματά ο παγωμένος αέρας και κατεβαίνουν στην ψυχή των παιδιών μας οι άγγελοι.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Τους ακούμε καθώς ψάλλουν: «….και επί γης ειρήνη…».</span></div>
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><a href="http://www.eikonografies.com/ke-epi-gis-irini/" target="_blank">Πηγή</a></span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><em>Από τη σελίδα της Συνοδοιπορίας, </em><a href="http://www.synodoiporia.gr/"><em>http://www.synodoiporia.gr/</em></a></span></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-54777775525659594842016-06-20T23:36:00.000+03:002016-06-20T23:36:28.211+03:00Η μυστική προσευχή, Ν. Λυγερός<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div align="center">
<br /><table style="width: 748px;"><tbody>
<tr><td width="740"><div align="justify">
[Στην ερειπωμένη εκκλησία της Κυθρέας, ένας παππούς δείχνει στα εγγόνια του τα στίγματα του χρόνου...]<br /><br />Νεοκλής: Παππού, τι έπαθε η εκκλησία;<br /><br />Πανίκος: Δεν άντεξε τον πόνο μας [Σιωπή]<br /><br />Νεοκλής: Ήταν τόσο μεγάλος;<br /><br />Πανίκος: Η δύναμη της εκκλησίας είναι οι άνθρωποι... Δίχως ανθρώπους...<br /><br />Νεοκλής: Πεθαίνει;<br /><br />Πανίκος: Όχι αμέσως... Αρχίζουν πρώτα τα βάσανά της... [Χρόνος] Πέφτει ο σταυρός... Η εκκλησία<br />
δεν έχει τη δύναμη να τον κρατήσει κοντά στον ουρανό... Ύστερα σωπαίνουν οι καμπάνες...<br /><br />Νεοκλής: Γιατί; Κουράστηκαν;<br /><br />Πανίκος: Δεν υπάρχει πια κανείς να τις ακούσει!<br /><br />Νεοκλής: Μα εγώ ακούω τη σιωπή τους...<br /><br />Πανίκος: Εσύ ακούς ακόμα και τον πόνο της σιωπής... Όμως οι άλλοι...<br /><br />Νεοκλής: Τώρα η σκεπή της είναι ο ουρανός μας!<br /><br />Πανίκος: Και το δάπεδό της η γη μας...<br /><br />Νεοκλής: Οι τοίχοι προσεύχονται...<br /><br />Πανίκος: Τι λες παιδί μου;<br /><br />Νεοκλής: Ακούω την προσευχή τους...<br /><br />Πανίκος: Κάποιος θα είναι μέσα... Έλα πάμε να δούμε!<br /><br />Νεοκλής: Δεν είναι μόνο ένας...<br /><br /> [Ο παππούς κι ο εγγονός μπαίνουν μέσα στην εκκλησία. Ο Πανίκος κοιτάζει παντού ενώ το βλέμμα<br />
του Νεοκλή έχει καρφωθεί πάνω στις λαβωμένες τοιχογραφίες...]<br /><br />Πανίκος: Δεν είναι κανείς εδώ! [Σιωπή]<br /><br />Νεοκλής: Οι καημένοι... [Δακρύζουν τα μάτια του.]<br /><br />Πανίκος: [Κοιτάζοντας το Νεοκλή] Τι έπαθες; [Βλέποντας τις τοιχογραφίες] Δεν έφυγαν... <br />
Μαρτύρησαν δύο φορές.<br /><br /> [Πλησιάζουν μαζί σιωπηλά. Ο μικρός κρατάει το χέρι του μεγάλου. Ο μεγάλος κρατάει το κλάμα του <br />
μικρού]<br /><br />Νεοκλής: Γιατί έχουν τόσες πληγές;<br /><br />Πανίκος: Γιατί έμειναν μόνοι... [Χρόνος]<br /><br />Νεοκλής: Και τώρα τι θα γίνει; [Χρόνος] Θα τους αφήσουμε πάλι μόνους;<br /><br />Πανίκος: Όχι! Τώρα θα τους προστατέψουμε εμείς...<br /><br />Νεοκλής: Άσπρη μέρα δεν είδαν τα μάτια τους... Τους λυπάμαι...<br /><br />Πανίκος: Τα βάσανά τους τέλειωσαν τώρα... Θα κλείσουν κι οι πληγές τους...<br /><br />Νεοκλής: Πρέπει να βρούμε ένα γιατρό για τους άγιους...<br /><br />Πανίκος: Ξεπέρασαν τόσα βάσανα, δε θα πάθουν τίποτα για λίγες μέρες...<br /><br />Νεοκλής: [Σε μια κραυγή] Όχι! Τώρα μας έχουν ανάγκη! [Χρόνος] Τώρα που είδαμε πόσο πόνεσαν<br />
αυτά τα χρόνια πρέπει να τους βοηθήσουμε!<br /><br />Πανίκος: Έχεις δίκιο! [Χρόνος] Τώρα είμαστε κι εμείς υπεύθυνοι...<br /><br />Νεοκλής: Έκρυψαν το Χριστό... Κοίτα! [Ο μικρός δείχνει ένα λευκό σημείο]<br /><br />Πανίκος: Μα δε βλέπω τίποτα... [Ο μικρός αγγίζει προσεχτικά την τοιχογραφία]<br /><br />Νεοκλής: [Βγάζοντας ένα κομμάτι μπογιάς] Βλέπεις;<br /><br />Πανίκος: Αυτοί οι άγιοι είναι θαυματουργοί... Εσύ πώς το ήξερες;<br /><br />Νεοκλής: Η Προσευχή τους!<br /><br />Πανίκος: Η προσευχή τους...<br /><br />Νεοκλής: Θέλουν να ξαναδεί το φως ...<br /><br />Πανίκος: Αυτό έλεγαν;<br /><br />Νεοκλής: Τίποτα άλλο! Η μόνη τους παράκληση...<br /><br />Πανίκος: Πρέπει να βιαστούμε τότε... Πρέπει να ξαναρθούμε...<br /><br />Νεοκλής: Μπορώ να τους φιλήσω;<br /><br />Πανίκος: Και βέβαια... [Ο παππούς σηκώνει τον εγγονό του για να φιλήσει τις τοιχογραφίες]<br /><br />Νεοκλής: Πιο ψηλά! Θέλω να τους φιλήσω το πρόσωπο.<br /><br />Πανίκος: Δεν κάνει παιδί μου...<br /><br />Νεοκλής: Μα εκεί είναι η πληγές τους! [Χρόνος] Σε παρακαλώ. [Τον σηκώνει πιο ψηλά και φιλά<br />
όλους τους αγίους]</div>
</td></tr>
</tbody></table>
</div>
<br /><br />
Ν. Λυγερός, <a href="http://www.lygeros.org/"><em>http://www.lygeros.org/</em></a></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-22960905896933991792016-06-11T10:59:00.000+03:002016-06-11T10:59:56.017+03:00"Σύντομα θα χαθώ για πάντα, αλλά δεν πειράζει αρκεί να διαβάσει κάποιος αυτό το γράμμα και..."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcIDyS39YZQg8FhnmXC8PoUFA33alrKlW6fi05VGgZ_UOm58sAkHy_UBwe5cEdDHsfsH0VvURSFZNjH_W8hCgxanJikc1R7tGx34rfTZJcm0wXeFEX3GM4f3HFG8bACZrasftFQEzT4Tk/s1600/24%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcIDyS39YZQg8FhnmXC8PoUFA33alrKlW6fi05VGgZ_UOm58sAkHy_UBwe5cEdDHsfsH0VvURSFZNjH_W8hCgxanJikc1R7tGx34rfTZJcm0wXeFEX3GM4f3HFG8bACZrasftFQEzT4Tk/s1600/24%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" /></a></div>
<span style="color: red;"><span style="background-color: white;"><b>Αυτός ο 24 χρονος ξέρει πως δεν έχει πολύ χρόνο ζωής ακόμα. Έτσι, έκανε μια ανάρτηση στο Reddit, όπου δημοσιοποίησε το τελευταίο του γράμμα, γιατί ήθελε να μοιραστεί με τον κόσμο αυτό που μπορούσε πλέον να δει ξεκάθαρα: </b></span></span><br /><br />«Σύντομα θα έχω χαθεί για πάντα, αλλά δεν με πειράζει, αρκεί κάποιος να διαβάσει αυτό το γράμμα.<br /><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br />Είμαι μόλις 24, αλλά έχω ήδη διαλέξει την τελευταία μου γραβάτα. Είναι η γραβάτα που θα φοράω στην κηδεία μου, λίγους μήνες από τώρα. Μπορεί να μην ταιριάζει με το κουστούμι, αλλά είναι τέλεια για την περίσταση.<br /><br />Η διάγνωση του καρκίνου έγινε πολύ αργά και δεν υπήρχαν πολλά που μπορούσα να κάνω, αλλά συνειδητοποίησα πως το πιο σημαντικό πράγμα στο θάνατο είναι να σιγουρέψεις πως ο κόσμος που αφήνεις πίσω σου έγινε λίγο καλύτερος με τη βοήθειά σου.<br /><br />Ο τρόπος που έχω ζήσει τη ζωή μου μέχρι τώρα, η ύπαρξή μου, δεν θα μετράει, γιατί δεν έκανα κάτι που να έχει κάποιο αντίκτυπο.<br /><br />Πριν, υπήρχαν πολλά πράγματα στο μυαλό μου. Όταν έμαθα όμως πόσο χρόνο είχα, όλα έγιναν ξεκάθαρα. Γι’αυτό γράφω αυτό το γράμμα για ένα εγωιστικό λόγο. Θέλω να δώσω νόημα στη ζωή μου μοιράζοντας μαζί σας αυτό που κατάλαβα:<br /><br />Μην χαλάτε το χρόνο σας σε κάτι που δεν σας αρέσει. Είναι λογικό να μην γίνεται ποτέ επιτυχημένος σε κάτι που δεν σας αρέσει. Η υπομονή, το πάθος και η αφοσίωση έρχονται φυσικά όταν κάνετε κάτι που αγαπάτε.<br /><br />Είναι χαζό να φοβάστε τη γνώμη των άλλων. Ο φόβος μας κάνει αδύναμους και μας παραλύει. Εάν τον αφήσετε, θα μεγαλώσει μέχρι που δεν θα έχει μείνει τίποτα από τον πραγματικό εαυτό σας. Να ακούτε το ένστικτό σας. Κάποιοι μπορεί να σας πουν τρελούς, αλλά κάποιοι μπορεί ακόμα και να νομίζουν πως είστε ένας θρύλος.<br /><br />Πάρτε τον έλεγχο της ζωής σας. Να παίρνετε την ευθύνη για ότι σας συμβαίνει. Περιορίστε τις κακές συνήθειες και προσπαθήστε να ζείτε μία υγιή ζωή. Βρείτε ένα άθλημα που να σας κάνει χαρούμενους και πάνω από όλα μην χρονοτριβείτε. Αφήστε τη ζωή σας να σχηματιστεί από αποφάσεις που πήρατε, όχι από αυτές που δεν πήρατε ποτέ.<br /><br />Να εκτιμάτε τους ανθρώπους γύρω σας. Οι φίλοι και οι συγγενείς θα είναι πάντα μία πηγή δύναμης και αγάπης. Γι’αυτό να μην τους θεωρείτε δεδομένους. Είναι πολύ δύσκολο να εκφράσω τα συναισθήματά μου για αυτές τις απλές συνειδητοποιήσεις, αλλά ελπίζω να ακούσετε κάποιον που έχει βιώσει το πόσο πολύτιμος είναι ο χρόνος.<br /><br />Δεν είμαι αναστατωμένος, γιατί καταλαβαίνω πως πρέπει να δώσω νόημα στις τελευταίες μου μέρες. Στενοχωριέμαι μόνο που δεν θα έχω την ευκαιρία να δω το μέλλον.<br /><br />Νοιαζόμαστε τόσο πολύ για το σώμα μας μέχρι το θάνατο, που δεν βλέπουμε πως δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κουτί – ένα δοχείο της προσωπικότητάς μας, των σκέψεων, των πεποιθήσεων και των προθέσεών μας στον κόσμο.<br /><br />Εάν δεν υπάρχει κάτι μέσα στο κουτί που να μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, δεν έχει και αξία αν απλά εξαφανιστεί.<br /><br />Πιστεύω πως όλοι έχουμε προοπτικές, αλλά επίσης θέλει πολύ κουράγιο για να το συνειδητοποιήσουμε. Μπορείτε να συνεχίσετε να χάνετε ώρες και μέρες. Ή μπορείτε να πολεμήσετε γι’αυτό που πιστεύετε και να γράψετε την ιστορία της ζωής σας. Ελπίζω να πάρετε τη σωστή απόφαση.<br /><br />Αφήστε το αποτύπωμά σας στον κόσμο. Να ζήσετε μία ζωή με νόημα, ότι και αν σημαίνει αυτό για σας. Πηγαίνετε προς το μέρος που όλα είναι πιθανά. Δεν θα είμαστε εδώ για πάντα. Η ζωή μας είναι μικρή, οπότε ζήστε την με πάθος. Κάντε την ενδιαφέρουσα. Κάντε την να αξίζει!<br /><br />Σας ευχαριστώ!»<br /><br />
Πηγή: <a href="http://perivolipanagias.blogspot.gr/">http://perivolipanagias.blogspot.gr</a></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-82541032610697465762016-06-03T09:46:00.001+03:002016-06-03T09:46:22.472+03:00Η γενναιοδωρία της αναγνώρισης <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<strong><span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><span style="font-size: 16px;">π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός</span></span></strong><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><br /><br />
<span style="font-size: 16px;"><span style="font-size: large;">Ζούμε σε μία εποχή <span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;"><img alt="a6" src="http://www.synodoiporia.gr/images/articles/2016/06/02/a6.jpg" style="float: left; margin-right: 9px;" /></span></span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">κοινωνικού αυτοματισμού. </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">Παράλληλα, </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">ο πρώτος θεωρείται </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">το παν </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">και ο δεύτερος </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 14pt;">τίποτα.</span> </span><br /></span><br /><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Όταν ένας σπουδαίος αθλητής αποχωρεί από την ενεργό δράση, πολλά λέγονται και γράφονται για το πρόσωπό του, για τις ικανότητες, τις επιτυχίες, τον χαρακτήρα, τη στάση ζωής του, αυτό που ονομάζουμε ήθος. Αντίπαλοι και φίλοι, κάποτε από φιλοφροσύνη ή ακολουθώντας το ρεύμα, κάποιοι επειδή ο ξεχωριστός αθλητής δε θα τους στερήσει εφεξής τη δόξα, το χρήμα, τις επιτυχίες, σπεύδουν να τον επαινέσουν και να αναγνωρίσουν την προσφορά του, συχνά να τον χειροκροτήσουν και να τον αποθεώσουν κατά τις τελευταίες εμφανίσεις του.</span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"> Είναι βεβαίως ευγένεια, αρχοντιά και λεβεντιά το να αφήνεις κατά μέρος ό,τι σε δυσκολεύει με κάποιον και να του αποδώσεις τα εύσημα που του αξίζουν. Χρειάζεται όμως να φιλοσοφούμε περαιτέρω. Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει όταν βλέπουμε κάποιον να ξεχωρίζει, να το αναγνωρίσουμε; Γιατί φθονούμε τον άριστο και λέμε ή κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας για να υποβαθμίσουμε το τάλαντό του; Γιατί να υπάρχει μικροψυχία στη ζωή μας και να μην είμαστε γενναιόδωροι στους λόγους και τα αισθήματά μας έναντι όσων αξίζουν τον έπαινό μας;</span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Αν τα ερωτήματα αυτά για τους μεγαλυτέρους βρίσκουν απάντηση στην μικρότητα της ανθρώπινης καρδιάς, στην εγωτική ανάγκη για αυτοκαταξίωση και αυτοαναγνώριση, στους νεώτερους, οι οποίοι έχουν πιο καθαρή και ειλικρινή ψυχή, θα έπρεπε να γίνονται αφορμή για αναθεώρηση στάσης. Για να μην παρασύρονται από έναν άκριτο τρόπο σκέψης, ο οποίος στηρίζεται στον εγωισμό και τον φανατισμό, αλλά να μπορούν να δούνε τι είναι καλό μέσα στην κοινωνία, να το αναγνωρίσουν, να το μιμηθούν ή να το ξεπεράσουν. Η γενναιοδωρία των αισθημάτων δεν κοστίζει. Αντίθετα, γεμίζει την καρδιά μας από αγάπη και την ίδια στιγμή γίνεται αφόρμηση να διορθώσουμε τα δικά μας, αλλά και, αν έχουμε φιλοδοξίες, να παλέψουμε να ξεπεράσουμε αυτούς που βλέπουμε ότι τα καταφέρνουν. Αυτό γίνεται με τον κόπο και την μεθοδικότητα, όχι με την υποβάθμισή τους. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ο δρόμος αυτός περνά μέσα από την αληθινή παιδεία. Αυτή που έχει να κάνει με την πάλη εναντίον των παθών μας και την άσκηση στην αρετή. Είναι το «εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροί σας» των αρχαίων, όχι με το να εξοντώσουμε ή με το να υποτιμήσουμε αυτούς που ξεχωρίζουν, αλλά με την ταπείνωση και την αυτογνωσία. Αυτή η παιδεία αποκτιέται κυρίως μέσα από τη σχέση με τον Θεό. Όταν η οικογένεια, το σχολείο, η ενορία αναγνωρίζουν τα χαρίσματα, επιβραβεύουν τους κόπους και έχουν θέση ακόμη και γι’ αυτούς που υστερούν. «Και τον ύστερο ελεεί και τον πρώτο θεραπεύει» η αγάπη του Θεού. Και την ίδια στιγμή ο άνθρωπος που αγαπά δέχεται και τον αδύναμο, τον ηττημένο, αυτόν που δεν μπορεί ή δε θέλει να κοπιάσει, αλλά τον βάζει στη θέση του. Του λέει την αλήθεια, χωρίς όμως να τον απορρίπτει.</span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ζούμε σε μία εποχή κοινωνικού αυτοματισμού. Παράλληλα, ο πρώτος θεωρείται το παν και ο δεύτερος τίποτα. Η Εκκλησία καλεί τους νέους να γνωρίζουν ποιος αξίζει, να αναζητούν πρότυπα και να αποδέχονται τους πάντες, με έμφαση σ’ αυτούς που παλεύουν. Και να γίνουν λιγότερο μικρόψυχοι και περισσότερο γενναιόδωροι, βλέποντας ποιος και τι λάμπει, πού βρίσκεται η αλήθεια. Αυτή είναι και η οδός των αγίων! </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><br /></span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">«Ορθόδοξη Αλήθεια»</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><a href="http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4727%3Ai-gennaiodoria-tis-anagnorisis&catid=11&Itemid=122">Πηγή</a></span></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-17433445326530609782016-05-19T13:34:00.000+03:002016-05-20T14:33:45.354+03:00ΜΟΝΑΧΗ ΑΚΥΛΙΝΑ ΠΑΡΜΑΞΙΔΟΥ - ΜΙΑ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<div class="post-body entry-content" id="post-body-2015497856464840169">
<div itemprop="articleBody">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPr6hwLql2n72iodn0G0x5n7hkz25SNzaVxHc1r7cNmXaqs09DPSnq1DjIzPQPAzzGXHgTHZ1WgR08CGa84MfDjDwRDARMRu3Z9-8ObbPxTee4b8mIM_F9WXXshyphenhyphennRPibANB2kyqaOxHir/s1600/%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A7%25CE%2597+%25CE%2591%25CE%259A%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591+%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%259C%25CE%2591%25CE%259E%25CE%2599%25CE%2594%25CE%259F%25CE%25A5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPr6hwLql2n72iodn0G0x5n7hkz25SNzaVxHc1r7cNmXaqs09DPSnq1DjIzPQPAzzGXHgTHZ1WgR08CGa84MfDjDwRDARMRu3Z9-8ObbPxTee4b8mIM_F9WXXshyphenhyphennRPibANB2kyqaOxHir/s640/%25CE%259C%25CE%259F%25CE%259D%25CE%2591%25CE%25A7%25CE%2597+%25CE%2591%25CE%259A%25CE%25A5%25CE%259B%25CE%2599%25CE%259D%25CE%2591+%25CE%25A0%25CE%2591%25CE%25A1%25CE%259C%25CE%2591%25CE%259E%25CE%2599%25CE%2594%25CE%259F%25CE%25A5.jpg" width="492" /></a></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;">ΜΟΝΑΧΗ ΑΚΥΛΙΝΑ ΠΑΡΜΑΞΙΔΟΥ </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b><span style="font-size: large;">ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΣΙΨΑΣ.</span></b></div>
<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Τι είναι αυτό που δυσκολεύει, που εμποδίζει την αγάπη; Όλοι την επιζητούμε, όλοι την θέλουμε, αλλά προκύπτουν εμπόδια. Πιο συγκεκριμένα: Όταν συμφωνούν δύο πνευματικοί άνθρωποι, τότε έχουν αγάπη μεταξύ τους.<br /><br /> Σε ανθρώπους που είναι μακριά από τον Χριστό την βρίσκουμε με το σπίρτο γιατί συμφωνούν ως προς την ζωή που κάνουν. Άραγε μπορεί να εμποδίσει η ζωή του αλλού ένα πνευματικό άνθρωπο ν’ αγαπήσει και κάποιον άλλον; Δηλαδή μόνο μέσα στα πνευματικά όρια βρίσκεται η αγάπη; Λέει ο Απόστολος Παύλος πολλά πράγματα για την αγάπη. Η καθεμιά πού βλέπει να σκοντάφτει; Είναι η φιλαυτία μας το εμπόδιο αυτό. Είτε διότι δεν απένειμα τον κατάλληλο σεβασμό, είτε διότι δεν πρόσεξα, δεν έδωσα την τιμή που έπρεπε να δώσω.<br /><br /> Βάζουμε σαν κέντρο τον εαυτό μας και μετά όλα τα υπόλοιπα. Όλες οι αρετές συνδέονται η μία με την άλλη και αποτελούν μία αλυσίδα. Αν πάρουμε και το αντίθετο αποτελούν και πάλι αλυσίδα. Έχεις την ταπείνωση θα έχεις και την υπακοή σου και την υπομονή. <br /><br />Αν έχεις εγωισμό κι εκείνος με τη σειρά του ελκύει όλες τις άλλες κακίες. Και οι αρετές και οι κακίες είναι συνδεδεμένες με κρίκους. Όταν μπουν όμως μέσα στον αγώνα, όλα κατορθώνονται. Αν όχι όλα, ένα μεγάλο μέρος. <br /><br />Ποτέ ο κόπος δεν πάει χαμένος. Όταν συλλάβουμε τον εαυτό μας να μην έχει την αγάπη που θέλει ο Θεός, να πούμε: σε αυτό πάνω θα δουλέψω. Η αγάπη δεν έχει συντροφιά αποκλειστική, δεν έχει κύκλο στενό να βρει την εφαρμογή της. Όταν υπάρχει αγάπη χάνει κάνεις τον εαυτό του. Η αγάπη προς τον Θεόν, προς τον πλησίον απαιτεί θυσία. Πρώτη μεγάλη θυσία κατά την γνώμη μου είναι το εγώ μας. Δεν υπηρετείται ο Θεός χωρίς θυσία. Είναι μεγάλη αρετή. Θέλει όμως να βγούμε λίγο από τον εαυτό μας. Ή αγάπη δεν έχει φιλία, είναι φίλη μου και συμπάσχω στα προβλήματα της και την πονώ. <br /><br />Άλλα αν τύχει και κάποιος άγνωστος που έχει πρόβλημα, θα του συμπαρασταθώ το ίδιο.<br />Το να κάνεις ελεημοσύνη είναι εύκολο. Όταν όμως δώσεις κάτι περισσότερο θα νιώσεις και ικανοποίηση. Ο άνθρωπος που έχει αγάπη πάντα δικαιολογεί. Φυσικά αυτό το πράγμα είναι σε ανθρώπους που συνεργάζονται, που ζουν μαζί όσους μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τον εαυτό του πιο εύκολα την πρόοδο, δηλαδή μου ήρθε ο λογισμός να μου θυμίσει αυτό πού μου έκανε η αδελφή μου. Σήμερα μπόρεσα πιο εύκολα να τον διώξω από προηγούμενες φορές. Ένα πράγμα μπορεί να το αντιμετωπίσουμε εύκολα, άλλα μετά θέλει προσοχή ο λογισμός. Το άρμα τού διαβόλου είναι ο λογισμός δεν μας αφήνει καλό λογισμό.<br /><br /> Είναι μεγάλο εμπόδιο ο λογισμός στην αγάπη όπως και τ’ αντίθετο. Ρώτησαν τον π. Παΐσιο πως μπορώ να καταλάβω ποιος λογισμός είναι δικός μου και ποιος είναι που μου φέρνει ο διάβολος; Με πολύ ευκολία απάντησε ότι ο λογισμός που έρχεται και δημιουργεί αμέσως μια σκοτεινιά μέσα στην ψυχή, μια αναστάτωση, αυτός ό λογισμός που με κάνει να χάσω την ειρήνη μου, είναι του διαβόλου. Αντιθέτως, όταν δεν συμβαίνει αυτό είναι τού Θεού. Όταν εγώ πάω να δείξω την αγάπη και σου έρθει ο λογισμός: ναι αλλά εκείνος πώς σου μίλησε χτες δεν σε σεβάστηκε, δεν σε εκτιμά, σαμποτάρει τον καλό. Είναι του διαβόλου. <strong>Κάθε λογισμός πού αυξάνει την αγάπη είναι καλός λογισμός. Κάθε λογισμός πού έρχεται να την υποβαθμίσει, κομπάζει το εγώ μας, την αξιοπρέπεια μας, φέρνει απόσταση μεταξύ μας είναι κακός.</strong></span><br />
<span style="font-size: medium;">Η αγάπη θέλει καλούς λογισμούς: Ο Θεός θα με δικαιώσει. Εγώ ας ξεχάσω το κακό, ας ξεχάσω αυτό που μου στέρησαν. Η αγάπη δεν θέλει να θυμόμαστε το κακό. Με την αγάπη πρέπει να ξεχνάμε αυτό που μας έκαναν. Ούτε να νιώθουμε ικανοποίηση αν πάθει ο άλλος κακό, αυτός που μου έκανε εμένα κακό. Αν συλλάβουμε τον εαυτό μας να νιώθει ικανοποίηση, να ξέρουμε ότι βρισκόμαστε πολύ χαμηλά.<br /><br />Πολύ φτωχικά σκεφτόμαστε «Νίκα εν τω αγαθώ το κακόν». Είναι μεγάλη δυσκολία. Μπορεί να είναι μια αγέρωχη και να πρέπει να ζητάς πάντα εσύ συγγνώμη κι εκείνη ποτέ να μην ζητάει. Πώς εγώ πάλι; Πώς να πολεμήσω το διάβολό της και το διάβολό μου; Ο διάβολος δεν βγάζει διάβολο. Πρέπει εκείνη την ώρα να κοπιάσω, να ιδρώσω, να βγάλω τον δικό μου διάβολο και να πολεμήσω και τον δικό της. Έχει αξία εκεί που υπάρχει δυσκολία να πολεμήσεις. Ό Θεός θέλει να ελεούμε, όχι υλικά. Όταν τα’ χεις, είναι πολύ εύκολο.<br /><br /> Ο πρωτομάρτυρας Στέφανος έτρωγε τις πέτρες σωρηδόν και προσευχόταν γι’ αυτούς να τους συγχωρέσει ό Θεός. Άλλο όταν προσεύχεσαι και σε πιάνει κατάνυξη, μαλακώνει η ψυχή. Την ώρα όμως που σου κάνουν κακό, έχει αξία να προσεύχεσαι. Τι δύναμη θέλει δώ πέρα; Μπορεί η αγάπη να μειωθεί ή να αυξηθεί πολεμώντας τον εαυτό μας; Η ζήλεια μειώνει την αγάπη. Όταν βγάλουμε το δικαίωμα, την φιλαυτία, γεμίζουμε από την αγάπη. Θέλω να ξαπλώσω. Γερόντισσα σε ζητάνε. Αχ, θα ήθελα να ξαπλώσω αυτήν την ώρα. Πρέπει ν’ αφήσεις τον εαυτό σου όχι με γκρίνια, να μην καταλάβει ο άλλος. Αυτές τις ώρες ό Θεός που θα κάνεις κάτι αντίθετο από αυτό πού θέλεις, θα τις υπολογίσει. Συνεχώς να πεθαίνει ό άνθρωπος χάριν της αγάπης. <br /><br />Πιο πολύ να κοιτάξουμε τον εαυτό μας, να συγχωρήσουμε. Την ψυχή μας βοηθάμε. Αυτά θα μας κάνουν να μοιάσουμε κάπως στον Θεό. Την αληθινή αγάπη, όχι την υποκριτική• είτε την βλέπει ο άλλος είτε δεν την βλέπει δεν μ’ ενδιαφέρει. Ότι κάνουμε να είναι πολύ καθαρό να το δει ό Θεός και ν’ αναπαυτεί. Αναπαύτηκε ο Θεός στον Δαυίδ γιατί είχε καθαρή ψυχή άσχετα με το αμάρτημα πού έκανε. Κάθε βράδυ να ζητήσουμε συγγνώμη. Να λιώνει κανείς χάριν της αγάπης• δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα. Αν δεν το κάνει, να ζητάει συγχώρεση από τον Θεό. Δεν έκανα υπομονή, ήθελα ό άλλος να προσβληθεί. Πολλές τέτοιες ικανοποιήσεις νιώθουμε, ότι ό άλλος κακοπερνάει και τον έβαλε στην θέση του ό Θεός και εγώ ικανοποιήθηκα. Τις λεπτομέρειες πρέπει να τις κοιτάζουμε, τις γράφει ό Θεός. Ό Θεός της αγάπης να μάς φωτίζει να την βρίσκουμε όπως την θέλει Εκείνος.<br /><br />Η αγάπη είναι πολυμήχανος κανείς δεν μπορεί να καυχηθεί ότι έχει αγάπη, ούτε ο μεγαλύτερος ευεργέτης. Μπροστά στην αγάπη του Θεού, η αγάπη των ανθρώπων είναι μηδαμινή. Ο Θεός να μας φωτίζει, να εξασκούμε την αγάπη εκεί που είμαστε. Αν ήθελε ο Θεός να είμαστε στον κόσμο, θα μας άφηνε εκεί, δεν είναι μονοπώλιο ορισμένων ανθρώπων η εξάσκηση της αγάπης. Και ό ερημίτης που είναι μόνος του και δεν τον ξέρει κανένας, προσεύχεται για τον κόσμο. <br /><br />Αυτή που δουλεύει στο γηροκομείο, δεν είναι εύκολο, θα μου πείτε ότι πληρώνεται. Πέρα από αυτό είναι πολλά αυτά που έχει ν’ αντιμετωπίσει. Αν κάποια μου ζητήσει βοήθεια, μην σκεφτείς αυτή δε με βοήθησε, εγώ γιατί να τον βοηθήσω: Να γίνουμε καλές να φύγει το παραμικρό που έχει δόση κακότητας, ν’ αυξάνουμε σε αρετή αγάπης και εξυπηρετικότητας. Μην υπερτιμούμε τον εαυτό μας. Είμαστε αμαρτωλοί. Καλή απολογία εν ημέρα κρίσεως.<br /><br /> Να λέμε: Θεέ μου αξίωσε με εκεί θα φάνουμε. Τίποτε δεν έκανα στην ζωή μου. Θεέ μου ελέησον με. Μέχρι την τελευταία πνοή μας, το έλεος Σου να τρέχει, να μας συλλάβει. Το έλεος Του να το δείξει εν ημέρα κρίσεως για γνωστούς κι άγνωστους, για τους αγαπητούς και τους εχθρούς. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;">Η Παναγία μας ίσως θα έχει παράπονο, γιατί δεν την αγαπήσαμε όσο πρέπει. Άλλα πράγματα αγαπήσαμε. Να Την επικαλούμαστε συνέχεια. Όλος ο κόσμος να πάει στον Παράδεισο. Τι να το κάνω, να πάω στον Παράδεισο κι ο γείτονας μου να κολάζεται;<br /><br />Α' Κορ., ιγ',13<br /><br />ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΓΕΡΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΙΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ. ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΒΒΑΔΙΑ. ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΟΥ 2015</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: medium;"><em>Πηγή από </em><a href="http://orthognosia.blogspot.gr/2016/05/blog-post_18.html"><em>εδώ</em></a></span></div>
</div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-14319350729834252242016-05-13T00:24:00.001+03:002016-05-13T00:24:05.606+03:00Αὐτές πού ἀγάπησαν παράφορα τό Χριστό <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;"><strong>Του π. Βαρνάβα Γιάγκου</strong></span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Μετά τήν φανέρωση τοῦ ἀναστάντα Χριστοῦ στό Θωµᾶ πού ἑορτάσαμε τήν προηγούμενη ἑβδομάδα ἔχουµε καί ἄλλη στίς Μυροφόρες γυναῖκες (Μάρκ. ιε΄ 43 - ιϚ΄ 8). Αὐτές εἶναι οἱ πρῶτες πού λαµβάνουν τήν πληροφορία τῆς Ἀναστάσεως καί οἱ πρῶτες πού Τόν συναντοῦν. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὁ Χριστός δέν κάνει διακρίσεις καί ἀπαντᾶ στόν κάθε ἄνθρωπο, σύµφωνα μέ τή διάθεση τῆς καρδιᾶς του. Οἱ Μυροφόρες γυναῖκες εἶναι οἱ πρῶτες πού Τόν συναντοῦν καί λαµβάνουν τήν μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεώς Του, ὄχι τυχαῖα. Προηγοῦνται αὐτές, γιατί ἀγάπησαν μέ παράφορο πάθος τό Χριστό, καθόσον ἤθελαν μέσα ἀπό τήν καρδιά τους νά Τόν συναντήσουν. Αὐτές πρωτοστατοῦσαν καί στόν πόθο καί στή διάθεση καί στήν ἀγάπη γιά τό Χριστό. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Πῶς µπορεῖ νά ἀποδειχθεῖ ὅτι αὐτές περισσότερο ἀπό τούς ἄλλους μαθητές ἐπεθύµησαν τόν ἀναστάντα Χριστό; Αὐτό διακρίνεται ἀπό τίς πράξεις. Τή στιγµή πού οἱ ἄντρες μαθητές ἦταν συνηγµένοι γιά τό φόβο τῶν Ἰουδαίων σέ κάποιο χῶρο, αὐτές «λίαν πρωί» πηγαίνουν στόν τάφο τοῦ Χριστοῦ νά Τόν ἀλείψουν μέ ἀρώµατα. Ἡ ἀγάπη τους ξεπερνᾶ τό φόβο, τόν κίνδυνο καί τή δυσκολία. Ναί, νά πᾶνε. Μά πῶς θά κυλήσουν τόν λίθο; Αὐτό εἶναι ἀδύνατο.</span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἡ ἀγάπη τους ὅµως ξεπερνᾶ τή δυσκολία, γίνεται πίστη. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὅταν ἡ ἀγάπη μας δέν ξεπερνᾶ τό συµφέρον μας, δέν ξεπερνᾶ τήν ἐξασφάλιση ἤ τή βεβαιότητα καί τήν ἀσφάλειά μας, δέν εἶναι ριψοκίνδυνη μέσα στόν πόθο συνάντησης τοῦ ἄλλου, δέν εἶναι ἀληθινή ἀγάπη. Ἐκεῖ πάσχουµε, ἐκεῖ εἶναι τό πρόβληµά μας. Ὀργανώνουµε διάφορες θεωρίες, εἴτε κοσµικές εἴτε θρησκευτικές, τῶν ὁποίων ἡ βάση θεωρητικά εἶναι ἡ ἀγάπη, ἀλλά ἀγνοοῦµε στήν πράξη ποιά εἶναι ἡ ἀληθινή ἀγάπη. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἡ ἀληθινή ἀγάπη, κατά τήν πράξη τῶν μαθητριῶν, εἶναι αὐτή πού ἀναδεικνύει τό ἀνθρώπινο πρόσωπο. Δέν µπορεῖς ἀληθινά νά ἀγαπήσεις, ἐάν δέν προβάλεις μέσα σου τήν ἀξία τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Αὐτή ἡ ἀξία µπορεῖ νά προβληθεῖ µόνο καί ἐφόσον βγεῖς ἀπό τά στενά ὅρια τοῦ συµφέροντός σου, τῆς λογικῆς σου, τῆς ἐξασφάλισης καί τῆς δικαίωσής σου. </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἐµεῖς λέµε ὅτι ἀγαποῦµε καί θέλουµε νά μᾶς ἀγαποῦν, ἀλλά ἡ ἀγάπη μας εἶναι στηριγµένη στό συµφέρον, στούς ἀριθµούς, στίς πράξεις ἤ στή δικαίωση. Ἀδυνατοῦµε νά βγοῦµε ἀπό τίς φοβίες καί τίς ἀνασφάλειές μας, γεγονός πού ἀποδεικνύει ὅτι ἡ ἀγάπη μας εἶναι ἀγάπη πού ἔχει ὡς βάση τό προσωπικό συµφέρον, τήν ἀπόλαυση καί τήν ἀντικειµενοποίηση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Ἡ ἀγάπη προσµετρᾶται στό βαθµό τοῦ συμφέροντος ἤ στό βαθµό τῆς ἀπόλαυσης πού κάποιος µπορεῖ νά λάβει ἀπό τόν ἄλλον ἤ ἔστω “ἰσορροπιστικά”, νά δώσει καί νά πάρει. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὅµως ἡ ἀγάπη εἶναι ἡ δυνατότητα αὐτῆς τῆς “ἐµπαθοῦς” καταστάσεως, αὐτοῦ τοῦ πάθους πού φύτεψε ὁ Θεός μέσα μας νά µεταµορφωθεῖ, νά µετουσιωθεῖ σέ δυνατότητα λόγου ζωῆς, γιά νά µπορῶ διά τοῦ λόγου αὐτοῦ νά κοινωνῶ καί νά τιµῶ τό ἄλλο ἀνθρώπινο πρόσωπο, τόν ἀδελφό μου. Αὐτός ὁ ἀγώνας εἶναι ὁ προσωπικός ἀγώνας πού κάνουµε. </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Λένε κάποιοι πώς αὐτά εἶναι θεωρητικά. Ὅµως ἡ εὐθύνη μας εἶναι νά γίνουν πράξη γιά τόν κάθε ἕναν ἀπό ἐµᾶς. Ποιός εἶναι ὁ προσωπικός μου ἀγώνας; Ὅταν μέσα μου ὑπάρχει ἡ σύγκρουση γιά τό τί εἶναι σωστό καί τί λάθος, ἄν ὁ ἄλλος μέ ἀδίκησε ἤ ὄχι, ὅταν σκέφτοµαι τί θά λάβω καί τί νά δώσω, ὅταν μέσα μου προβάλλονται τέτοια ἐρωτήµατα, πῶς συνήθως τοποθετοῦμαι; </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Τίς περισσότερες φορές ἀπαντοῦµε παρορµητικά, συναισθηµατικά, ἤ καί ἐκλογικευµένα. «Ἀφοῦ ὁ ἄλλος μέ ἀδίκησε, δέν πρέπει νά προστατέψω τόν ἑαυτό μου;». Αὐτή εἶναι ἡ κοσµική, ἡ ἐμπαθής ἀντιµετώπιση τῶν πραγµάτων. </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὑπάρχει ὅµως καί ἡ πνευµατική ἀντιµετώπιση, πού εἶναι ἡ ἀνάγκη ἀνάστασης-διάσωσης τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου. Αὐτό κατορθώνεται, ὅταν διασώσω τό δικό μου πρόσωπο, µετανοήσω, δηλαδή ἀγαπήσω παράφορα τό Χριστό. </span><br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἐάν δέν ἀγαπήσω τό Χριστό, θά εἶµαι μιά κακοµοιριά, πού θά παρυφίσταται τοῦ χριστιανικοῦ λόγου, χωρίς νά ἐξασφαλίζει τή χαρά τῆς πνευματικῆς ἡδονῆς μέσα στήν ἀγάπη. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἡ ἡδονή τῆς ἀγάπης εἶναι νά προοδεύει ὁ λόγος τῆς ἀγάπης μέσα στήν ἀνθρώπινη σχέση, ὥστε ἡ ἀγάπη νά µήν καθηλώνεται στή στασιµότητα, ἀλλά νά ὑπάρχει μιά προοδευτική διάθεση, μέ τήν ὁποία διαρκῶς ἀνακαλύπτεται ὁ ἄλλος καί ἀνακαλύπτοµαι ἐγώ ἀπ᾽ αὐτόν, καί οἱ δύο ἀνακαλυπτόµεθα μέσα στό Σῶµα τοῦ Χριστοῦ. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται νά βγεῖ ἀπό τή στασιµότητα, στήν ὁποία ὁδηγεῖται εἴτε ἀπό τή θρησκευτικότητα εἴτε ἀπό τήν κοσµικότητα, στήν ὁποία περιορίζεται καί ἀποθεώνεται ἡ ἀγάπη ὡς ἐρωτισµός ἤ ὡς σεξουαλικότητα. Ὁ ἄνθρωπος µπορεῖ νά βγεῖ ἀπό αὐτή τήν κατάσταση, νά κάνει πραγµατική ἔξοδο, ἔξοδο ἐλευθερίας, ἄν µπεῖ σ’ αὐτή τή διαδικασία τῆς ἀνάδειξης τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου μέσα ἀπό τήν εὕρεση τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ, τοῦ λόγου τῆς ὑπάρξεώς του. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ὑπάρχει, βέβαια, ἡ δυνατότητα νά προστατευτεῖ ὁ ἄνθρωπος ψυχολογικά, νά µπεῖ μέσα στά τεχνικά σχήµατα ἄµυνας-σύγκρουσης, σκοπιμότητας. Αὐτά εἶναι µέν σηµαντικά, ἀλλά δέν τόν ἐλευθερώνουν. Μέσα ὅµως στό Λόγο τοῦ Θεοῦ, στό Λόγο τῆς ἀγάπης Του, ὁ ἄνθρωπος πραγµατοποιεῖ ἕνα µεγάλο ἄνοιγµα, ἕνα µεγάλο ἅλµα. </span><br />
<br />
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt;">Ἄν, λοιπόν, δέν μάθει ἡ καρδιά μας νά τρέφεται ἀπό τόν πόθο γιά τό ἀγαπώµενο πρόσωπο κι ἄν ἡ ἀγάπη μας δέν ρισκάρει, δέν ριψοκινδυνεύει τήν προσωπική σχέση μέ τό Θεό· ἄν δέν ξεπεράσουµε τούς φόβους μας τοῦ τύπου: «Ἄχ, θά μέ ἀδικήσει ὁ ἄλλος. Ἐντάξει, νά στραφῶ στό Θεό, ἀλλά θά βρῶ τό Θεό; Μήπως χάσω τόν κόσµο καί δέν ἀπολαύσω τίποτα οὔτε ἀπό τό Θεό;»· ἄν δέν ξεπεράσει ὁ ἄνθρωπος αὐτό τό δίληµµα τοῦ φόβου, ὅτι θά χάσει τίς ἀπολαύσεις τοῦ κόσµου γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, δέν θά ἀναστηθεῖ ποτέ ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ μέσα του, δέν θά συναντήσει ποτέ τόν Ἀναστάντα Χριστό.</span><br />
<br />
<div style="font-size: 12px; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;"><img alt="01" src="http://www.synodoiporia.gr/images/articles/2015/3/31/barnabas/01.jpg" style="float: left; font-size: 16px; margin-right: 9px; outline-width: 0px;" />Από το βιβλίο</span></div>
<div style="font-size: 12px; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;">«<span style="font-size: 16px; line-height: normal; outline-width: 0px;">ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ</span></span><span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;">» </span></div>
<div style="font-size: 12px; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;"><span style="font-size: 16px; line-height: normal; outline-width: 0px;">π. Βαρνάβα Γιάγκου,</span></span></div>
<div style="font-size: 12px; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;">που πρόσφατα κυκλοφορήθηκε </span></div>
<div style="font-size: 12px; margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;">από τις εκδόσεις </span><span style="font-family: georgia, palatino; font-size: 12pt; outline-width: 0px;"><a href="http://www.archontariki.eu/" style="color: #9d0201; font-size: 16px; outline-width: 0px; text-decoration: none;"><span style="color: white;">«ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ»</span></a></span></div>
<div style="margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; outline-width: 0px;">(τηλ.: 210 9310605).</span></div>
<div style="margin-bottom: 0.7em; margin-top: 0.7em; outline-width: 0px;">
<span style="font-family: georgia, palatino; outline-width: 0px;"><a href="http://www.synodoiporia.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=4632%3Aa-tes-poy-gapisan-parafora-to-xristo&catid=42&Itemid=155">Πηγή</a></span></div>
<div id="slidetag">
</div>
<ul class="pager pagenav">
<li class="next"><span class="related-title"><br /></span></li>
</ul>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-21012975851128331142016-05-12T10:29:00.002+03:002016-05-12T10:29:31.831+03:00Ένας 17χρονος στέλνει γράμμα στο Χριστό<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br /><br />
<div class="post-header">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-6331120838792026838" itemprop="description articleBody">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/--JjqcPq0Bl4/UpInPJmTjcI/AAAAAAAACR8/wRyjeVEeto8/s1600/proseuxi_gia_adikimenous.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://3.bp.blogspot.com/--JjqcPq0Bl4/UpInPJmTjcI/AAAAAAAACR8/wRyjeVEeto8/s1600/proseuxi_gia_adikimenous.jpg" width="286" /></a></div>
<br /><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ιησού ...;Χριστέ ...;. είμαι ένα απλό παιδί, αν και έκλεισα τα 17 μου. Είναι η ηλικία της εφηβείας, αλλά δε θέλω και δε μπορώ να τη σκέφτομαι. Δυσκολεύομαι.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Σου γράφω κάποιες σκέψεις. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα τις λάβεις. Δεν έχεις κάποια διεύθυνση. Δε ξέρω που βρίσκεσαι και στο κάτω- κάτω ποιος είσαι Εσύ. Ο κόσμος δε μου λέει σχεδόν τίποτα για Σένα. Δε Σε γνωρίζει και ούτε που θέλει να Σε γνωρίσει. Προσπάθησα να μάθω κάποια πράγματα για Σένα, αλλά δεν κατάφερα τίποτα. Ούτε τουλάχιστον τα' όνομά Σου δε προφέρουν οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω μου. Και τότε, Χριστέ, πώς να Σε βρω; Που βρίσκεσαι; Ποιος είσαι;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Πώς να είμαι βέβαιος ότι υπάρχεις; Ότι με γνωρίζεις, ότι μ' αγαπάς, ότι έχεις και για μένα μια σταγόνα αγάπης; Οι γύρω μου...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /><a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">... δε Σε βλέπουν, κοντά τους δε Σε αισθάνομαι. Πολλοί απ' αυτούς που με περιτριγυρίζουν υποφέρον από εγωισμό, από υποκρισία, από μίσος. Δε μου λεν τίποτε για Σένα. Δε θέλουν να Σε βρουν, να Σε αισθανθούν, να Σε συναντήσουν.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Όταν τους ρωτάω κάτι για Σένα μου γελούν ειρωνικά και με κοιτάζουν με περιφρόνηση. Δεν έχουν χρόνο και για Σένα. Ίσως δεν πιστεύουν σε Σένα. Είναι απασχολημένοι με τα προβλήματά τους, τα τόσο μικρά, τα τόσο πρόσκαιρα, τα τόσα ποταπά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Και με πονάει το ότι πάντοτε φαίνονται χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Το χαμόγελο εμφανίζεται στα χείλη τους. Φαίνονται να ζουν τη ζωή τους. Εγώ όμως δεν μπορώ να αισθανθώ έτσι. Ίσως δε ξέρεις πόσο συχνά με βαρύνει η λύπη, η αδυναμία, η μοναξιά ...;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ίσως θα ήθελα να είμαι σαν αυτούς ...; Αλλά κάτι από τα βάθη της καρδιάς με σταματάει! Συχνά αισθάνομαι εγκαταλελειμμένος ανάμεσά τους. Αισθάνομαι σαν ένα νησί λύπης και πόνου στο μέσο ενός "ωκεανού ευτυχίας". Γιατί αυτοί μπορούν να είναι ευτυχισμένοι κι εγώ όχι; Ποιος κάνει λάθος Χριστέ; Αυτοί ή εγώ; Αν υπάρχεις γιατί δεν έρχεσαι να μου δώσεις μια καθαρή και σίγουρη απάντηση;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Όσοι δεν έχουν ιδέα για Σένα, δεν ξέρουν τίποτε άλλο από το να διασκεδάζουν, να ζουν τη ζωή τους και τα νειάτα τους. Αλλά με εμένα τι θα γίνει; Σαν να έχω στη ψυχή μου ένα παιδάκι που κοιτάζει γύρω του τους ανθρώπους και του έρχεται να κλαίει ...; δεν καταλαβαίνω συχνά λόγους και συμπεριφορές ...;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Γιατί μόνο τα μάτια μου έχουν δάκρυα πόνου; Μόνο εγώ πρέπει να κλαίω; Μόνο εγώ δεν έχω το δικαίωμα να είμαι ευτυχισμένη. Μήπως Εσύ μ' εμποδίζεις να είμαι σαν τους άλλους; Και γιατί το κάνεις αυτό; Ίσως δεν καταλαβαίνω τι περιμένεις από εμένα ...; Ίσως δε μπορώ να διακρίνω το θέλημά Σου ...;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Όλοι μου ζητούν, σχεδόν με υποχρεώνουν να είμαι σαν αυτούς ...; Αλλά Εσύ δε λες τίποτα. Απολύτως τίποτα ...; ούτε μια λέξη! Και πώς να ξέρω τι θέλεις από εμένα; Τρέφομαι με δάκρυα και πάλι με δάκρυα ...; Δε μπορώ να κλάψω μπροστά στους φίλους μου. Ξέρεις καλά ότι κοντά τους προσπαθώ να χαμογελώ και να φαίνομαι ευτυχισμένος. Ενώ αν κάποια μέρα δεν καταφέρω να υποκριθώ τον ευτυχισμένο και η λύπη μου πιέζει όλη μου την ύπαρξη κανείς δε με ρωτάει τι έχω. Άραγε δεν τους ενδιαφέρει; Μήπως δε βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Αγαπώ το Θεό, αλλά δεν ξέρω πώς να το αποδείξω ...; Αρχίζω να πιστεύω ότι τα πάντα είναι μάταια! Ποιος μπορεί να τα καταλάβει όλα αυτά; Σε ποιόν να παραπονεθώ;Παλεύω με τον εαυτό μου και προσεύχομαι σε Σένα. Κανείς δε με μαθαίνει πως και τι πρέπει να σου πω. Προσεύχομαι όπως μου έρθει. Έφτασα να κρύβομαι ακόμη κι από την οικογένειά μου. Οι γονείς μου χαίρονται όταν πηγαίνω στη ντισκοτέκ, αλλά δε χαίρονται όταν προσεύχομαι. Ποιος έχει δίκιο, Ιησού; Και γονατίζω στα κλεφτά και ψάχνω λόγια. Ίσως πιο πολύ κλαίω. Τι θέλεις να σου πω; Πιστεύω ότι ξέρεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκη τα λόγια μου, αλλά ωστόσο αισθάνομαι ότι με ακούς. Και αν δεν αισθανόμουν ούτε από Εσένα έλεος και αγάπη, είμαι σίγουρος ότι θα τρελαινόμουν από τον πόνο και τη μοναξιά. Ίσως δεν προσεύχομαι καλά. Ίσως και να μην προσεύχομαι καθόλου. Αλλά προσπαθώ. Πρέπει! Επειδή δε μπορώ να είμαι σαν αυτούς που δεν προσεύχονται ...;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Για Σένα γνωρίζω ότι δεν μπορείς παρά να συγχωρείς και ν' αγαπάς. Ακόμη ξέρω ότι στο πέρασμά Σου από τη γη το κάθε δευτερόλεπτό Σου ήταν ένας ωκεανός πόνου. Δε γέλασες ούτε μια φορά! Ίσως να χαμογέλασες λίγο ...;Ξέρω σίγουρα ότι έκλαψες, όχι για σένα αλλά για τους άλλους. Και ξέρω ότι δεν υποσχέθηκες σε κανέναν στη γη ευτυχία, εδώ και τώρα. Υποσχέθηκες όμως τα καλύτερα για την Βασιλεία των Ουρανών. Αλλά γιατί όλα αυτά; Τελικά δε μπορείς να δώσεις κάτι για τη θλιμμένη μου εφηβεία; Δεν αξίζω ένα χαμόγελο και μία ώρα ευτυχίας;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Πόσο θα ήθελα να μου απαντήσεις.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Δηλαδή να καταλάβω ότι ο κόσμος με υποχρεώνει να υποφέρω; Ίσως έτσι να είναι. Μου είναι εύκολο να Σου γράψω ότι ο κόσμος γύρω μου είναι εγωιστής, ψεύτης και διεστραμμένος. Εσύ τα ξέρεις καλύτερα από εμένα! Με πληγώνει η αδιαφορία τους. Με πληγώνει η κακία και η υποκρισία τους.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Σε ποιον να παραπονεθώ; Σ' αυτούς που δεν κλαίνε πια; Ακόμη θέλω να σου πω ότι με πονάει η βρωμιά που βλέπω γύρω μου. Πόσην υπομονή να κάνω ακόμα και για πόσο ακόμη θα μπορέσω να διατηρήσω αυτή τη σταγόνα αξιοπρέπειας και αγνότητας ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ξέρουν τίποτε άλλα απ' το να μιλάνε και να σκέφτονται βρώμικα; Πώς να εξηγήσω σε Σένα τον Αναμάρτητο ότι σ' αυτόν τον κόσμο τα πάντα συνοψίζονται στη διαφθορά; Δε βλέπεις άραγε τη γενική κατάπτωση που τείνει να με ρουφήξει σαν ένας τυφώνας; Όλοι θέλουν μόνο σεξ, ναρκωτικά, δυνατές συγκινήσεις</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Δεν έμεινε σχεδόν τίποτα καθαρό σ' αυτόν τον κόσμο. Σου γράφω ειλικρινά ότι προσπαθώ με όλη μου τη ψυχή να πιστέψω σε Σένα. Και αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρω ...; Ο κόσμος που δημιούργησες θα έπρεπε να είναι καλός. Έτσι τον θέλησες, έτσι τον αγάπησες. Αλλά τώρα τι καλό υπάρχει σ' αυτόν; Μέχρι και το χορτάρι, η ομορφιά ενός λουλουδιού και το χαμόγελο ενός παιδιού «τσαλαπατούνται» ή και αγνοούνται. Και τότε τι και ποιος με βοηθάει να πιστέψω σε Σένα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Έγινα στόχος ειρωνειών των γύρω μου. Εάν μιλούσα βρώμικα και ζούσα μια ζωή πρόστυχη κανείς δε θα γελούσε μαζί μου. Δε θα έβλεπαν κάτι το διαφορετικό, θα με θεωρούσαν δικό τους. Ωστόσο εγώ δε θέλω να φτάσω να γίνω αυτό που τώρα με αηδιάζει.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Εάν Εσύ, Ιησού, ζούσες για μια μέρα στην κοινωνία που εγώ ζω, τι θα έκανες; Αλλά ποιος μπορεί να μου πει; Όλοι χαίρονται γύρω μου, εγώ δεν τα καταφέρνω. Ώρες-ώρες απελπίζομαι Ιησού. Αξίζει να υποφέρω κι αν ο κόσμος έχει δίκιο όταν μου λέει ότι δεν υπάρχεις, ότι είσαι ένας μύθος; Μήπως δεν κάνω τίποτε άλλο από το να χάνω τις χαρές και τις ικανοποιήσεις της νιότης; Μήπως μετά το θάνατο δεν υπάρχει τίποτα; Μήπως δε θα είμαι ευτυχισμένος και στην άλλη ζωή;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Μήπως δε βλέπεις ότι πολλοί γύρω μου δεν πιστεύουν σε Σένα; Πολλοί ορκίζονται ότι είδαν εξωγήινους και ότι θα ήθελαν πολύ να υπάρχουν, αλλά Εσένα δε Σε δέχονται. Πιστεύουν σε χαμένους πολιτισμούς, αλλά για Σένα δε θέλουν ν' ακούσουν. Θέλω ακόμη να ξέρεις ότι κάποιες φορές η μοναξιά μου γίνεται απόλυτη. Δε ξέρω σε ποιον να έχω εμπιστοσύνη. Ποιος είναι στ' αλήθεια φίλος μου; Ζω 17 χρόνια σ' αυτή τη γη και ακόμη δεν ξέρω σε ποιον να έχω εμπιστοσύνη. Συχνά προδόθηκα, συχνά πληγώθηκα. Από ποιον; Από εκείνους που το περίμενα λιγότερο, που περίμενα μια αληθινή στήριξη ...; Αν θα ήμουν σίγουρη ότι είσαι κοντά μου ...; Αν θα μπορούσα για λίγα λεπτά ν' ακουμπήσω το κεφάλι μου στην αγκαλιά Σου και να αισθανθώ ότι Κάποιος με συγχώρησε και με αγάπησε πραγματικά.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Εσύ άραγε είχες φίλους; Δείξε μου, μάθε μου τι είναι φιλία! Κάποιος μου είπε ότι οι κορυφές των βουνών δεν έχουν πατηθεί τόσο όσο οι πλατείες. Όσο πιο ψηλά ανεβαίνεις, τόσο λίγοι σε συντροφεύουν στο δρόμο. Εγώ προσπαθώ να ανέβω προς Εσένα. Γι' αυτό μένω όλο και πιο μόνος. Όλο και πιο απογοητευμένος. Μ' εγκαταλείπουν σταδιακά όλοι όσοι είχα εμπιστοσύνη. Δε με καταλαβαίνουν, δε με πιστεύουν. Ίσως δε φταίνε αυτοί. Δεν μπορούν να μου δώσουν ότι ζητώ, επειδή δεν έχουν από πού. Δεν τους έμαθε κανείς τι είναι αφοσίωση, φιλία, ειλικρινής αγάπη, αυτοθυσία ...;Ίσως!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Οι άνθρωποι δε δίνονται πια ολοκληρωτικά. Μένει πάντοτε μια σκιά εγωισμού στον καθένα μας. Ίσως και φοβούνται να δοθούν ολοκληρωτικά θυσιάζοντας τον εαυτό τους. Ίσως και να μη μου έχουν εμπιστοσύνη. Ίσως και εγώ όμως ν' απογοητευτώ τους άλλους. Αλλά ωστόσο έχω ανάγκη ένα στήριγμα σ' αυτόν τον κόσμο, έναν ώμο ν' ακουμπήσω το κεφάλι μου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Έχω ανάγκη κάποιον που να σκέφτεται και να αισθάνεται σαν εμένα. Να έχω τουλάχιστον που και που τη βεβαιότητα ότι δεν περιπλανιέμαι μάταια σ' έναν κόσμο ψεύτη και εγωιστή. Έχω την ανάγκη να λέω κάπου τον πόνο μου.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Θα ήθελα να τα λέω όλα αυτά σε Σένα. Αλλά μερικές φορές μου φαίνεται ότι είσαι πολύ μακριά! Γιατί άφησες μια τόσο μεγάλη απόσταση ανάμεσα σε εσένα και σε εμένα Ιησού; Γιατί κάποιες σπάνιες φορές αισθάνομαι ότι μ' αγαπάς, ότι με συγχωρείς, ότι με βοηθάς σε κάθε στιγμή της ζωής μου, ενώ τις πιο πολλές φορές αισθάνομαι ότι ούτε δεν ξέρεις εάν υπάρχω. Μήπως επειδή αμαρτάνω και οι αμαρτίες μου Σε απομακρύνουν και σε λυπούν; Μήπως πιστεύεις ότι μου αρέσει να βυθίζομαι στη λάσπη, τη βρωμιά την οποία και εγώ σιχαίνομαι και θέλω ν' απαλλαγώ απ' αυτήν μια για πάντα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Μισώ την αμαρτία, αλλά μου φαίνεται αδύνατον να μην κάνω λάθος. Όταν πέφτω, αισθάνομαι κατάθλιψη. Τότε καταλαβαίνω τι είναι κόλαση.Αλλά είμαι ένα παιδί, Ιησού και είμαι αδύναμο. Είμαι μόνος σ' έναν κόσμο βρώμικο και υποκριτή. Αλήθεια, δεν τα ξέρεις όλα αυτά; Και ωστόσο αμαρτάνω ...; Μερικές φορές μισώ τον εαυτό μου. Θα έδινα το παν να ξεκινώ κάθε φορά απ' την αρχή. Αλλά ξέρω ότι δε γίνεται ...; Και υπόσχομαι να μην επαναλάβω το ίδιο λάθος.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Τι είναι το καλό; Τι είναι το όμορφο; Ποιος θα με μάθει; Ποιος θα με μάθει; Ποιος θα μου δείξει; Με αφήνεις να διαλέξω μόνος. Ξέρω ότι σέβεσαι την ελευθερία μου ...; Αλλά δώσε μου ένα σημάδι ότι βρίσκομαι στον καλό δρόμο!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Σε παρακαλώ και κάτι ακόμη ...; Να μου πεις ποιος είμαι και ποιος ο σκοπός μου στη γη. Οι άλλοι με ειρωνεύονται όταν ακούν αυτή μου την επιθυμία. Εσύ μ' έφερες σ' αυτόν τον κόσμο; Και τι περιμένεις από εμένα;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Υπάρχει Ιησού ζωή μετά το θάνατο; Την απάντηση δε μπορώ να τη βρω στους γύρω μου. Αυτοί ζουν μόνο για το σήμερα. Για να ικανοποιούν τις ορέξεις και τις επιθυμίες τους. Δε σηκώνουν τα μάτια τους πέρα από τον ορίζοντα, πέρα από το αύριο. Είναι αλήθεια ότι κάνουν πλάνα για το μέλλον. Σε πλάνο όμως διανοητικό και υλικό. Μου φαίνεται ότι θεωρούν τους εαυτούς τους, αθάνατους, ποτέ δε θέτουν το θέμα του θανάτου. Ποιον να πιστέψω; Βοήθα με να πιστέψω ...;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Λέγονται τόσα πολλά για Σένα ...;Υπάρχουν γνώμες που αντιφάσκουν ολοφάνερα, Χριστέ! Όλο και πιο λίγες φωνές λένε ότι είσαι ο Υιός του Θεού ο ενανθρωπήσας για τη σωτηρία μας. Για να μη πω και ότι για το Σταυρό και την Ανάσταση μόνο στις εκκλησίες μιλάνε πια. Για πολλούς δεν Είσαι παρά ένας άνθρωπος σαν όλους τους άλλους. Σε κατέβασαν στο επίπεδό τους, σ' έκαναν κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσή τους, μήπως και τους κρίνεις, μήπως και αποκτήσεις κανένα δικαίωμα να τους επιπλήξεις για κάτι. Αυτοί θέλουν να Είσαι ένας σαν κι αυτούς. Το ίδιο βρώμικος, το ίδιο άσχημος, το ίδιο εμπαθής.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Ενώ Εσύ, Χριστέ, δε λες τίποτα. Δε θέλεις κι Εσύ να υπερασπιστείς τον εαυτό Σου;</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Διάβασα το «Μύθο του Μεγάλου Ιεροεξεταστή». Πόσο δίκιο είχε ο ιδιοφυής συγγραφέας! Εσύ δεν ξέρεις να υπερασπιστείς τον εαυτό Σου. Δεν το έκανες ούτε μπροστά στον Πιλάτο. Δεν το έκανες ούτε μπροστά στα εκατομμύρια των Πιλάτων και των Ιούδων των ημερών μας. Εσύ μόνο σωπαίνεις, αγαπάς και σε όσους εξομολογούνται τις αμαρτίες τους στον πνευματικό, σβήνεις τις αμαρτίες τους με το σπόγγο του ελέους Σου. Ίσως θα έπρεπε εγώ να σωπάσω και Εσύ να μιλάς ...; θα έπρεπε η βρωμιά και το κακό να εξαφανιστούν, ενώ ότι είναι καθαρό και όμορφο να έχει μια ευκαιρία στη ζωή και στο φως.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Θα ήθελα να Σου γράψω κι άλλα. Αλλά Εσύ τα ξέρεις όλα. Εσύ δεν έχεις ανάγκη τα λόγια μου, αλλά εμένα, την καρδιά μου. Εσύ δεν έγραψες τίποτα ...;ούτε μια λέξη. Εσύ μόνο αγάπησες. Θυσιάστηκες και θεράπευσες τις αδυναμίες μας και τα βάσανά μας.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Θεράπευσέ με και εμένα Ιησού</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;">Δώσε μου δύναμη να υπάρχω.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; font-size: 10pt; line-height: 115%;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; line-height: 115%;"><div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "tahoma" , "sans-serif"; line-height: 115%;"><em>Αναδημοσιεύσαμε από </em><a href="http://agiosdimitrioskouvaras.blogspot.gr/2016/05/17.html?utm_source=feedburner&utm_medium=email&utm_campaign=Feed:+blogspot/AsJXNo+(%CE%86%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%AE%CF%84%CF%81%CE%B9%CE%BF%CF%82+%CE%9A%CE%BF%CF%85%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AC"><em>εδώ</em></a></span></div>
</span></div>
</div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-26223338760768479932016-04-28T11:05:00.003+03:002016-04-28T11:09:37.446+03:00Το υπέροχο Εξαποστειλάριο της Μεγάλης Εβδομάδας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "arial";"><span style="font-family: "palatino linotype";"><em>«Τὸν νυμφῶνά σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον </em></span></span><br />
<span style="font-family: "arial";"><span style="font-family: "palatino linotype";"><em>καὶ ἔνδυμα οὐκ ἔχω, ἵνα εἰσέλθω ἐν αὐτῷ</em><span style="font-family: "calibri" , "sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;">·</span><em> </em></span></span><br />
<span style="font-family: "arial";"><span style="font-family: "palatino linotype";"><em>λάμπρυνόν μου τὴν στολὴν τῆς ψυχῆς, </em></span></span><br />
<span style="font-family: "arial";"><span style="font-family: "palatino linotype";"><em>φωτοδότα, καὶ σῶσόν με».</em> </span></span><br />
<br />
<br />
<em><span style="font-family: "arial";"><a href="https://www.youtube.com/watch?v=KE06dnkMq_I">https://www.youtube.com/watch?v=KE06dnkMq_I</a></span></em><br />
<em><span style="font-family: "arial";"><br /></span></em><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlbEj2pgKyLEnubCtqw7XXRqJNuqlrdinxaq3has0PPC0Q49aJfr0YvxfkCtT29hTVsTFQZ07y8YR14fq4T5rNQkmjD7sBsXiD9Lbh3YdRMI2mgYryhvLa8caaSTnxCQRipVM-e3nzrHE/s1600/%25CE%259D%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlbEj2pgKyLEnubCtqw7XXRqJNuqlrdinxaq3has0PPC0Q49aJfr0YvxfkCtT29hTVsTFQZ07y8YR14fq4T5rNQkmjD7sBsXiD9Lbh3YdRMI2mgYryhvLa8caaSTnxCQRipVM-e3nzrHE/s1600/%25CE%259D%25CF%2585%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25BF%25CF%2582.jpg" /></a></div>
<em><br /><br />
<span style="font-family: "arial";"><br /><br />
</span></em></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-71890583540865727982016-04-26T10:43:00.000+03:002016-04-26T10:43:15.591+03:00Το Τροπάριο της Κασσιανής <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<em><br /></em><br />
<em><img src="http://users.otenet.gr/~gmcr/Images/Myron.jpg" /></em> <span style="font-family: athena;"></span><table><tbody>
<tr><td><div style="text-align: left;">
<span style="color: #f3f3f3;">Κύριε, ἡ ἐν πολλαῖς ἁμαρτίαις περιπεσοῦσα γυνή, <br />τὴν σὴν αἰσθομένη θεότητα, μυροφόρου ἀναλαβοῦσα τάξιν, <br />ὀδυρομένη, μύρα σοι, πρὸ τοῦ ἐνταφιασμοῦ κομίζει. <br />Οἴμοι! λέγουσα, ὅτι νύξ μοι ὑπάρχει, οἶστρος ἀκολασίας, <br />ζοφώδης τε καὶ ἀσέληνος ἔρως τῆς ἁμαρτίας. <br />Δέξαι μου τὰς πηγὰς τῶν δακρύων, <br />ὁ νεφέλαις διεξάγων τῆς θαλάσσης τὸ ὕδωρ· <br />κάμφθητί μοι πρὸς τοὺς στεναγμοὺς τῆς καρδίας, <br />ὁ κλίνας τοὺς οὐρανοὺς τῇ ἀφάτῳ σου κενώσει. <br />Καταφιλήσω τοὺς ἀχράντους σου πόδας, <br />ἀποσμήξω τούτους δὲ πάλιν τοῖς τῆς κεφαλῆς μου βοστρύχοις· <br />ὧν ἐν τῷ παραδείσῳ Εὔα τὸ δειλινόν, <br />κρότον τοῖς ὠσὶν ἠχηθεῖσα, τῷ φόβῳ ἐκρύβη. <br />Ἁμαρτιῶν μου τὰ πλήθη καὶ κριμάτων σου ἀβύσσους <br />τίς ἐξιχνιάσει, ψυχοσῶστα Σωτήρ μου; <br />Μή με τὴν σὴν δούλην παρίδῃς, ὁ ἀμέτρητον ἔχων τὸ ἔλεος. </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: #f3f3f3;"><br /></span></div>
</td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: athena;"></span><table><tbody>
<tr><td><span style="color: #660000;"><span style="color: #f3f3f3;"></span><center>
<span style="color: #f3f3f3;"><br /></span></center>
<center>
<span style="color: #f3f3f3;">Μεταγραφή του Φώτη Κόντογλου:</span></center>
<br /><span style="color: #f3f3f3;">Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, <br />σαν ένοιωσε τη θεότητά σου, γίνηκε μυροφόρα <br />και σε άλειψε με μυρουδικά πριν από τον ενταφιασμό σου <br />κι έλεγε οδυρόμενη: Αλλοίμονο σε μένα, γιατί μέσα μου είναι νύχτα κατασκότεινη <br />και δίχως φεγγάρι, η μανία της ασωτείας κι ο έρωτας της αμαρτίας. <br />Δέξου από μένα τις πηγές των δακρύων, <br />εσύ που μεταλλάζεις με τα σύννεφα το νερό της θάλασσας. <br />Λύγισε στ' αναστενάγματα της καρδιάς μου, <br />εσύ που έγειρες τον ουρανό και κατέβηκες στη γης. <br />Θα καταφιλήσω τα άχραντα ποδάρια σου, <br />και θα τα σφουγγίσω πάλι με τα πλοκάμια της κεφαλής μου· <br />αυτά τα ποδάρια, που σαν η Εύα κατά το δειλινό, <br />τ' άκουσε να περπατάνε, από το φόβο της κρύφτηκε. <br />Των αμαρτιών μου τα πλήθη και των κριμάτων σου την άβυσσο, <br />ποιος μπορεί να τα εξιχνιάση, ψυχοσώστη Σωτήρα μου; <br />Μην καταφρονέσης τη δούλη σου, εσύ που έχεις τ' αμέτρητο έλεος</span> </span></td></tr>
</tbody></table>
<span style="font-family: athena;"></span><span style="font-family: athena;"><span style="background-color: #990000;"><img src="http://users.otenet.gr/~gmcr/Images/climbing_rose.gif" /></span> </span><br />
<a href="http://users.otenet.gr/~gmcr/bible/Kassiani.htm">Πηγή</a></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-87651551871326765692016-04-18T00:33:00.000+03:002016-04-18T00:33:08.623+03:00Οσία Μαρία η Αιγυπτία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Ἀπολυτίκιον</strong></span> <a href="http://soundcloud.com/byzantine-music/04-01/download">(Κατέβασμα)</a><br /><span class="LeitType">Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.</span><br />Φωτισθεῖσα ἐνθέως Σταυροῦ τὴ χάριτι, <br />
τῆς μετανοίας ἐδείχθης φωτοφανῆς λαμπηδών, <br />
τῶν παθῶν τὸν σκοτασμὸν λιποῦσα πάνσεμνε, <br />
ὅθεν ὡς ἄγγελος Θεοῦ, Ζωσιμᾶ τῷ ἱερῷ, <br />
ὠράθης ἐν τὴ ἐρήμω,<br />
Μαρία «Ὅσιε Μῆτερ» μεθ' οὐ δυσώπει ὑπὲρ πάντων ἠμῶν.<br />
<br /><a href="http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2014/04/omilia-E-Kyriaki-Nisteiwn-Popobits.html"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjOFx_ug25QCjkctoKtJlNfA40k_F8phKF0-0LrLxWMcALnTn0aXs8_0U7EJ66Fe8vBZCcpbuwEfwxzJqUsanBbtSLGaOgxgOD1ydbe_U1URxNRU5445Sxc66OyiYeSd1Nq1X8YBmhyphenhyphen1r8/s640/omilia-E-Kyriaki-Nisteiwn-Popobits%C2%ABAenai-EpAnastasi.jpg" width="640" /></a><br />
<em>Εικόνα από </em><a href="http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2014/04/omilia-E-Kyriaki-Nisteiwn-Popobits.html"><em>εδώ</em></a><br /><span style="text-decoration: underline;"><strong></strong></span><br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong><br /></strong></span><br />
<span style="text-decoration: underline;"><strong>Ἕτερον Ἀπολυτίκιον</strong></span><br /><span class="LeitType">Ἦχος πλ. δ’.</span><br />Ἐν σοί Μῆτερ ἀκριβῶς διεσώθη τό κατ᾽ εἰκόνα· <br />
λαβοῦσα γάρ τόν σταυρόν, ἠκολούθησας τῷ Χριστῷ, <br />
καί πράττουσα ἐδίδασκες, ὑπερορᾷν μέν σαρκός,<br />
παρέρχεται γάρ· ἐπιμελεῖσθαι δέ ψυχῆς, πράγματος ἀθανάτoυ· <br />
διό καί μετά Ἀγγέλων συναγάλλεται, Ὁσία Μαρία τό πνεῦμά σου.<br /><br /><span style="text-decoration: underline;"><strong>Κοντάκιον</strong></span><br /><span class="LeitType">Ἦχος γ'. Ἡ Παρθένος σήμερον.</span><br />Ἡ πορνείαις πρότερον, μεμεστωμένη παντοίαις, <br />
Χριστοῦ νύμφη σήμερον, τῇ μετανοίᾳ ἐδείχθης, <br />
Ἀγγέλων τήν πολιτείαν ἐπιποθοῦσα, δαίμονας, Σταυροῦ τῷ ὄπλῳ καταπατοῦσα, <br />
διά τοῦτο βασιλείας, ἐφάνης νύμφη Μαρία πάνσεμνε.</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-78495279105205643222016-04-03T23:46:00.000+03:002016-04-03T23:46:10.124+03:00Πρέπει να έχουμε θάρρος στην ευτυχία, όπως και στη δυστυχία…<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h2>
<strong><span style="color: white; font-family: Calibri; font-size: small;">Ευτυχία και πίστη</span></strong></h2>
<div class="entry">
<div align="justify">
<a href="http://img1.liveinternet.ru/images/attach/c/8/105/99/105099671_459533.jpg"><span style="color: #004080; font-family: Calibri;"><img alt="" border="0" height="263" src="https://i1.wp.com/img1.liveinternet.ru/images/attach/c/8/105/99/105099671_459533.jpg" style="border-image: none; border: 0px currentColor; display: block; float: none; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="392" /></span></a></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;"><em>Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς</em></span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">«<strong>Τελευταία αιτία της νέκρωσης της πίστης μέσα μας είναι η ευτυχία.</strong> Μόνο μεγάλες και δυνατές ψυχές στέκουν και στην ευτυχία με πρόσωπο στραμμένο προς τον Θεό…</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Η γήινη ευτυχία σε πολλούς παίρνει τα μυαλά και σκληραίνει την καρδιά. Άραγε μπορεί να υπάρχει μεγαλύτερη δυστυχία απ’ αυτή την «ευτυχία»;</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Πρέπει να έχουμε θάρρος στην ευτυχία, όπως και στη δυστυχία. Χρειάζεται θάρρος για να μη παραδοθείς ούτε στην ευτυχία ούτε στη δυστυχία.</span></div>
<span id="more-20771"></span><span style="color: #f3f3f3;"> </span><div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;"></span><br /></div>
<div align="justify">
<strong><span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Σ’ όποιον η ευτυχία γίνεται είδωλο, σ’ αυτόν ο Θεός σταματά να είναι Θεός…</span></strong></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Όποιος νομίζει ότι τα άκρα του κόσμου βρίσκονται στον ορίζοντα της ευτυχίας του, τούτος αγκαλιάζει με τα χέρια του μια ψευδαίσθηση από καπνό.</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Όποιος μπορεί να γιορτάζει την ευτυχία του εκτός Θεού και χωρίς Θεό, τούτος βιώνει τη σιωπή πριν από την καταστροφή και γελά με γέλιο που θα παγώσει.</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;">Διότι <strong>όσο η ευτυχία κατοικεί σ’ ένα σπίτι, τόσο η δυστυχία στέκει μπροστά στην πόρτα και περιμένει τη σειρά της</strong>».</span></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;"></span><br /></div>
<div align="justify">
<span style="color: #f3f3f3; font-family: Calibri;"><em>[Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς. Αργά βαδίζει ο Χριστός. Εκδόσεις Εν Πλω, Αθήνα 2008, σελ. 166-168]</em></span></div>
<div align="justify">
<em><span style="color: #004080; font-family: Calibri; font-size: small;"><a href="https://oikohouse.wordpress.com/2016/03/29/%CE%B5%CF%85%CF%84%CF%85%CF%87%CE%AF%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7/?blogsub=confirming#blog_subscription-3">Πηγή</a></span></em></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-57193771142228392942016-03-20T21:00:00.000+02:002016-03-21T00:07:38.219+02:00Eνάρετοι σε όλη μας τη ζωή: το νόημα της ευδαιμονίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<h1>
<a href="http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/03/Aristotelis-mar-01_UP.jpg" rel="attachment wp-att-121331"><img alt="Aristotle statue located at Stageira of Greece (birthplace of the philosopher)" class="aligncenter wp-image-121331 size-full" src="http://www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/03/Aristotelis-mar-01_UP.jpg" height="380" sizes="(max-width: 660px) 100vw, 660px" srcset="//www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/03/Aristotelis-mar-01_UP-450x259.jpg 450w, //www.pemptousia.gr/wp-content/uploads/2016/03/Aristotelis-mar-01_UP.jpg 660w" width="660" /></a></h1>
<div class="text_content">
<div style="text-align: justify;">
<strong>Η ευδαιμονία, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, δεν έχει το χαρακτήρα των υλικών απολαύσεων, όπως νομίζουν σήμερα οι περισσότεροι άνθρωποι, ο οποίος θεωρούσε ότι πρέπει κανείς να είναι ενάρετος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. </strong></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα αριστοτελικά έργα περιλαμβάνουν τρεις ηθικές πραγματείες: τα <em>Ηθικά Νικομάχεια, </em>τα <em>Ηθικά Ευδήμεια </em>και τα <em>Ηθικά Μεγάλα.</em></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Νικόμαχος ήταν ο πατέρας του φιλοσόφου, αλλά και ο υιός του που σκοτώθηκε σε μία μάχη, ο δε Εύδημος ήταν μαθητής του Αριστοτέλoυς. Όσον αφορά τα <em>Ηθικά Μεγάλα, </em>πήραν πιθανώς το όνομά τους από το γεγονός ότι συνοψίζουν τις περισσότερες από τις ηθικές θεωρίες του Αριστοτέλη, βασίζονται κυρίως στα <em>Ηθικά Ευδήμεια </em>και πιθανώς εγράφησαν από έναν περιπατητικό της νεώτερης γενιάς. Το σίγουρο είναι ότι στα <em>Ηθικά Νικομάχεια </em>διατυπώνονται με τον πιο έγκυρο τρόπο οι ηθικές θεωρίες του Σταγιρίτη, ενώ τα <em>Ηθικά Ευδήμεια </em>πρέπει μάλλον να θεωρηθούν ως προγενέστερες διαλέξεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
Με δεδομένο την εγκυρότητα των απόψεων, όπως αυτές διατυπώνονται στα <em>Ηθικά Νικομάχεια</em>, θα βασισθούμε σε αυτά για τις αναφορές μας στην αριστοτελική ηθική. Στην αρχή ήδη του πρώτου βιβλίου γίνεται λόγος για τη βασική έννοια της ηθικής, εκείνη του αγαθού ή του «τέλους», προς το οποίο αποβλέπει κάθε «τέχνη και κάθε μέθοδος (Α 1094 a 1 – 3, 1097 a 22). Από τη σκοπιά αυτή υπάρχουν πολλά αγαθά (π.χ. το αγαθό της στρατηγικής είναι η νίκη, της ιατρικής η υγεία κ.ο.κ.), το υπέρτατο όμως είναι εκείνο το οποίο επιζητούμε χάριν αυτού του ιδίου και όχι χάριν κάποιου άλλου <em>(το καθ’ αυτό διωκτόν … και το μηδέποτε δι’ άλλο αιρετόν </em>– Α 1097 a32 – 34). Και αυτό συμπίπτει με τον σκοπό της πολιτικής τέχνης, δηλαδή την ευδαιμονία <em>(το άριστον … και κάλλιστον και ήδιστον), </em>την οποία <em>αιρούμεθα αεί δι’ αυτήν και ουδέποτε δι’ άλλο (ΗΝ, </em>1097 b 1, 1099 a 24).</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι άνθρωποι όμως διαφωνούν ως προς το τι είναι η ευδαιμονία. Έτσι άλλοι θεωρούν ότι αυτή είναι η ηδονή, άλλοι ο πλούτος ή η δόξα και άλλοι η υγεία. Υπάρχουν όμως και μερικοί, οι οποίοι πιστεύουν ότι <em>«παρά </em><em>τα πολλά ταύτα αγαθά άλλο τι καθ’ αυτό είναι, ο και τούτοις πάσιν αίτιόν εστι του είναι αγαθά» (</em><em>HN</em><em>, </em>1095 a 23 – 28). Ανάλογα δε με το αγαθό που επιδιώκουν, διαμορφώνουν και τα είδη του βίου τους. Έχουμε έτσι:</div>
<div style="padding-left: 30px; text-align: justify;">
α) τον απολαυστικό βίο,</div>
<div style="padding-left: 30px; text-align: justify;">
β) τον πολιτικό και</div>
<div style="padding-left: 30px; text-align: justify;">
γ) τον θεωρητικό, τον ανώτερο όλων.</div>
<div style="padding-left: 30px; text-align: justify;">
<em>(ΗΝ, </em>Α 1095 a 16 – 19, K 1178 b 23 -24).</div>
<div style="text-align: justify;">
Το πιθανότερο είναι ότι η αρετή οδηγεί σταθερά στην ευδαιμονία.</div>
<div style="text-align: justify;">
(Α 1099 b 15, 25, 1100 b 10, 1102 a 5: «εστίν η ευδαιμονία ψυχής ενέργειά τις κατ’ αρετήν τελείαν», 1102 a 17, Κ 1177 a 2 – 4: «δοκεί δ’ ευδαίμων βίος ο κατ’ αρετήν είναι. ούτος δε μετά σπουδής, αλλ’ ουκ εν παιδιά»). Αυτή όμως <em>φαίνεται και των εκτός αγαθών προσδεομένη, </em>δηλαδή <em>φίλων και πλούτου και πολιτικής δυνάμεως </em>(<em>ΗΝ, </em>Α 1099 a 30 – b 2, Κ 1178 b -1179 a 1: «ου γαρ αυτάρκης η φύσις (του ανθρώπου) προς το θεωρείν, αλλά δει και το σώμα υγιαίνειν και τροφήν και την λοιπήν θεραπείαν υπάρχειν», Κ 1179 a 11: «μετρίως (έχειν) τοις εκτός κεχορηγημένους»), γιατί <em>ου ράδιον τα καλά πράττειν αχορήγητον όντα </em>(Α 1099 a 34).</div>
<div style="text-align: justify;">
Για να γίνουμε ευδαίμονες, πρέπει επί πλέον να είμαστε ενάρετοι σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας: <em>«εν βίω τελείω</em><em>. </em><em>μία </em><em>γαρ χελιδών έαρ ου ποιεί, ουδέ μία ημέρα </em><em>. </em><em>ούτω </em><em>δε ουδέ μακάριον και ευδαίμονα μία ημέρα ουδ’ ολίγος χρόνος» </em>(A 1098 a 17 – 20, 1100 a 5 – 11, b 18 – 20). Μπορούμε λοιπόν να ορίσουμε τον ευδαίμονα ως <em>τον κατ’ αρετήν τελείαν ενεργούντα και τοις εκτός αγαθοίς ικανώς κεχορηγημένον </em>(<em>ΗΝ, </em>A 1101 a 15 – 16. Ο φιλόσοφος διακρίνει τα αγαθά στα εκτός (π.χ., δόξα, πλούτος), στα «εν τω σώματι» (π.χ., ομορφιά, υγεία) και στα «εν τη ψυχή» – <em>Πολιτικά</em><em>, </em>Η 1323 a 24 -26).</div>
<hr />
<div style="padding-left: 30px; text-align: justify;">
<em>Το παρόν άρθρο αποτελεί το πρώτο μέρος της διάλεξης της Καθηγήτριας Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Eυαγγελίας Μαραγγιανού, με θέμα: «ΗΘΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ», η οποία δόθηκε στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το Φεβρουάριο του 2016.</em><br />
<a href="http://www.pemptousia.gr/2016/03/enareti-se-oli-mas-ti-zoi-to-noima-tis-evdemonias/">Πηγή</a><br />
<em><br /></em></div>
</div>
</div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9206321502914393475.post-87305274063424561842016-03-19T21:30:00.001+02:002016-03-19T21:30:29.541+02:00Πίστη<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν έχεις Πίστη, όταν τα στάχια σου προσμένεις να γενούν σιτάρι,</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">κι από τ΄ άκαρπο δεντρί, που κέντρωσες, προσμένεις καρπερό βλαστάρι!</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πίστη έχεις, όταν από το χέρσωμα κι από τα αστραποκαμμένα ξύλα,</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">προσμένεις τους καρπούς ολόδροσους και καταπράσινα τα φύλλα.</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν έχεις Πίστη, όταν, πηγαίνοντας το δρόμο του βουνού, προσμένεις</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">να φτάσεις ως το ανάερο ψήλωμα κάποιας κορφής μαρμαρωμένης.</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πίστη έχεις, όταν, αλυσόδετος, μέσα από τα βάθη της αβύσσου,</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">προσμένεις ως τα ουράνια ελεύτερο να φτερουγίσει το κορμί σου.</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν έχεις Πίστη, όταν τ' απόβραδο προσμένεις να προβάλλουν τ΄ άστρα,</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">και με του πετεινού το λάλημα να φέξη η αυγή ροδογελάστρα!</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πίστη έχεις, όταν- όσο αλόγιστο και πλάνο ο νους σου κι αν το ξέρει-</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">προσμένεις ήλιο τα μεσάνυχτα κι αστροφεγγιά το μεσημέρι.</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν έχεις Πίστη, όταν, πιστεύοντας, ρωτάς την κρίση και τη γνώση!</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Δεν έχεις Πίστη, όταν την πίστη σου στο λογικό έχεις θεμελιώσει!</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειρο το ανάφτεις στο βωμό της τάμα,</span><br /><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">κι αν κάποιο τάμα σου είναι αδύνατο, προσμένεις να γενεί το θάμα.</span><br /><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><em>Ποίηση:<strong> Γεώργιος Δροσίνης <span style="color: #674ea7;">★</span></strong></em></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="color: #674ea7;"></span></span></span><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><br /></span></span></span></span><br />
<span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: x-small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;"><a href="http://sophia-siglitiki.blogspot.gr/2013/12/Pisti-G.Drosinis.html" target="_blank">Πηγή</a></span></span></span></span></div>
kymvalon alalazonhttp://www.blogger.com/profile/17089631138062321491noreply@blogger.com0